محمود عزیزی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون در خصوص فعالیت‌های اخیر خود به شبکه اطلاع‌رسانی راه دانا گفت: در حال حاضر مشغول به انجام کار خاصی نیستم، منتظر هستم که شرایطی به وجود آید که اگر مقبول افتد همکاری کنم.
وی در مورد وضعیت سینمای امروز ایران افزود: اگر در مورد حال سینما بخواهیم صحبت کنیم، باید یک مقداری از عقبه آن بگوییم، سینما نمی‌تواند حالش خوب باشد غیر از تعدادی که خوشبختانه فعالیت می‌کنند، بخش عظیمی از خانواده سینما امکان کار کردن ندارند؛ تشکیلاتی هست به نام خانه سینما که ظاهرا شروع کرده اند به این که بخش‌هایی از آن، هم از عنوان صنف استفاده کنند و هم بعضی‌ها در چارچوب قانون وزارت کار رفته‌اند مجوز‌هایی گرفته اند که نمی‌دانم چرا سایرین این کار را نکرده اند و فقط تهیه کنندگان این کار را کرده اند.
* سینمای مستقل نداریم
عزیزی در ادامه گفت: میزان تولید سرانه سینمای ما مگر چقدر است؟ وقتی که بالای ۶۰۰ نفر کارت کارگردانی دارند، درست است که سینما صنعت است و باید درآمدزا باشد تا زندگی‌شان بچرخد، ولی عملا ما سینمای مستقل نداریم، ممکن است یکی دو نفر را به عنوان سینمای مستقل بتوان نام برد، ولی فقط چند نفر هستند که به طور مستقل سرمایه‌گذارند و عنوان تهیه کننده را دارند و سینمای امروز ما را می‌شناسند.
وی خاظر نشان کرد: چیزی که در انتها می‌ماند، می‌شود یک سینمایی که وابسته به یک دستوراتی است و آن دستورات سرچشمه اش از تصویب متن، شورای نظارت و حمایت هاست؛ این سینمایی که امروز داریم اگر بد است به نهاد‌هایی باز می‌گردد که تصمیم‌گیر هستند، انتخاب می‌کنند، جهت می‌دهند و سلیقه‌سازی می‌کنند؛ اگر خوب است باید از این افراد تشکر کرد، سینماگر می‌تواند شکسپیر کار کند یا یک کار کمدی سطحی کند، پس قادر است، اما آن جا که سینما به جایی کشیده می‌شود که اولین نگاهش صرفا گیشه است، با این که در مناسباتی زندگی می‌کند که شعارش گیشه نیست، این‌ها تضاد‌هایی است که قابل برشمردن است و این آشفتگی را به وجود می‌آورد.
* برای ارزیابی سینما، شورا‌ها را باید ارزیابی کنیم
بازیگر سریال ستایش در ادامه عنوان کرد: شما وقتی می‌بینید که به عنوان سناریست، کارگردان یا تهیه کننده این شکل از متن‌ها مجوز می‌گیرد عملا به شما خط می‌دهد که اگر متنی خارج از این چارچوب بنویسید مجوزی نمی‌گیرد؛ خود به خود جریان تولیدی شکل می‌گیرد که برآمده از نگاه آن تعداد از آدم‌هایی است که در این شورا‌ها نشسته اند، لذا اگر ما بخواهیم سینما را ارزیابی کنیم، سینماگر را نباید ارزیابی کنیم، شورا‌ها را باید ارزیابی کنیم و بعد از آن فرمانده شورا که معاونت امور سینمایی است؛ از این بابت ما خیلی مشکل داریم و خیلی حرف‌ها را می‌توان گفت، خیلی کسان داریم که درد و دل‌های عدیده‌ای دارند برای این آشفته بازاری که اسمش را تولید سینما می‌گذاریم.
