تیم ملی در جام جهانی گذشته هم در برابر نیجریه و آرژانتین کاملا دفاعی بازی کرد و برای رسیدن به دروازه حریف تنها چشم به ضد حملات یا حملات سریع داشت. برخی به این سبک از بازی معترض بودند اما کی روش و حامیان او گفتند در برابر چنین تیم هایی باز بازی کردن با باخت های سنگینی همراه می شد همان طور که تیم ملی در بازی با بوسنی وقتی تصمیم به بازی تهاجمی گرفت نتیجه را 3-1 واگذار کرد!
پیش تر هم قرار بود تیم ملی بعد از جام جهانی و در جام ملت های آسیا بازی دفاعی را کنار بگذارد و تهاجمی بازی کند اما در عمل چنین چیزی را شاهد نبودیم و تیم ملی در جام ملت ها همان طور بازی کرد که در جام جهانی بازی کرد. هر چند حریفان در جام ملت ها به اندازه تیم های حاضر در جام جهانی قوی نبودند و تیم ملی کمتر تحت فشار قرار می گرفت اما سبک بازی تیم ملی همانی بود که در جام جهانی به نمایش گذاشته بود.
هر مربی سبک خاص خود را دارد و کی روش هم از این قاعده مستثنی نیست. کی روش دوست دارد تیمش توپ را به حریف بدهد و فضا را دراختیار بگیرد و بعد از تصاحب توپ در منقطه یک سوم میانی یا یک سوم دفاعی دست به حملات سریع بزند. این حربه در خیلی از بازی های بزرگ به کمک تیم ملی آمد و دیدید که در جام جهانی قبلی هم در بازی با آرژانتین ایران صاحب موقعیت های خوب برای گلزنی شد که چه بسا در صورت استفاده از آنها بازی را می برد. در همین جام جهانی و حتی در بازی اسپانیا و پرتغال ما فرصت برای پیروزی هم پیدا کردیم اما در استفاده از موقعیت ها خوب عمل نکردیم.
تیم ملی به سبک بازی با کی روش عادت کرده است و در فرصت کوتاه تا جام ملت ها باز هم سبک بازی تیم ملی تغییر نخواهد کرد چون عملا انجام این کار سخت است.
نگاهی می اندازیم به آمار بازی ایران – امارات در جام ملت های آسیا در استرالیا. مسابقه ای که در آن ایران با گل لحظات پایانی رضا قوچان نژاد بازی را یک بر صفر برد. به وضوح می بینید امارات در زمان بازی و تعداد پاس ها نسبت به ما برتری دارد اما ایران در ایجاد موقعیت ها، تعداد سانترها و تعداد شوت ها برتری دارد. این ها نشان می دهد ایران در ضد حمله و هم چنین حملات سریع استاد شده است و این به خاطر حضور 7 – 8 ساله کی روش در ایران و تیم ملی است.
دیدگاه های کی روش برای بردن تغییر نمی کند. ساختار ذهنی او در فوتبال برای بردن شکل گرفته است و راهی برای بردن انتخاب می کند که شاید خیلی ها از سبک بازی تیم ملی خوششان نیاید اما برای کی روش مهم تر از همه چیز بردن است نه چگونه بردن.
در حالی که کی روش راه خود را می رود منتقدان هم حرف خود را تکرار می کنند و این قصه هم چنان ادامه خواهد داشت. بعد از جام جهانی 2018 بود که برخی منتقدین از جمله امیر قلعه نویی به بازی دفاعی تیم ملی ایراد گرفتند. سرمربی سپاهان گفت تیم ملی اگر کمی تهاجمی تر بازی می کرد شانس صعود داشت. هم چنین برانکو گفته بود تیم ملی یکی مثل دالیچ را کم داشت.
