این یکی از تماشایی‌ترین دیدارهای دیپلماتیکی خواهد بود که از زمان دیدار ریچارد نیکسون با مائو زدونگ در چین یا مذاکرات رونالد ریگان با میخائیل گورباچف در سوئیس اتفاق می‌افتد. اما ترامپ کجا با رهبر کره شمالی، کسی که او را قبلاً «کوتولۀ موشک‌باز» لقب داده بود، دیدار خواهد کرد؟
جیم والش، پژوهشگر ارشد برنامۀ مطالعات امنیتی پژوهشگاه صنعتی ماساچوست، به گاردین گفته است: نمی‌دانم که قرار است رئیس‌جمهور کیم به واشنگتن بیاید یا رئیس‌جمهور آمریکا به کرۀ شمالی سفر خواهد کرد؟ البته گزینه‌های دیگری هم هست: می‌شود احتمال داد که شاید آن‌ها در کرۀ جنوبی دیدار کنند. احتمالاً هنوز تصمیمی در مورد مکان این دیدار گرفته نشده است. از الآن تا ماه می کلّی فاصله است و کارهای زیادی باید انجام بگیرد.
به گزارش گاردین، محتمل‌ترین گزینه‌ها برای میزبانی نخستین دیدار تاریخی رهبران دو کشور می‌توانند «چین، ژاپن یا کرۀ جنوبی» باشند. البته گزینه‌های دیگری مثل «مثر سازمان ملل در ژنو یا نیویورک یا منطقۀ غیرنظامی کره (دی.ام.زی) در مرز دو کُره» نیز محتمل به نظر می‌رسند. ویلای «مار ئه لاگو»ی ترامپ نیز که در آن از رئیس‌جمهور چین استقبال کرده بود نیز مناسب به نظر می‌رسد.
گاردین در ادامه می‌نویسد: تحلیلگران عموماً توافق نظر دارند که «ترامپ» نباید این شانس را به «کیم» بدهد تا میزبان این دیدار تاریخی در پایتخت کرۀ شمالی، پیونگ‌یانگ باشد، زیرا چنین اتفاقی منجر به ارائۀ تصویری مثبت از این کشور در افکار عمومی خواهد شد.
کریستوفر هیل، سفیر سابق آمریکا در کره شمالی، به شبکۀ ام.اس.ان.بی.سی آمریکا گفت: توصیۀ من این است که رئیس‌جمهور نباید به پیونگ‌یانگ سفر کند و همچنین نباید کیم جونگ‌اون را به واشنگتن دعوت نماید.
هیل ادامه داد: در گذشته راهکارهای خلاقانه‌ای استفاده شده است، از جمله «دیدار در کشتی». در سال 1989 جورج بوش پدر و میخائیل گورباچف روی یک کشتی کروز شوروی در بندری در کشور مالت با یکدیگر دیدار کردند تا دربارۀ پایان دادن به جنگ سرد گفت‌وگو کنند. یکی از دلایلی که ما توانستیم «بیانیۀ بالکان» را به دست آوریم (توافقی که پایان جنگ داخلی بوسنی را اعلام کرد)، این بود که هیچکس نخواست که طرفین به واشنگتن بیایند، زیرا در آن صورت کلّ پروسه نابود می‌شد. بنابراین، شاید بهتر باشد این مذاکرات را در جایی بیرون از آمریکا یا یک کشور سوم انجام دهیم.
هیل، که رئیس سابق تیم مذاکره‌کنندۀ آمریکا با کره شمالی در موضوع هسته‌ای بوده است، افزود: فکر می‌کنم هیچکس این داستان را جدی نمی‌گیرد، اما مطمئنم که دو کشور می‌توانند به توافقی برسند که به نفع همه باشد. البته معتقدم که چین جزو «همه» نخواهد بود، زیرا فکر می‌کنم مقامات کره شمالی می‌خواهند نشان دهند که می‌توانند بدون واسطه‌گری چین نیز با آمریکا تعامل داشته باشند.
به گزارش گاردین، تحلیلگران دیگری نیز با این نکته موافقند که چین گزینۀ محتملی برای میزبانی این مذاکرات نیست. فرانک آئوم، متخصص کره‌شمالی در مؤسسۀ صلح گفته است: تا جایی که می‌دانم، «کیم» هرگز کشور خود را ترک نکرده است، زیرا در آنجا احساس قدرت می‌کند، بنابراین احتمال نمی‌دهم این دیدار در یک کشور خارجی مثل کره جنوبی، چین یا آمریکا اتفاق بیفتد. در عین حال، بسیار سخت است که ببینیم آمریکا این اعتبار سیاسی و پرستیژ رسانه‌ای را به کره شمالی بدهد که در پایتخت خود میزبان رئیس جمهور آمریکا باشد.
آئوم پیشنهاد می‌دهد: «محوطۀ متعلق به کره جنوبی در مرز دو کشور کره (دی.ام.زی) بهترین نقطه برای وقوع این دیدار است».
دانیل دیویس، ستوان ارشد بازنشسته و متخصص در امور دفاعی، گفته است: نقاط مثبت و منفی هر گزینه‌ای زیاد هستند. برخی افراد می‌گویند این دیدار باید در یک منطقۀ بی‌طرف اتفاق بیفتد. همچنین نگاه‌های مثبتی هست که می‌گویند این دیدار باید در خاک آمریکا باشد زیرا به این ترتیب آمریکا از مزیت حضور در خانه برخوردار خواهد شد. به نظر من ترامپ نباید به پیونگ‌یانگ یا حتی سئول بروند. بهترین گزینه جایی مثل توکیو است.
والش که سابقاً سفری به کره شمالی داشته است می‌افزاید: مهمتر از مکان وقوع این دیدار، محتوای آن است. من هم بسیار خوشحال و هیجان‌زده‌ام و هم بسیار خوفناک و نگران. به نظرم این دو احساس خیلی نزدیک و شبیه به هم هستند. این دیدار هم می‌تواند آغاز اتفاقی مهم باشد و هم اینکه آغاز خرابی و آتشی که در نتیجۀ آن جهان جای خطرناک‌تری برای زندگی شود.
