بنگاه خبرپراکنی بریتانیا یا همان «بی بی سی» - به ویژه بخش فارسی زبان آن - چند روزی است که به موج سواری روی اعتراضات مردمی در تعدادی از شهرهای کشورمان که مشخصا سویه های اقتصادی و معیشتی دارد، مشغولیت یافته است. اینکه رسانه بی بی سی - که بودجه اش هر ساله از سوی دستگاه ملکه انگلستان تصویب میشود - اینطور با شوق و ذوق کودکانه، آستین ها را بالا زده و به صحنه آرایی و شعله افزایی برای ضریب دادن به این اعتراضات اشتغال پیدا کرده، خود جای تعجب دارد؛ چون معمولا از رسانه هایی نظیر بی بی سی، این حجم از ناشکیبایی در پیگیریِ سیاست هایِ ذاتا خصمانه را نه اصلا، بلکه کمتر سراغ داشته ایم. معمولا این رسانه، با تشبث به اصل «یکی به نعل و یکی به میخ» خود را مجموعه ای حرفه ای که رسالتش صرفا انتقال محتوا بدون هیچ گونه پیش داوری است، به مخاطبین پای ثابت خود شناسانده؛ اما در این میان یک چیز تغییر نکرده؛ آن هم ذات همراه با کید و خصم و دغل بازی بی بی سی است.
حافظه تاریخی ملت ایران هیچ گاه از بی بی سی خاطره خوشی نداشته. بی بی سی، همان رسانه ای است که شصت و چهار سال پیش، گام به گام با سرویس های اطلاعاتی و جاسوسی ایالات متحده و بریتانیا، حرکت و نقش بی بدیل و انکارناپذیری در سقوط دولت قانونی محمد مصدق ایفا کرد.
اگرچه «صادق صادق نژاد» معروف به «صادق صبا» رئیس سابق بخش بی بی سی فارسی، روزی در برنامه ای به مناسبت هفتادمین سالگرد افتتاح بی بی سی، موضوع دخالت انگلیس و رسانه دولتی آن در کودتای ۲۸ مرداد را منکر شده بود اما بعدها مشخص شد که ادعای صبا غلط بوده؛ چراکه این رسانه متبوع بریتانیا، به دخالت و طرحی ریزی کودتا اعتراف کرد و مشخص شد پرده آخر نمایش همگامی بی بی سی فارسی با دولت بریتانیا علیه ملی شدن نفت در ایران، در همکاری مستقیم این شبکه در کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و سرنگونی حکومت مصدق تبلور یافت.
چرا راه دور برویم؛ همین هشت سال پیش، انتخابات دهمین دوره ریاست جمهوری! چه کسی است که نقش بنگاه خبرپراکنی بی بی سی در پوشش رسانه ای گسترده از بحران آفرینی ها وغوغاسالاری های هواداران و هوادارنماهای موسوی و کروبی در ایام پس از انتخابات را مورد تردید قرار دهد؟ بی بی سی فارسی حتی چند ماه پیش از خرداد ۸۸، برای نخستین بار از بخش تصویری خود رونمایی کرد. بخش های تصویری بی بی سی فارسی که برای پوشش اخبار انتخابات، ۲۴ ساعته فعالیت می کرد، در طول ۸ ماه اردوکشیِ یارانِ جنبش به اصطلاح سبز، همچون بنزینی آتش فتنه انگیزی ها را شعله ور ساخت.
با همه آن فتنه انگیزی ها، مردم در روز ۹ دی ماه سال ۸۸ با حضور در خیابان ها، به همه قانون گریزی ها و قانون شکنی ها فرمان ایست دادند و آب گل آلود را از دست رسانه های متخاصمی مانند بی بی سی خارج کردند. با این وجود اما هیچ گاه در سیاست های کلان رسانه بی بی سی نسبت به نظام جمهوری اسلامی تغییری به وجود نیامد. هر چند ممکن است این رسانه در برهه هایی، از یک جریان خاص حمایت کرده باشد - چنانکه در انتخابات ریاست جمهوری و مجلس اخیر هم شاهد آن بودیم - اما آنچه در کلان ماجرا برای این رسانه دستورالعمل شده، ایجاد بحران آفرینی های کاذب برای ضربه زدن به ساختار نظام اسلامی است.
از روز پنجشنبه که اعتراضات مردمی آغاز شده، بی بی سی با فعال کردن همه خرده رسانه های متبوع خود به خصوص کانال تلگرامی، پوشش وسیعی در این باره داشته است. کانال تلگرامی بی بی سی حتی از حاضران در تظاهرات درخواست کرده که ویدیوها و تصاویر خود را با ذکر نام شهر برای این رسانه ارسال کنند. این فراخوان طوری بود که تعداد ویدیوها و تصاویر کانال بی بی سی ظرف سه روز گذشته را از صدها عدد فراتر برد.
آنچه مبرهن است، کینه رسانه هایی مانند بی بی سی به عنوان دنباله روهای سیاست های استعماری بریتانیا نسبت به کشورهای مستقل نظیر جمهوری اسلامی ایران است. حالا در این میان، هر مستمسکی که بتواند این استقلال گرایی و وابسته نبودن را مخدوش سازد، به کار خواهد آمد. اینجاست که می توانیم به فلسفه و چرایی تندکردن فضای این روزهای کشور از سوی بی بی سی پی ببریم. بی بی سی که سال ۸۸ نتوانست با تندکردن فضای سیاسی و قطبی کردن جریانات مردمی، هیچ گونه طرفی ببندد، این روزها قصد دارد با رادیکالیزه کردن مطالبات مردمی در حوزه اقتصاد، ماهی خودش را از آب گل آلود بگیرد.
