آیت‌الله مکارم شیرازی در جلد 6 تفسیر نمونه به گناهانی که باید از آنها دوری کرد اشاره کرده است که در ادامه مشروح آن را می‌خوانیم؛
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
«وَ لاتَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَنَ...؛ و به کارهاى زشت چه علنى آن و چه پوشیده[اش] نزدیک مشوید». (انعام/ 151)
«وَ لاتَقْرَبُوا مالَ الْیَتیمِ إِلاّ بِالَّتی هِیَ أَحْسَنُ حَتّى یَبْلُغَ أَشُدَّهُ..؛ و به مال یتیم جز به نحوى [هر چه نیکوتر] نزدیک مشوید تا به حد رشد خود برسد» (انعام/ 152)
«فواحش» جمع «فاحشه» به معنى گناهانى است که فوق‌العاده زشت و تنفرآمیز است. بنابراین پیمان شکنى، کم فروشى و شرک و مانند اینها اگر چه از گناهان کبیره به شمار می‌رود، ولى ذکر آنها در مقابل فواحش به خاطر همان تفاوت مفهوم است.
در سوره مبارکه «انعام» در دو مورد تعبیر به «لاتَقْرَبُوا» (نزدیک نشوید) شده، این موضوع در مورد بعضى از گناهان دیگر نیز تکرار شده است، به نظر مى رسد: این تعبیر در مورد گناهانى است که «وسوسه انگیز» است مانند «زنا و فحشاء» و «اموال بى‌دفاع یتیمان» و امثال اینها، لذا به مردم اخطار مى‌کند: به آنها نزدیک نشوند تا تحت تأثیر وسوسه‌هاى شدیدشان قرار نگیرند.
