پایگاه اینترنتی روزنامه القدس العربی چاپ لندن در سرمقاله خود آورده است مایکل پیرلی، مورخ و نویسنده انگلیسی در روزنامه تایمز انگلیس در مقاله‌ای به شرایط محمد بن سلمان، ولیعهد عربستان پرداخته و تحلیلی بی‌پرده و صریح از سرانجام صعود سریع شاهزاده جوان و سقوط سریع‌تر او ارائه داده است.
فرآیند صعود بن سلمان را می‌توان از زمان دخالت نظامی عربستان در مارس 2015 در نظر گرفت که شاهزاده جوان به عنوان وزیر دفاع، سکان این جنگ را به دست گرفت. بعد از آن به عهده گرفتن سریع مسئولیت‌های بزرگ و انتصاب او به عنوان ولیعهد در سال 2017 در حالی رخ داد که جانشین پادشاه، وزیر دفاع، رئیس شورای امور سیاسی و امنیتی، رئیس شورای امور اقتصادی و توسعه عربستان نیز بود. یعنی به طور خلاصه به رهبر مطلق اصلاحات تبدیل شد.
بن سلمان چشم انداز بسیار بلندپروازانه‌ای برای آینده کشورش ارائه کرده و وعده بازسازی اقتصاد عربستان را در چارچوب طرحی داد که در برابر اختصاص فقط پنج درصد از ارزش شرکت نفت عربستان (آرامکو) که ارزشی معادل دو تریلیون دلار برای آن برآورد شده بود، درآمدی عظیم به ارمغان می‌آورد. او همچنین وعده ایجاد شهرک فناوری «نیوم» و جذب سرمایه‌های خارجی و احیای آزادی‌های سرکوب شده در عربستان به خصوص درباره مسائل مربوط به زنان را داد.
اما چیزی که سعودی ها و جهانیان تاکنون شاهد آن بودند شکست های پیاپی او بوده است. دخالت نظامی در یمن برای یمنی ها فاجعه‌ای بزرگ به همراه داشته و پیروزی‌های مورد نظر را به بار نیاورده است ضمن آن که برای خزانه عربستان بسیار هزینه بردار بود و طرح اختصاص سهام آرامکو را متوقف کرد که با توقف آن، پول‌های هنگفتی که بن سلمان وعده داده بود از بین رفت و برنامه ها برای توفیق شهرک نیوم به دلایل متعدد دچار مشکل شدند.
ولیعهد عربستان به جای تکیه کردن به متحدان منطقه‌ای در جنگ خود علیه انصارالله به جنگ جدیدی روی آورد که همان تحریم قطر بود. او سیاست خارجی کشورش را به امارات و مصر پیوند زد که رابطه خوبی با قطر نداشتند و بحرین هم که بدون امارات و عربستان اصلا قادر به تصمیم‌گیری نیست به آنها پیوست.
از سوی دیگر وعده آزادی ها نقش بر آب شد. اجازه رانندگی به زنان با حمله همه جانبه علیه فعالان زن که برای این حق جنگیده بودند هم زمان شد و صدها فعال و دانشگاهی فقط به خاطر پست تمسخرآمیز یا اعتراضی در شبکه های اجتماعی بازداشت شدند. وعده های دلفریب اقتصادی و جذب سرمایه ها نیز هم زمان با بازداشت شاهزادگان و تجار و به گروگان گرفتن آنها برای باج گیری غیرعملی شد. روند بازداشت و باج خواهی به شخصیت های بزرگ سیاسی و اقتصادی در جهان عرب هم رسید.
