ابتدای این هفته مبلغ و آپشن‌های قرارداد کارلوس کی‌روش، سرمربی تیم ملی فوتبال با دستمزد سالیانه یک میلیون و چهارصد هزار یورو منتشر شد که انتقادات زیادی را به دنبال داشت. علی کریمی هم که یکی از منتقدان قرارداد کارلوس کی‌روش با فدراسیون فوتبال است نسبت به این قرارداد سکوت نکرد و قرارداد خودش را با تیم فوتبال سپیدرود منتشر کرد.
او در پیامی که در کانال تلگرامی‌اش منتسر کرد، به نداشتن آپشن‌هایی مانند بیمه، هزینه ایاب و ذهاب و دادن مالیات قراردادش توسط خودش اشاره و آن را با قرارداد کارلوس کی‌روش مقایسه کرد. قرارداد علی کریمی برای دو فصل و نیم ارزش 3 میلیارد و 300 میلیون تومان دارد که 700 میلیون تومان آن مربوط به نیم فصلی می‌شود که در حال سپری شدن است. علی کریمی همچنین از سرمربیان شاغل در لیگ برتر درخواست کرده تا قرادادهایشان را منتشر کنند.
در اینکه قرارداد علی کریمی با تیم فوتبال سپیدرود با قرارداد کارلوس کی‌روش با فدراسیون فوتبال قابل قیاس نیست، شکی وجود ندارد اما چند نکته است که باید به آن توجه کرد.
علی کریمی در دوران فوتبالش، درخشان ظاهر شده و قطعا یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران و حتی آسیا است اما او نخستین تجربه سرمربی‌گری‌اش را در این فصل تجربه می‌کند. او در این مدت دو بار در نفت حضور داشت که یک بار با استعفا و بار دیگر با اقدام عجیب مالک وقت باشگاه نفت از این تیم جدا شد. او پس از دو بار حضور در نفت به سپیدرود آمد. او هم در نفت و هم در سپیدرود نتایج متوسطی کسب کرده و در حال حاضر برای بقا در لیگ برتر می‌جنگد در نتیجه تاکنون تجربه خوبی با تیم‌هایش نداشته است.
اما در مقابل کارنامه کارلوس کی‌روش بسیار متفاوت با علی کریمی است. او تجربه سرمربی گری در تیم‌های مطرح اسپورتینگ لیسبون، بنفیکا، تیم ملی پرتغال، رئال مادرید و دستیاری الکس فرگوسن را دارد. او همچنین از سال 2011 که در ایران حضور داشته، ایران را از دوره افول در آسیا خارج و با برترین تیم قاره کهن تبدیل کرد. در نتیجه قیاس قرارداد علی کریمی با کارلوس کی‌روش یک قیاس مع‌الفارق است.
همچنین در این مدت به آپشن‌هایی همچون اسکان در منزل فول امکانات، فراهم بودن بلیت هواپیما، هزینه خدمات پزشکی و بیمه انتقاد شده است. نکته جالب این است که هر مربی و حتی بازیکن خارجی که به ایران می‌آید کم و بیش این امکانات در اختیارش قرار می‌گیرد پس وجود چنین آپشن‌هایی در قرارداد کی‌روش نباید به نظر چندان عجیب باشد.
البته در این که کی‌روش یک قرارداد گران و البته حرفه‌ای با فدراسیون فوتبال ایران امضا کرده، شکی نیست اما عدم وجود آپشن در قرارداد سرمربیان داخلی دلیلی بر غیرمنطقی بودن قرارداد سرمربی پرتغالی نیست. اگر ایرادی به مبالغ و مفاد قرارداد کی‌روش وارد است باید این ایراد را به مسوولان وقت فدراسیون فوتبال گرفت که چنین قرارداد یکطرفه‌ای را منعقد کرده‌اند نه سرمربی تیم ملی. چون کی‌روش مثل هر فرد دیگری در انعقاد قرارداد حتما منافع خودش را در اولویت قرار داده و او نیز در این قرارداد به درستی و زیرکی این کار را کرده است.
علی دایی که تجربه سرمربی‌گری در تیم ملی و قهرمانی در لیگ برتر و جام حذفی را در کارنامه‌اش دارد اخیرا درباره قرارداد سرمربی پرتغالی گفته است: تنها چیزی که در این مدت من از کی‌روش دیدم یک تیم ملی پرقدرت بوده که به هیچ تیمی باج نداده و به راحتی ما را به جام جهانی برده است. من دستاوردهای او را می‌بینم، کسی که سرمربی تیم ملی پرتغال و رئال مادرید همچنین چندین سال دستیار سرآلکس فرگوسن بوده است او مطمئنا دانش بیشتری نسبت به من که داخل ایران مربی‌گری کرده‌ام دارد.
بهتر است اهالی فوتبال تا جام جهانی 2018 روسیه به کی‌روش و تیم ملی ایران فرصت دهند تا برنامه‌هایشان را دنبال کنند تا ایران بتواند نتایج قابل قبولی در این رقابت‌ها کسب کند. پس از آن اگر فدراسیون به دنبال تمدبد قرارداد کی‌روش بود، نقاط ضعف قرارداد کنونی رفع و قرارداد جدید با شرایط برد - برد منعقد شود.
