رهبر مژده‌ای آذر عضو هیات مدیره انجمن داروسازان ایران در خصوص وضعیت داروسازان کشور اظهار داشت: آنچه که امروز ما با آن مواجه هستیم، درد و فرسودگیداروسازان کشور است و ریشه این واقعیت رنج آور هم به این موضوع باز می‌گردد که خیلی از خواسته‌های جامعه داروسازی کشور بعد از سال ها تلاش و مبارزه تامین نشده است.
این عضو هیات مدیره انجمن داروسازان ایران اضافه کرد: دلیل تامین نشدن دغدغه‌ها و خواسته‌هایداروسازان را باید در یک مولفه جستجو کرد و آن، این است که سازمان‌های دولتی بعضا به وظایف خودشان و به مقررات قانونی کشور توجه ای نکرده‌اند.
به‌گفته مژده‌ای، در واقع خواسته‌های داروسازان، چیزی فرا تر از قانون نیست و صرفا خواهان اجرای قانون و مقررات جاری کشور هستند.
عضو هیات مدیره انجمن داروسازان ایران ادامه داد: از جمله سازمان‌هایی که به رای و نظر داروسازانبی‌مهری و بی توجهی کرده‌اند، باید به سازمان‌های بیمه‌گر و حتی خود وزارت بهداشت اشاره کنیم. این ها نه تنها به وظیفه خود عمل نکرده‌اند، حتی به قانون هم عمل نکرده‌اند.
مژده ای آذر با تاکید بر این نکته که «در واقع از ماست که برماست» اضافه کرد: نمی توانیم این واقعیت را هم در نظر نگیریم که دلیلی که داروسازان را در مسیر رسیدن به هدف، تضعیف کرده این است که جامعه داروسازی کشور، به آن شکلی که احتیاج است نتوانسته فعالیت گروهی و صنفی را شکل دهد.
عضو هیات مدیره انجمن داروسازان ایران افزود: وقتی فعالیت صنفی و تشکلی در حوزه داروسازان چندان یک دست و منسجم نیست و داروسازان از یکپارچگی برخوردار نیستند، طبیعی است شاهد باشیم که سازمان هایی نظیر بیمه ها، داروسازان را جدی نگیرند و هر روز بر خلاف نص صریح قانون عمل می کنند و فشارشان را بر داروخانه ها افزایش می دهند
مژده ای ادامه داد: وقتی دولتمردان، پراکندگی جامعه داروسازی کشور را رصد می کنند، شجاعتشان در نادیده گرفتن قانون بهبود کسب و کار افزایش پیدا می کند و تشکل ها را نادیده می گیرند.
وی تاکید کرد: وقتی داروسازان، قدرت خود را در تشکل های خود متمرکز نکنند، وزارت بهداشت هم بدون توجه به آرای داروسازان، هر روز بخشنامه جدیدی را بر بدنه داروسازان کشور ابلاغ می‌کند و به دنبال آن هم تلاش می‌کند که هزینه طرح تحول سلامت و برخی خطاهای خود را بردوش داروسازان می اندازد.
عضو هیات مدیره انجمن داروسازان ایران ادامه داد: بنابراین باید اعتراف کنیم کسانی که به فعالیت‌های صنفی و تشکلی بی‌طرف و بی‌تفاوت بودند یا اینکه از مسیر انسجام گروهی خارج شدند، خواسته یا ناخواسته زمینه ساز تضعیف صنف و بی مهری سیاستگذاران به جامعه داروسازی را فراهم کردند.
وی تاکید کرد: تا زمانی که افراد در جامعه تخصصی، به صورت گروهی با هم کار نکنند و اتحادیه ای فکر نکنند مشکلات همیشه برقرار خواهد بود و دولت ها علاقه ای به تفویض امور به ایشان نخواهند داشت.
