عبداله ناصری گفته است: این تفاهم یا سوء تفاهم در جامعه مخصوصاً میان کنشگران و نخبگان ایجاد شده که آقای روحانی حرفهای خوبی میزند، اما پیگیری یا فعل و انفعال خاصی را در ارتباط با این حرفهای خوب نمیبینند. برجام مسئله مهمی بود و رئیسجمهور در این عرصه خیلی تلاش کرد و از بزرگان تا ارکان دیگر بر ادامه روند مذاکره رضایت دادند و برجام امضا شد. از این جهت اگر چنین ارادهای نبود برجام با همهپستیها و بلندیهایش امضا نمیشد.
مردم امروز مطالباتی دارند مثل بحث فساد، تبعیض، فقر و مخصوصاً حوزههایی مثل مفاسد اقتصادی که پاشنه آشیل خطرناکی محسوب میشود و احساس جامعه این است که مقوله لوثی شده است.
مشاور خاتمی با انتقاد از نوبخت گفت: پرسش جامعه این است که آیا آقای روحانی 4 سال نخست را تجربه نکرد؟ چرا باید آزموده را آزمود؟ در حوزه برنامه و بودجه نیز این امر به نحو دیگری برقرار است. سال گذشته برای اولین بار یکی از زمینههای اصلی اعتراضات بحث بودجه کشور بود. بالاخره مردم با بودجه آشنا شدند کالبدشکافی کردند و مجلس نیز تصمیم به تغییراتی گرفت که رضایت نهایی مردم در پی آن معلوم خواهد شد. کنشگران یا اصحاب رسانه معتقدند که بخشی از دارایی ملی و سرمایه ملی کشور سالهاست که در حال هدر رفتن است و دستاوردی برای ملتی که چند میلیون زیر خط فقر هستند نداشته است.
در این راستا از همان سال 92 برخی معتقد بودند شخصی که برای سازمان برنامه و بودجه انتخاب شده، نمیتواند نظر دولت را به بهترین نحو پیاده کند. حتی دوستان نزدیک آقای روحانی، مشاوران و حتی آقای جهانگیری از این جمله بودند. اینها مسائلی است که در جامعه ملموس است و ارتباطی هم به رفراندوم و نهادهای دیگر ندارد و آقای روحانی به جای اینکه رهنمود ارائه دهند یا امریه و بخشنامه صادر کنند یقین بدانند که هیچ مدیری خود نمیرود.
رئیسجمهور به عنوان هماهنگ کننده قوه اجرایی کشور و مجری قانون اساسی باید تصمیم بگیرد البته تحلیل من این است که آقای روحانی برخلاف رؤسای جمهور قبلی حتی آقای احمدینژاد برای وزرای خود وقت نگذاشته و وارد کارهای ریز و درشت وزارتخانهای نشده و ارزیابی از توانمندی و کار درون وزارتخانهای ندارد. بالاخره این گلایهای است که از آقای روحانی بوده و در هیچ کدام از رؤسای جمهور پس از انقلاب سابقه نداشته که رئیس جمهور برای وزرا و استانداران خود وقت گفتوگوی اختصاصی نمیگذارد.
ناصری میگوید: تعبیری را حتماً به کار میبرم که در مقایسه با 4 رئیس جمهور گذشته آقای روحانی رئیسجمهور کم حوصلهای است و در سطح بالای مدیریتی کم حوصله بودن نمره بالایی ندارد. امروز پس از 5 سال آقای روحانی باید ارزیابی روشنی از تک تک دولتمردان خود داشته باشد که من معتقدم ندارد.