23 تیرماه سال 1394 بود که برجام رقم خورد. رئیسجمهور در این روز در قاب تلویزیون ظاهر شد و از لغو تمامی تحریمها در روز اجرای برجام سخن گفت. وی پس از اعلام جمعبندی و توافق نهایی در مذاکرات اظهارداشت: «امروز به ملت شریف ایران اعلام میکنم تمام تحریمها حتی تحریمهای موشکی، تسلیحاتی و اشاعهای به صورتی که در قطعنامه بوده لغو میشود.»
وی افزود: «تمام تحریمهای بانکی، بیمهای، مالی، حملونقل، پتروشیمی، فلزات سنگین و تحریمهای اقتصادی به طور کامل لغو خواهد شد و نه تعلیق، و حتی تحریم تسلیحاتی نیز کنار گذاشته میشود و برای 5 سال نوعی محدودیت ایجاد شده و سپس لغو میشود.»
محمد جواد ظریف که شنبه 26 دیماه سال 1394 به جهت اعلام آغاز روز اجرای برجام به وین رفته بود گفت: «ما فکر میکنیم که اجرای برجام یک فرصت بسیار خوبی برای مردم ایران است که از آن طریق همه قطعنامههای ظالمانه شورای امنیت و همه قطعنامههای شورای حکام آژانس بینالمللی انرژی اتمی پایان یابد و رسما لغو شود. همه تحریم های ظالمانهای که بخاطر موضوع هستهای ایران اعمال شده است، انشاالله امروز لغو خواهد شد و کنار گذاشته خواهد شد و این یک روز بسیار خوبی برای مردم ایران است.»
پس از این ماجرا بود که وعدههای برجامی با نامهای افسانهای توامان شد. « فتح الفتوح»، «آفتاب تابان»، «دستاورد بزرگ ملت ایران»، «هر روز یک گشایش اقتصادی» و... القابی بود که برای برجام نام نهاده شد. البته پیش از این نیز رئیسجمهور مردم را برای برجام با وعدههای مختلف آماده کرده بود و بیان شد که تحریمها باید برود تا مشکلات آب خوردن، محیط زیست،اشتغال و ازدواج جوانان و حل شود.
وعدههای امیدآفرین برای مردم اما در مقابل با کارشکنی غرب و آمریکا روبرو شد تا جایی که یکی از اعضای تیم هستهای کشورمان، «علی اکبر صالحی» از دبه کردن آمریکاییها سخن گفت. «ولیالله سیف» رئیسبانک مرکزی نیز در مصاحبهای با یک رسانه خارجی دستاورد برجام را «تقریبا هیچ» عنوان کرد. زین پس بود که کمکم دستاوردهای برجام از زبان دولتیها منفی شد. به این معنی که پاستورنشینان به جای بر شمردن دستاوردهای مثبتی مانند برداشته شدن تحریمها به موارد منفی یعنی جنگاشاره کردند. بنابراین از این پس دستاوردهای برجام با اصطلاح «اگر برجام نبود....»، همراه شد.
جالب اینجاست، کسانی چون «وندی شرمن» از اعضای تیم مذاکرهکننده آمریکا دردوران برجام اذعان کرده که میدانسته با روی کار آمدن دولت جدید این توافق زیر پاگذاشته میشود. البته رهبر معظم انقلاب همواره نسبت به بیاعتمادی به غرب و آمریکا تاکید میکردند. ایشان میفرمودند که برای اینکه تحریمها برود باید ابزار آمریکا که ابزار اقتصادی است را از آنها گرفت و موضوع اقتصاد مقاومتی همواره مورد تاکید رهبر معظم انقلاب قرار میگرفت. مسئلهای که کارشناسان و منتقدان نیز به آن تاکید میکردند که نمیتوان سرنوشت کشور را به تصمیم کشورهای غربی پیوند زد و این جز ضرر و زیان برای کشورمان در بر نخواهد داشت و باید به توان داخلی تکیه کرد. این نوع رویکرد که پیشرفت و توسعه را خارجی میدید حتی در میان کارشناسان به «برجامیزه» کرده سیاست و توسعه تعبیر شد.
اکنون رهبر معظم انقلاب در یکی از بندهای تجربیات برجام میفرمایند: « گره نزدن مسائل کشور به برجام و مسائل خارجی است... ما نباید مسائل کشورمان را به امری که از اختیارمان خارج است گره بزنیم.نباید از یک سوراخ دو بار گزیده شویم و از تجربههایمان استفاده نکنیم و به چیزهای کماهمیت دل خوش کنیم. مثلاً اینکه میگویند در این قضیه برجام، آمریکا از نظر اخلاقی و آبرو شکست خورده... خب بله، اما آیا ما مذاکره کردیم که آمریکا بیآبرو شود یا مذاکره کردیم که تحریمها برداشته شود؟ حالا هم که گفتهاند تحریمهای ثانویه هم برمیگردد.یا گفته میشود که رابطه بین اروپا و آمریکا شکرآب شده... مگر برای این مذاکره کردیم؟ البته اروپا مخالفتی هم با آمریکا نخواهد کرد.»