گروه اجتماعی- اگرچه هنوز برخی از اعضای شورای شهر فکر می کنند، به مصلحت نیست این استعفا را بپذیرند اما واقعیت این است که نجفی دیگر نمی خواهد شهردار تهران باشد، زیرا بهتر از هرکسی به ضعف و ناکارآمدی خود آگاه است. به همین علت در جلسه 14 فروردین ماه، حاضر به پس گرفتن استعفا نشد و شنیده ها حاکی از آن است که شورای پنجم هم متوجه شده است باید به جای اصرار و پافشاری، سرپرستی برای شهرداری انتخاب کند.
به گزارش افکارنیوز، اما علی اعطا، سخنگوی شورای شهر تهران درباره برخی از اظهار نظرها مبنی‌بر اینکه قرار است سرپرستی برای شهرداری تهران انتخاب شود، مطرح کرده است: «چنین موضوعی به هیچ وجه صحت ندارد اصلا بحث سرپرستی مطرح نیست همچنین صحبتی درباره گزینه‌های احتمالی هم مطرح نشده و آنچه در برخی از رسانه‌ها و فضای مجازی عنوان شده صحت ندارد. ابتدا باید استعفای شهردار تهران پذیرفته شود تا بحث سرپرستی مطرح شود».
وی با صراحت عنوان کرده است: «در جلسه نوزدهم فروردین ماه استعفای نجفی پذیرفته شود، گفت: اعضا معتقدند نجفی می‌تواند دوره درمانی خود را طی کند و در این مدت افرادی به او کمک خواهند کرد».
ظاهرا محمود میرلوحی، معاون اجرایی شورای شهر تهران دلش با این استعفا نیست. وی گفته است: «قاطعانه استعفای نجفی را رد می‌کنیم، اگر به راحتی استعفا را بپذیریم، اعتماد به شورا کاهش می‌یابد».
وی معتقد است، کسانی به شهردار برای این استعفا فشار آورده اند بدون اینکه به کارنامه و اقداماتش توجه کنند. 12 پرونده درباره تخلفات دوره گذشته شهرداری به قوه قضائیه فرستاده شده اما گزارشی در این زمینه به ما داده نشده است.
میرلوحی علت استعفای نجفی را به خاطر مطرح شدن این پرونده ها به مصلحت نمی داند.
سخنان معاون اجرایی شورای شهر نمایانگر این مسئله به ظاهر ساده است که نجفی به خاطر مقابله با فساد و فشارهای بیرونی مجبور به استعفا شده بنابراین چنین اظهارنظرهایی این پیام پنهان را به جامعه می دهد، که شهردار مستعفی ناکارآمد نبوده بلکه به خاطر مقابله با فساد کنار گذاشته شده است.
پر واضح است که نجفی در 7 ماه مسئولیتش نتوانست مدیریت درستی به هنگام بارش برف تهران داشته باشد و این مسئله حتی مورد انتقاد رییس شورای شهر قرار گرفت. اما مسئله فقط به اینجا ختم نمی شود چرا که وی در انتخاب معاونان هم عملکرد مناسبی نداشت و دست به انتخاب سه بازنشسته زد، حال آنکه طبق قانون این افراد نباید به کارگیری می شدند و یا پروژه های عمرانی را عملا بلاتکلیف باقی گذاشت.
این مسائل که بارها از سوی رسانه ها مورد نقد قرار گرفته؛ از اوج ناتوانی نجفی در اداره کلانشهر تهران حکایت دارد و اثبات می کند که وی تنها توانایی نقد گذشته را دارد اما در میدان عمل، چیزی در چنته ندارد و به رغم همه این مسائل اصلاح طلبان برای اینکه شکست خود را انکار کنند، سعی کرده اند نجفی را راضی به ماندن کنند و اکنون که از ماندن او ناامید شده اند تلاش می کنند تا بیش از هر زمان دیگری مسئله را این گونه جلوه دهند که او مرد مقابله با فساد بوده و این موضوع نقش پررنگی در استعفای او دارد.
غلامعلی رجایی، سیاستمدار اصلاح طلب گفته است: «استعفای نجفی این پیام پنهان منفی را به جامعه داد که چون با اختاپوس فساد در شهرداری در افتاد و مقبول نیفتاد ناچار بهانه بیماری را پیش کشید».
اما آنچه بیش از همه علامت سوال بزرگی را در ذهن به وجود آورده، مسئله عملکرد نامطلوب نجفی است و به اصطلاح ماست مالی کردن اعضای شورا و آدرس غلط دادن به مردم است و آنقدر در این زمینه افراط کرده اند که تلاش دارند حواس جامعه را از کارنامه ضعیف نجفی پرت کنند و همچنان برای ماندگاری او اصرار کنند.
اصرار شورا برای ماندن نجفی عجیب است
مجتبی شاکری، عضو سابق شورای شهر تهران، اصرار شورای پنجم برای ماندن نجفی را اتفاق عجیبی دانسته و در گفتگو با ما می گوید: نجفی عنوان می کند، من نمی توانم و شورای شهر اصرار دارد، او در این سمت باقی بماند.
وی اظهار می کند: به نظر من واکنش بسیار عجیبی از سوی شورای پنجم در حال اتفاق افتادن است و این برخلاف منطق مدیریتی است که ما در کشور تجربه کرده ایم. در منطق مدیریت کشوری به دنبال انتخاب مدیرانی هستند که مدعی باشند، می توانند و از عهده کار برآیند.
شاکری بر این باور است که هر دلیلی پشت این مسئله باشد بازهم برای نظام و مدیریت کشور و حل مطالبات مردم خوب نیست.
این عضو سابق شورای شهر تهران بیان می کند:: این روحیه نمی تواند قانع کننده باشد که کسی به هر دلیلی، سیاسی یا غیرسیاسی نظیر مشکلات جسمی و ناتوانی در وصول مطالبات شهرداری از دولت و یا به دلایل مختلف می گوید نمی توانم و
کسانی که باید کارآمدترین، شایسته ترین و متعهدترین فرد را برای شهرداری بگمارند، اصرار دارند همین کسی که می گوید نمی توانم در این مسند باقی بماند و به کارش ادامه دهد.
بی تردید اصلاح طلبان و شورای پنجم دست و پای بیهوده می زنند، آنان نمی توانند مردم را فریب دهند و با مظلوم نمایی جای حق و باطل را عوض کنند.
