طبق یافته‌های اخیر پژوهشگران، ورزش می‌تواند به کاهش کرختی ناشی از شیمی‌درمانی در پاها کمک کند.
تحقیق جدید محققان دانشگاه روچستر آمریکا نشان می‌دهد ورزش می‌تواند شیوه‌ای ساده و ارزان برای کاهش سستی، کرختی و درد ناشی از شیمی‌درمانی در دستان و پاها باشد.
این مطالعه شامل بیش از ۳۰۰ بیمار سرطانی بود. در این مطالعه به طور مستقیم به مقایسه علائم نوروپاتیک در افراد غیرورزشی دارای درد با بیمارانی که در برنامه ۶ هفته‌ای پیاده‌روی آرام در خانه شرکت کرده بودند، پرداختند.
ورزشکاران علائم کمتری نظیر درد سوزشی یا ناگهانی، خارش، کرختی و حساسیت به سرما گزارش کردند و به نظر می‌رسید تاثیرات ورزش بر روی بیماران مسن بیشتر بود.
به گفته ایان کلچنر، سرپرست تیم تحقیق، تمامی داروهای شیمی‌درمانی موجب نوروپاتی نمی‌شوند، اما ۶۰ درصد افراد مبتلا به سرطان سینه و سایر تومورهای جامد که شیمی‌درمانی‌های مبتنی بر پلاتینیوم، وینسا آلکالوئیدها و تاکسان‌ها دارند احتمالا از این عوارض جانبی رنج می‌برند.
نوروپاتی معمولا با ابتلا به بیماری دیابت یا آسیب عصبی مرتبط است.
به گفته کلچنر، ورزش همچون یک ضربه نهایی عمل می‌کند، چراکه به طرق مختلف بیولوژیکی و روانشناختی-اجتماعی به‌طور همزمان تاثیر می‌گذارد و در عین حال داروها هم کار خودشان را انجام می‌دهند.
*زینب السادات پوربخش*