محمود عزیزی با بیان اینک تعداد اندکی از بازیگران حضور پر رنگی در سینما دارند، اظهار داشت: این راکه یک عده هستند و در اکثر فیلم‌های روی پرده حضور دارند، باید مسئولین امر تولید سینما پاسخ دهند، این چیزی که الان تصویب می‌شود خروجی اش برآمده از حضور چند بازیگر است و این بازیگران توانسته اند پاسخگوی گیشه باشند، اکنون کسی که می‌خواهد فیلم بسازد به گیشه فکر می‌کند و کاری به محتوای آن ندارد، چون افراد دیگری برای محتوا تصمیم می‌گیرد، فیلمساز فقط عوامل را انتخاب می‌کند که با این محتوای تصویب شده بتواند به گیشه و پول خود برسد، این مسئله خیلی جای بحث دارد، چون در هیچ کجای دنیا به این صورت نیست، ما وقتی می‌گوییم سینمای مستقل یعنی از ابتدا تا انتهای آن مستقل است، اما در چارچوب قوانین تبیین شده برای فعالیت‌های سینمایی است، ما این‌ها را نداریم، این نگاه که چندتا بازیگر در حال فعالیت هستند به ضعف نگاه کارگزار فرهنگی بر می‌گردد که یک جمعیت انبوهی که شاید در دل آن‌ها افرادی باشند که به اندازه این‌ها در آغاز قضیه تاثیر داشته اند را نمی‌بیند، همین افرادی که امروز دارای گیشه شده اند شاید یک روزی فقط از جلوی دوربین رد می‌شده اند.
وی بیان داشت: من یادم هست که امین تارخ به یک مطلبی اشاره کرده بود که خیلی هم درست است، ما فکر می‌کنیم وقتی یک بازیگر به سن و سال پیری رسید، تماشاگر و مشتاقان آن بازیگر فوت کرده اند و در جامعه نیستند، نه... آن‌ها هم همراه بازیگر مسن و پیر می‌شوند و یک زمانی مصرف کننده فعالیت‌های هنری این آدم‌ها بوده اند، در همه جای دنیا این افراد سرمایه‌های تثبیت شده هستند مگر این که ما بگوییم غیر از نسل جوان هیچکس را نمی‌خواهیم، الان فقط فکر می‌کنیم که باید نسل جوان را راضی کنیم، در آینده همین افراد که دارای گیشه هستند پا به سن بگذارند از سینما منها می‌شوند، این یک غلط وحشتناک از نگاه سرمایه گزاری، فرهنگی است.
* گلایه محمود عزیزی از مافیای سینما
بازیگر فیلم سینمایی اخراجی‌ها در مورد مافیای سینما اذعان داشت: یک روز در سیسیل (شهری در ایتالیا) دختر یک خانواده‌ای را می‌دزدند و مادرش می‌آید فریاد می‌زند «مافیا مافیا» یعنی دختر من، می‌گویند ریشه واژه مافیا از آنجا آمده است، اما مافیا در اصطلاح عامی که ما هم با آن آشنا شده ایم مانند فراماسونرها، مثل آدم‌هایی که در یک جایی وجه مشترکی برای منافعی دارند، این منافع می‌تواند مالی، معنوی و یا سیاسی باشد، خود به خود در جوامعی که قانون حمایت از صنوف وجود ندارد مافیا شکل می‌گیرد.
عزیزی ادامه داد: در هالیوود هم در چند سال گذشته شاهد بودیم که مافیای تولید سینما سهم سناریست‌ها را منها کرد، آن‌ها اعتصاب کردند و به سهم خود رسیدند، ما چنین تشکیلاتی نداریم و چنین تفکری موجود نیست، شاید یک روزی بتوانیم به این حق و حقوق برسیم، جایی مانند خانه سینما، تئاتر، موسیقی و هنر‌های تجسمی باید برای آن فکری کند، متاسفانه مشکل ما این است که این‌ها بیشتر در حد انجمن می‌خواهند این اتفاق می‌افتد.
وی در ادامه گفت: یک راننده تاکسی می‌گفت: مثل این که بعضی‌ها از خانواده شما دوست دارند که آب همیشه گل آلود باشد، چون که از آب گل آلود می‌توانند ماهی بگیرند، اگر مناسبات قانونمندی شکل بگیرد شاید سهم به این صورتی که الان موجود است تقسیم نشود، این حرف یک آدم عادی است که من فکر می‌کنم خیلی فیلسوفانه درک، احساس و نگاه خودش را بیان کرد.
