از امام صادق (ع) نقل شده که لقمان به فرزندش فرمود، هرگاه با عده‌ای همسفر شدی:
- درکار‌های مربوط به خود و آن‌ها با ایشان مشورت کن و بسیار تبسم کن.
- در زاد و توشه‌ات نسبت به آن‌ها بخشنده باش.
- اگر تو را دعوت کردند قبول کن و اگر از تو کمک خواستند، کمکشان کن.
- درسه چیز از آن‌ها برتر باش. «خاموشی»، «کثرت نماز»، «بخشندگی در مرکب یا دارایی و یا توشه‌ای که همراه داری».
- اگر در امر حقی از تو شهادت خواستند، شهادت بده، و اگر از تو مشورت خواستند، با تمام توان، اندیشه‌ات را برای آنان به کارگیر.
- اگر همسفرانت راه افتادند، تو نیز با آن‌ها حرکت کن و اگر دیدی کار می‌کنند، تو نیز مشغول کار شو.
- اگر صدقه یا قرضی دادن، تو نیز با آن‌ها همراهی کن.
- از کسی که سنش از تو بیشتر است، حرف‌شنوی داشته باشد.
- هرگاه اتراق کردی پیش از آنکه بنشینی دو رکعت نماز بگذار.
- هرگاه کوچ کردی نیز دو رکعت نماز بخوان.
- آنگاه با سرزمینی که در آن فرود آمده‌ای خداحافظی کن، و بر آن مردمش درود فرست، زیرا هر سرزمینی را فرشتگانی است.
* لبخند بر لب داشتن:
درروایات می‌خوانیم که لقمان فرمود: در برابر ایشان زیاد لبخند به لب داشته باش.
منبع: کتاب "توصیه های ضروری به خادمین موکب های اربعین حسینی"
