از دست دادن استخوان یا همان پوکی استخوان یک روند دردناک و ناتوان کننده است و ضرورت دارد بیماران در مورد عوارض جانبی هر گونه داروی مصرفی از سوی مراقبین بهداشتی و پزشکان مطلع باشند.
برخی از داروهای پرخطر برای ابتلا به پوکی استخوان از این قرارند:
گلوکوکورتیکوئیدها یا کورتیکواستروئیدها: اشکال خوراکی و داخل وریدی این داروها از جمله کورتیزون، دگزامتازون، متیل پردنیزولون و پردنیزون برای درمان آسم، آرتریت روماتوئید، بیماری کرون، لوپوس، آلرژی، سرطان و سایر شرایط می تواند منجر به پوکی استخوان شود. البته خطر پوکی استخوان بستگی به مدت زمان و قدرت دارو دارد به عنوان مثال مصرف داروهای استروئیدی 5 میلی گرم یا بیشتر به مدت سه ماه یا بیشتر می تواند خطر از دست دادن استخوان ها را افزایش دهد. مصرف کنندگان این داروها باید در مورد انجام آزمایش تراکم استخوان با پزشک خود مشورت کنند.
هورمون درمانی: داروهای مورد استفاده در درمان اختلالات تیروئید باید به دقت تحت نظارت مصرف شوند. استفاده از دوزهای بالاتر این داروها برای درمان سرطان تیروئید می تواند افزایش خطر ابتلا به پوکی استخوان را به همراه داشته باشد. هورمون آزاد کننده گنادو تروپین برای درمان اندومتریوز، سرطان پروستات یا ناباروری در زنان استفاده می شود و می تواند منجر به پوکی استخوان شود.
داروهای ضد تشنج: صرع یک بیماری مزمن عصبی است که در صورت عدم درمان نتایج تهدید کننده زندگی دارد اما داروهای مورد استفاده برای درمان آن مانند فنی توئین یا فنوباربیتال، می تواند منجر به پوکی استخوان شود. خطر این عارضه جانبی در هر فرد متفاوت است.
داروهای ضد افسردگی: مهارکننده های بازجذب سروتونین یک کلاس از داروهای ضد افسردگی هستند که برای درمان اختلالات عمده افسردگی و اضطراب به کار می روند. این داروها از قبیل فلوکستین، سرترالین، سیتالوپرام، پاروکستین، داپوکستین و ... در دوزهای بالا و در دراز مدت سلامت استخوان ها را تهدید می کنند.
داروهای دیگر: داروهایی از قبیل آنتی اسیدها حاوی آلومینیوم برای درمام سوزش سر دل، داروهای شیمی درمانی، هپارین برای جلوگیری از لخته شدن خون، فوروزماید برای درمان نارسایی قلب، متوترکسات، برای درمان سرطان و آرتریت روماتوئید، و ... نیز از داروهای پرخطر دیگر برای تهدید سلامت استخوان هستند.
دریافت کافی کلسیم از منابع غذایی و یا مکمل های کلسیم برای به حداقل رساندن عوارض این داروها لازم است. موسسه ملی پوکی استخوان ایالات متحده توصیه می کند زنان 50 ساله و یا جوان تر باید روزانه هزار میلی گرم کلسیم دریافت کنند. این میزان در زنان بالای 50 سال 1200 میلی گرم است. مردان 70 سال یا جوان تر باید روزانه 1000 میلی گرم کلسیم و مردان بالای 71 سال 1200 گرم کلسیم دریافت کنند. علاوه بر کلسیم بزرگسالان زیر 50 سال باید 400 تا 800 واحد ویتامین دی و بالای 50 ساله ها 800 تا 1000 واحد از این ویتامین را دریافت کنند.
