همزمان با افزایش نرخ دلار در ایران، دغدغه باشگاه های فوتبال ایران برای جذب یا تمدید قرارداد بازیکنان و مربیان خارجی بیشتر شد تا آنها در بازار گرم نقل و انتقالات تابستانی کار سختی داشته باشند.
با توجه به تمدید قرارداد برانکو ایوانکوویچ در میانه های لیگ هفدهم با باشگاه پرسپولیس، هواداران این تیم از حضور سرمربی کروات در لیگ هجدهم هم روی نیمکت تیمشان اطمینان دارند و نوسانات قیمت دلار ارتباطی به تمدید قرارداد برانکو ندارد اما طرفداران نیمه آبی پایتخت و مدیران این باشگاه با نگرانی خاصی به بحث تمدید قرارداد وینفر شفر نگاه می کنند.
شنیده می شود باشگاه استقلال برای تمدید قرارداد این سرمربی موفق آلمانی باید دست کم حدود چهار میلیارد تومان یعنی بین 600 تا 950 هزار دلار هزینه کند. این قیمت در کنار مبلغی است که مدیران آبی ها باید برای تمدید قرارداد یری ساناک، میگل کولی و ساشا شفر، دستیاران شفر در نظر بگیرند.
همزمان با مطرح شدن بحث تمدید قرارداد شفر مقایسه هایی بین قیمت این مربی و همچنین برانکو ایوانکوویچ با کارلوس کی روش انجام می شود که قیاس مع الفارغی است.
ابتدا باید به این نکته اشاره کرد که سبک مربیگری در فوتبال باشگاهی با تیم ملی کاملا متفاوت است و برهمین اساس قیمت مربیانی که در این 2 رده فعالیت می کنند با هم تفاوت دارد. برای مثال یواخیم لوو،سرمربی تیم ملی آلمان که از سال 2006 هدایت ژرمن ها را برعهده دارد در حال حاضر مبلغی بسیار بیشتر از مربیان بوندس لیگا دریافت می کند. البته بزرگ ترین باشگاه آلمان یعنی بایرن مونیخ در زمان سرمربیگری پپ گواردیولا به این مربی معادل 18 میلیون یورو یعنی رقمی بسیار بیشتر از حقوق سه میلیون و 850 هزار یورویی یواخیم لوو در طول سال پرداخت می کرد.
باشگاه های بزرگ اروپایی مانند رئال مادرید، بارسلونا، یوونتوس، منچستر یونایتد، منچسترسیتی، چلسی برای مربیان سرشناس خود ارقامی را در نظر می گیرند که مدیران فدراسیون فوتبال کشورهای ایتالیا، انگلیس و اسپانیا به دلیل بودجه ای که در اختیار آنها قرار می گیرد به هیچ وجه توانایی پرداخت این مبالغ را به مربیان تیم ملی ندارند.
نکته دیگری که در این میان وجود دارد اینست که برخلاف فوتبال حرفه ای اروپا تیم هایی مانند استقلال و پرسپولیس با بودجه دولتی اداره می شوند و فدراسیون فوتبال هم برای پیشبرد آموزش به حمایت های مالی دولت نیاز دارد. بنابراین غیر طبیعی است که کارلوس کی روش، با اعتباری که در جهان فوتبال دارد به عنوان سرمربی تیم ملی ایران دستمزدش کمتر از امثال برانکو و شفر مربیان بزرگ ترین باشگاه های دولتی کشورمان باشد.
در بحث فنی هم تفاوت های زیادی بین این مربی پرتغالی با هم قطاران کروات و آلمانی اش وجود دارد.
زمانیکه برانکو ایوانکوویچ در لیگ چهاردهم جایگزین حمید درخشان در پرسپولیس شد آن را از یک تیم بی روح و بیمار باردیگر به قطب فوتبال ایران تبدیل کرد که در طول سه سال اخیر با جذب جمعی از بهترین بازیکنان فوتبال ایران به یک نایب قهرمانی و 2 قهرمانی لیگ رسیده است. عملکردی قابل تقدیر که قیمت گران این کروات محبوب را نسبت به همکاران ایرانی اش توجیه می کند اما همین برانکو ایوانکوویچ در برخی بازی های حساس پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا اشتباهاتی را مرتکب شده است که نشان می دهد او در سطح بین المللی با دورانی که در تیم ملی ایران فعالیت می کرد تفاوت خاصی ندارد. اشتباهاتی که سبب شد تیم ملی ایران در جام جهانی 2006 با وجود قرار گرفتن در گروهی راحت تر از سایر ادوار حضور یوزهای آریایی در بزرگ ترین آوردگاه فوتبال جهان نتواند از این گروه صعود کند.
وینفرد شفر هم در هفته نهم لیگ برتر هفدهم و در شرایطی که علیرضا منصوریان استقلال را به باتلاق فرود برده بود به جای او روی نیمکت آبی ها نشست و با استفاده از تجارب گران بهایش در فوتبال اروپا، خاورمیانه و تیم های ملی کامرون، جامائیکا و تایلند توانست گران ترین تیم تاریخ فوتبال ایران را به ساحل آرامش برساند. این سرمربی آلمانی با صعود استقلال از گروه مرگ لیگ قهرمانان، راهیابی این تیم به فینال جام حذفی و بازگشت استقلال به جمع مدعیان کسب سهمیه آسیایی از طریق لیگ برتر توانمندی هایش را اثبات کرد اما به هر حال کیفیت این مربی هم با فردی مانند کارلوس کی روش که سال ها به عنوان مغز متفکر الکس فرگوسن در منچستریونایتد فعالیت می کرده است و سابقه سرمربیگری در تیم های مطرحی مانند اسپورتینگ لیسبون، تیم ملی پرتغال، تیم ملی آفریقای جنوبی، تیم ملی امارات، مترو استارز آمریکا و از همه مهم تر رئال مادرید اسپانیا را در کارنامه دارد به هیچ وجه قابل قیاس نیست.
تیم ملی فوتبال ایران پس از ناکامی در راه صعود به جام جهانی 2010 و قرار گرفتن در رتبه چهارم گروهی پنج تیمی شامل کره جنوبی، کره شمالی، عربستان، ایران و امارات در آن حضور داشتند در رقابت های غرب آسیا و جام ملتهای 2011 قطر هم به هیچ وجه نتوانست از اعتبار فوتبال کشورمان دفاع کند و نزدیک بود به زنگ تفریح مدعیان آسیایی تبدیل شود. با این وجود کی روش با تلاش فراوان و رنج هایی که در دوران هفت ساله حضورش در تیم ملی متحمل شده است ایران را به تیمی تبدیل کرد که برای نخستین بار 2 دوره متوالی راهی جام جهانی شد. در شش سال اخیر عنوان برترین تیم قاره در رنکینگ فیفا را به هیچ حریفی تحویل نداد و از همه مهم تر ستارگان جوانی در دوران او به فوتبال ملی ایران معرفی شدند که سال ها تیم ملی را بیمه می کنند.
باید قبول کنیم کی روش با وجود مبلغ یک میلیون و چهارصد هزار یورویی که در سال از فدراسیون فوتبال ایران دریافت می کند، به دلیل 2 دوره صعود به جام جهانی حدود 82 میلیارد تومان برای فوتبال کشورمان درآمدزایی داشته است و این سود سرشار هم مبلغ قراردادش را توجیه می کند.
