براساس اعلام سازمان پزشکی قانونی کشور از ابتدای سال 96 تا پایان دی ماه، 13 هزار 874 نفر بر اثر تصادفات رانندگی و سوانح خودرویی جان خود را از دست داده اند که از این تعداد هزار و 871 نفر بر اثر سوانح ترافیکی در حریم جاده ها و خارج از آن فوت کرده اند.
این احتمال وجود دارد که بیشتر این فوت شدگان یا عابر پیاده بوده اند و یا بر اثر سوانحی در برخورد با وسایل نقلیه جان خود را از دست داده اند.
همچنین براساس آمارها سالانه به طور میانگین 5 هزار موتور سوار هم در سطح کشور جان خود را از دست می دهند که این تعداد، رقم بسیار بالایی در نوع خود محسوب می شود.
با مراجعه به این آمار می توان این گونه نتیجه گیری کرد که وجود خودروهای دارای کیفیت نازل به تنهایی عامل مرگ و میر در جاده ها و شهرهای ایران نیست و حجم انبوهی از این تلفات به مسائل دیگر باز می گردد.
نمی توان منکر کیفیت نه چندان بالای برخی از خودروهای ارزان قیمت ساخت داخل شد که اتفاقاً از نظر تولید بسیار پرتیراژ هستند، اما این خودروها مهم ترین عامل تلفات انسانی سوانح جاده ای نیستند و آمار بالای خطاهای انسانی است که در واقع این حجم از تصادفات را رقم می زند؛ آمارها نشان می دهد حدود 5/65 درصد از تلفات ناشی از سوانح رانندگی که در جاده های برون شهری رخ می دهد، به دلیل خطاهای انسانی شامل سبقت و سرعت غیرمجاز، خستگی و خواب آلودگی و عدم تمرکز و توجه در رانندگی است.
البته در این میان از وجود نقاط حادثه خیز در جاده های کشور هم نمی توان صرف نظر کرد که در آن عدم وجود روشنایی در جاده ها، وجود جاده های دوطرفه در بسیاری از محورهای پرتردد کشور، نبود گاردریل و جداکننده به اندازه کافی در نقاط حادثه خیز و عدم تجهیز به علائم و چراغ های راهنما از جمله دیگر عوامل بروز تصادفات است.
اما یک نکته در این میان حائز اهمیت است و آن هم این است که در آستانه فرارسیدن تعطیلات نوروزی و افزایش حجم سفرهای مردم، برخی از مسئولان با فرافکنی از هم اکنون در حال کوک کردن ساز مقصر نشان دادن خودروها در تصادفات احتمالی این ایام هستند که به نظر می رسد نوعی فرار به جلو محسوب می شود و هیچ گونه نگاه مطالعه شده و کارشناسی در پس این رفتارهای رسانه ای وجود ندارد.
