صحبت از «سیکلامن» است؛ گیاهی که به علت شباهت زیادش با پامچال ممکن است برخی آن را به اشتباه بگیرند.
سیکلامن یک محصول زمستانه بازار گل است و اگر بذر آن در اواخر تابستان کاشته شود، پس از یک سال و در اواخر پاییز و اوایل دی به گل می‌نشیند.
این گیاه بومی شمال ایران است. اگر به مازندران سفر کنید بسیار در این فصل می‌توانید سیکلامن را در روستاها و خانه‌های ویلایی ببینید.
برگ‌های سیکلامن مانند قلب است و البته برخی آن را کروی شکل نامیده اند و رنگ برگ‌ها هم سبز بسیار تیره است در برخی گونه‌ها روی برگ‌ها می‌توان لکه‌های نقره‌ای ریزی را مشاهده کرد، البته به گیاه زیبایی و شکوه خاصی می‌بخشد.
شرایط نگهداری
نور: سیستم نوررسانی به سیکلامن در شش‌ماهه نخست و شش ماهه دوم سال کاملا متفاوت است، به این ترتیب که در شش ماهه اول سال باید نور کاملا سایه به آن برسد و در نیمه دوم سال نور مستقیم داشته باشد.
آبیاری: اصولا گیاهان گلدار نیاز به آبیاری متوالی دارند و خاک‌شان باید خیس باشد تا شرایط‌شان برای برای رشد و داشتن طراوت و زیبایی مناسب باشد.
کود: کوددهی و تغذیه کمکی جزء لاینفک نگهداری گیاهان گلدار است، دو هفته‌ای یک‌بار می‌توان برای آن از تغذیه کمکی استفاده کرد.
تهویه: هوای خنک و نه چندان گرم برای سیکلامن یک شرایط آب و هوایی دلپذیر محسوب می‌شود.
نکته مهم: سیکلامن بشدت قابلیت گرفتن باکتری دارد، در واقع از نکات قابل توجه در پرورش سیکلامن حفظ و نگهداری آن از باکتری‌ها و عوامل قارچی است.
سیکلامن‌های مبتلا به برخی آلودگی‌های باکتریایی دچار مرگ برگی خواهند شد و خیلی زود برگ‌هایشان زرد می‌شود و برگ‌های زرد هم گلدهی را از بین می‌برند.
