زمین و زمان می‌دانستند این احتمال وجود دارد امید ابراهیمی در جام جهانی خوش درخشیده و در ۳۱ سالگی حداقل مورد توجه تیم‌های قطری حاشیه خلیج‌فارس قرار می‌گیرد. همه می‌دانستند قرارداد امید ابراهیمی در پایان لیگ هفدهم به پایان می‌رسد و او می‌تواند به لطف درخشش در جام جهانی روسیه به هر تیمی که دلش خواست برود. زمین و زمان می‌دانستند، اما ظاهراً مدیران استقلال در خواب ناز بودند!
دوستان به خودشان زحمت ندادند پس از پایان نیم‌فصل اول امید ابراهیمی را فراخوانده و قراردادش را حداقل یک سال دیگر تمدید کنند. شاید هم آقایان افتخاری و توفیقی به خود زحمت دادند، اما حریف عشوه و ناز‌های ستاره استقلال نشدند که باز هم مقصر مدیریت باشگاه است.
امروز مدیران استقلال تحت فشار زیادی قرار دارند که چرا اجازه دادند امید ابراهیمی برود!
اگر دیروز امید ابراهیمی را تحت فشار قرار می‌دادند که قراردادش را تمدید کند به دردسر امروز دچار نمی‌شدند. همگان به خوبی می‌دانند باشگاه‌های اروپایی روش یکسان و درستی برای تمدید قرارداد ستاره‌های خود دارند. مدیران تیم‌های اروپایی با هماهنگی سرمربیان خود به بازیکنانی که زیر بار تمدید قرارداد نمی‌روند چند هفته بازی نمی‌دهند تا بالاخره آن‌ها را مجاب به این کار کنند. این تاکتیک خاصه در مورد امید ابراهیمی کارساز بود. هافبک دفاعی توانمند استقلال در سال منتهی به جام جهانی می‌دانست اگر در ترکیب اصلی تیمش بازی نکند شاید شانس سفر به روسیه همراه تیم ملی را از دست بدهد، بنابراین اگر دو، سه هفته نیمکت یا سکونشین می‌شد قراردادش را تمدید می‌کرد، اما آقایان افتخاری و توفیقی این‌کاره نبودند. اگر این کاره بودند با وینفرد شفر هماهنگ می‌کردند و به او اطمینان خاطر هم می‌دادند که نتیجه دو، سه بازی را فدای تمدید قرارداد امید ابراهیمی کنند. هر چند در همان دو، سه بازی هم استقلال می‌توانست جانشین مناسبی برای امید پیدا کند، ولی مدیران آبی هیچ تاکتیکی نداشتند تا کار به اینجا برسد.
