در اوج گرمای تابستان لذت‌خوردن «سورسوپ» را از دست ندهید، میوه‌ای که تفاوتی با بستنی ندارد.از طعم مرکبات خسته شده‌اید؟ پس حتماً «میوه اژدها» را امتحان کنید. این‌ها بخش کوچکی از تبلیغات میوه‌های لوکس در شبکه‌های مجازی و برخی سایت‌هاست.بررسی اطلاعات این سایت‌ها نشان می‌دهد که این میوه‌ها مشتریان پروپا قرصی دارند.در خلأ بی‌نظارتی، میوه‌های لوکس را در فضای مجازی میلیاردی می‌فروشند.
قیمت میوه‌ها هم مثل خودشان شگفت‌انگیز است. «انگور کالیفرنیا» میوه‌ای که طعم آناناس می‌دهد از کیلویی ۶۰ هزار تومان شروع می‌شود. «لوبری» میوه‌ای سفیدرنگ با خال‌های قرمز که از خانواده توت‌فرنگی است هم از کیلویی ۵۰ هزار تومان به بالاست.
سبد میوه‌های استوایی هم مخصوص هدایای ویژه و مهمانی‌های خاص است. میوه‌هایی همچون گواوا، دراگون فروت، رامبوتان، منگوستین و لونگان است که همگی را پوست کنده و تزیین کرده‌اند و ۴۰۰ هزار تومان هم قیمت دارد. البته در مناسبت‌ها با تخفیف ۲۵ درصدی هم به فروش می‌رسد.
این‌ها فقط نمونه‌هایی از میوه‌های لوکسی است که این روز‌ها برخی را برای خرید وسوسه می‌کند. «لیچی»، «سالاک»، میوه کاکتوس همگی با یک تلفن در دسترس هستند.
بازار داغ میوه‌های لاکچری
سایت‌های عرضه‌کننده پا را فراتر از مغازه‌داران گذاشته و تنوع و تعدد میوه‌های لوکس‌شان بسیار بیشتر از میوه‌فروشی‌هاست. میوه‌هایی که اسم و ظاهرشان متفاوت‌تر از میوه‌های عادی است و فروشندگان آنها هم سعی در معرفی هر چه بیشتر این محصولات و پیداکردن بازار‌های جدید و جذب مشتریان بیشتر دارند. گرچه در بعضی میوه‌فروشی‌ها می‌شود ملون، آووکادو یا میوه ستاره را پیدا کرد، اما انواعی دیگر که در بالا از آنها نام برده شد، قطعاً هر جایی پیدا نمی‌شود.میوه‌های لوکس وارداتی مشتریان ثابتی هم دارند. توضیحاتی که در پایین عکس‌های اینستاگرامی یکی از صفحه‌های فروش است، این مسئله را نشان می‌دهد. از میزان موجودی میوه‌ها گرفته تا نوع سفارش‌دهی همگی گویای بازار داغ میوه‌های لاکچری است.
سال‌های قبل که این میوه‌ها با قیمت‌های بالا وارد بازار شدند، کمتر کسی سراغ‌شان می‌رفت؛ چراکه طعم و ظاهرشان برای مردم آشنا نبود، اما رفته‌رفته با عرضه بیشتر در فروشگاه‌های مجلل مرکز و شمال‌شهر، این میوه‌ها به خانه‌ها راه پیدا کردند و حالا پس از چند سال مشتریان خاص خود را دارند.
آجیل لاکچری هم هست
به طور نمونه، میوه‌ای هست به اسم «گارسینیا» که از محصولات جنوب‌شرق آسیاست. کانال‌های ماهواره‌ای هم نوعی قرص که مدعی از مشتقات این میوه است را به قیمت گران تبلیغ می‌کنند. مصرف این میوه باعث می‌شود، آنزیمی به‌نام «سیترات» که در بدن باعث تولید چربی می‌شود از کار بیفتد. ظاهراً این میوه در لاغری معجزه می‌کند و طرفدارانش هم از این راز باخبر هستند.
بعد از واردکنندگان و فروشندگان که سود بالایی می‌برند، افراد زیرک‌تری هم هستند میوه‌های لوکس را خشک می‌کنند و با عنوان آجیل میوه به مشتریان ارائه می‌کنند که قیمت‌شان حدوداً دو برابر میوه اصلی موجود در بازار است.
زنجیره تولید و پردازش این میوه‌ها با توجه به علاقه مردم به آنها، می‌تواند گزینه خوبی برای کشاورزان و کارآفرینان داخلی باشد. بررسی‌ها نشان می‌دهد، شهر چابهار آب‌و‌هوایی دارد که هیچ نقطه‌ای از ایران شبیه به آن نیست و مستعد پرورش میوه‌های استوایی است و الان سال‌هاست به صورت محدود موز، انبه و نارگیل در این شهر تولید می‌شود. طبق اعلام اداره جهادکشاورزی این شهر حدود ۲ هزار و ۵۰۰ هکتار از زمین‌های این شهرستان زیر کشت میوه‌های گرمسیری است و سالانه ۳۰ هزار تن انواع محصول از آن برداشت و روانه بازار می‌شود.
سرمایه‌گذاری داخلی رافع نیاز‌های بومی
منطقه چابهار و کنارک استعداد زیادی برای پرورش انواع میوه‌های گرمسیری نظیر چیکو، گواوا، پالسا و پاپایا دارد و در حال حاضر هم در مناطقی از استان خصوصاً شهرستان سرباز کشت می‌شود.
آب‌و‌هوای سیستان‌و‌بلوچستان طوری است که همزمان خشکسالی و سیل را در جنوب استان داریم و هر دو این موارد، خسارت‌های زیادی را به بخش کشاورزی وارد می‌کنند و مانع رشد بخش کشاورزی می‌شود. تولید میوه‌های گرمسیری با این تنوع فقط در سیستان‌و‌بلوچستان امکان‌پذیر است و اگر روی این قضیه سرمایه‌گذاری شود هم نیاز بخش داخلی تأمین می‌شود و هم می‌توان در این زمینه صادرات داشت.
هر ساله نزدیک به ۱۶میلیون تن میوه در کشور تولید می‌شود که در مقایسه با میانگین تولید میوه در جهان، کشاورزان ایرانی نزدیک به سه برابر کشاورزان جهان میوه تولید می‌کنند که بسیاری از همین میوه‌ها هم آب بر است که برای کشور مفید نیست. اما با آب‌و‌هوای متنوعی که کشورمان دارد، می‌توان و باید از تولید و صادرکنندگان میوه‌های گرمسیری باشیم. میوه‌هایی که برای برخی از کشور‌ها نظیر، ویتنام و تایوان اشتغال و درآمد بالایی ایجاد کرده است.
