البته قرار نیست که این غذاها از رژیم غذایی به طور کامل حذف شوند و فقط کافیست در مورد آنها پرخوری نکنید!
سویا: در حالی که سویا می تواند سطح کلسترول را کنترل کرده و فشار خون را پایین بیاورد، باید در حد متعادلی آن را مصرف کرد، چرا که سویا جذب آهن را هم مهار می کند، بنابراین بالقوه می تواند به کم‌خونی فقر آهن منجر شود. همچنین به دلیل این که سویا حاوی ترکیبات استروژن مانند ایزوفلاون است، مصرف طولانی مدت آن منجر به هیپرپلازی آندومتر و گسترش پوشش داخلی رحم می شود که می تواند خطر ابتلا به سرطان رحم را زیاد کند.
اسفناج: این برگ همه کاره خوشمزه منبع عالی از پروتئین، فیبر، ویتامین و مواد معدنی مختلف است. لوتئین اسفناج نیز بسیار بالا است. لوتئین یک کاروتنوئید است که ممکن است از دژنراسیون ماکولا وابسته به سن جلوگیری کند. با این حال اسفناج حاوی مقادیر زیادی اگزالات هم هست، ترکیبی که می تواند به تشکیل سنگ های کلیوی منجر شود. بنابراین افرادی که دچار سنگ های کلیوی اگزالات کلسیمی هستند باید از مصرف بیش از حد این سبزی خودداری کنند.
پرتقال و گوجه فرنگی: این دو میوه اسید زیادی دارند و افزایش مصرف آنها می تواند منجر به بروز ریفلاکس شود. طی یک دوره طولانی مصرف بیش از حد پرتقال و گوجه فرنگی منجر به عارضه مری بارت می شود و زمینه را برای ابتلا به سرطان مری فراهم می کند. توصیه ها بر این است که روزی بیش از دو پرتقال یا گوجه فرنگی خورده نشود و در صورتی که از قبل علائم ریفلاکس دارید، به کلی آنها را کنار بگذارید.
کنسرو تن: این ماهی بیشتر با سالاد و یا ساندویچ استفاده می شود ولی خوردن بیش از حد ماهی تن می تواند منجر به افزایش سطوح جیوه گردد. سطح جیوه این ماهی بیشتر از ماهی های دیگر است و مشکلاتی را برای بینایی، شنوایی، گفتار ایجاد می کند ضمن این که باعث ضعف عضلانی می شود. مطمئن باشید که بیش از 3 تا 5 قوطی ماهی تن در هفته مصرف نمی کنید.
آب: در حالی که هیدراتاسیون برای سلامت کلی بدن خوب است اما مصرف بیش از حد آب می تواند منجر به مسمومیت با آب شود. مصرف بیش از حد آب منجر به رقیق شدن سدیم و کاهش غیر طبیعی سطح سدیم می شود که همین امر اختلال در عملکرد مغز و حتی مرگ را به دنبال دارد.
پروتئین‌های لخم حیوانی: اگر عمدتا از مصرف مواد غدایی پروتئین دار کم چربی مانند سینه مرغ یا سفیده تخم مرغ برای تامین پروتئین روزانه تان استفاده می کنید، شاید بهتر باشد، در این کار تجدیدنظر کنید. مصرف بیش از حد پروتئین های حیوانی می تواند زیانبار باشد، چرا که باعث می شود بدن مقدار زیادی فاکتور رشد شبه انسولینی تولید کند. میزان بالای این هورمون در بدن باعث تشدید روند پیری می شود و خطر دچار شدن به سرطان (به خصوص سرطان سینه) را افزایش می دهد. افرادی که دست کم ۲۰ درصد کالری روزانه شان را از پروتئین لخم حیوانی به دست می آورند، نسبت به افرادی که این میزان در آنها ۱۵ درصد یا کمتر است، چهار برابر بیشتر در معرض خطر مرگ مربوط به سرطان قرار دارند و میزان مرگ و میر کلی شان نیز ۷۵ درصد افزایش می یابد.
تلاش کنید که بیشتر پروتئین روزانه تان از منابع گیاهی مانند لوبیاها، مغزها و دانه های خوراکی، و غلات کامل به دست آورید.
