پیامبر خدا(ص) فرمودند: «آنگاه که روز رستاخیز برپا گردد، منادی از جانب خدا ندا می‌دهد: «اهل صبر کجایند؟»، پس عده‌ای از مردم از جای خود بلند می‌شوند و گروهی از فرشتگان به استقبال آنان می‌روند و به آن‌ها می‌گویند: «آن صبر و شکیبایی که کردید چه صبری بود؟» آن عده می‌گویند: «ما بر انجام طاعت و فرامین الهی و نیز دوری از معصیت خدا صبر نمودیم.» در این حال، منادی از جانب خدا ندا می‌کند: «بندگان من راست می‌گویند، رها را برای آنان باز کنید و از مقابلشان به کنار روید تا بدون حساب، داخل بهشت شوند.»
حضرت آیت‌الله مجتهدی تهرانی در شرح این حدیث می‌گوید: یک دسته‌ای گردن ها را می‌کشند؛ یک گروه از ملائکه هم به پیشواز آن‌ها می‌آیند. مثل اینکه الان کسی از این جمع سوال کند که کی سید است؟ یک عده سید بلند می‌شوند. قیامت هم همینطور است، بعد ملائکه از آن ها سوال می‌کنند: «شما در دنیا بر چه چیز صبر کردید؟» آن ها پاسخ می‌دهند: «ما بر طاعت خداوند و همچنین بر دوری از معصیت خدا صبر میکردیم»
وی افزود: ماه رمضان مصادف شده بود با روزهای بلند تابستان، با اینکه برای ما دشوار بود، اما روزه می‌گرفتیم. شب‌های زمستان برای خواندن نماز شب بلند می‌شدیم و با سختی در آن سرما وضو می‌گرفتیم. این صبر بر طاعت است.
آیت‌الله مجتهدی تهرانی گفت: صابران به ملائکه می‌گویند: «ما بر دوری از معصیت خداوند صبر نمودیم.» گناه نمی‌کردیم، وقتی چشممان به نامحرم می افتاد، سرمان را پایین می‌انداختیم، غیبت نمی‌کردیم، دروغ نمی‌گفتیم، دلمان می‌خواست گناه کنیم اما صبر میکردیم و مرتکب گناه نمی‌شدیم.
وی در پایان گفت: در این هنگام منادی از طرف خدا ندا می‌کند که: «بنده من راست گفت که من بر طاعت خدا و دوری از معصیت خدا صبر کردم، راه اینها را باز کنید تا بدون حساب وارد بهشت شوند.» خدایا، توفیق صبر بر عبادت و صبر گناه را به ما مرحمت بفرما تا گناه نکنیم.
