حضرت عیسی مسیح(ع)، پیامبر اولوالعزم الهی، همراه با امام زمان(عج)، ظهور می‌کنند، که فرود حضرت مسیح(عج) از آسمان، علاوه بر اینکه موجب گرایش غربی‌ها و مسیحیان جهان به اسلام و انعقاد پیمان صلح می‌گردد، به برخی از شبهات پیرامون امام عصر(عج) نیز پاسخ داده می‌شود.
ولادت حضرت عیسی مسیح
حضرت عیسی بن مریم(ع) پیامبر بزرگ الهی و اولوالعزم، در روز 25 دسامبر سال اول میلادی، 622 سال قبل از هجرت پیامبر بزرگ اسلام(ص)، در بیت لحم واقع در سرزمین فلسطین به دنیا آمد. حضرت عیسی(ع) به فرمان خداوند، به گونه‌ای اعجازآمیز از مادری باکره و مقدس متولد شد و سپس در گهواره شروع به سخن گفتن کرد و پیامبری خود را بشارت داد.
حضرت مریم اضطرابی عجیب درونش را فرا گرفته بود؛ امّا گامهایش را محکم و استوار برمی‌داشت، کودکی را که در آغوش داشت به نزد قومش آورد. گفتند: «ای مریم، کار بسیار عجیب و بدی انجام دادی! ای خواهر هارون! نه پدرت مرد بدی بود و نه مادرت زن بدکاره ای!»؛ مریم، که روزه سکوت داشت به کودکش اشاره کرد؛ یعنی از او بپرسید.
گفتند: «چگونه با کودکی که در گاهواره است سخن بگوییم؟!»، ناگهان کودک زبان به سخن گشود و گفت: «من بنده خدایم، او کتاب (آسمانی) به من عطا کرده و مرا پیامبر قرار داده است و مرا هرجا که باشم موجودی پر برکت خواسته و تا زمانی که زنده‌ام، مرا به نماز و زکات امر فرموده است. سلام خدا بر من، در آن روز که متولد شدم و در آن روز که می میرم و آن روز که زنده برانگیخته خواهم شد».
همچنین آمده است که گروهی از مسیحیان به شهر مدینه آمدند و به حضور پیامبر رسیدند. آنان در گفتگو با پیامبر(ص)، ولادت بدون پدر حضرت عیسی(ع) را نشانه الوهیت او عنوان میکردند. در این هنگام آیه نازل شد و جواب آنان را این چنین بیان نمود: «ولادت و خلقت حضرت عیسی ابن مریم(ع) همانند خلقت حضرت آدم(ع) [و بلکه خلقت آدم مهم تر و والاتر] است»؛ یعنی اگر دلیل الوهیت ولادت بدون پدر باشد، پس درباره حضرت آدم که خلقت وی بدون پدر و مادر بوده نیز باید قائل به الوهیت شویم و حال آنکه کسی چنین نگفته است.
معجزات فراوان، تبیین مسائل اخلاقی به همراه مثال‌ها، شفای بیمارانِ علاج‌ناپذیر و بالاخره پافشاری بر اطاعت از شریعت و پرستش خدای یکتا باعث شد تا تعداد زیادی گرد وی جمع شوند.
عروج حضرت مسیح
قرآن کریم در آیه 157 سوره نساء، بر پندار قوم یهود و عقیده بعضی از فِرق مسیحیت درباره مرگ حضرت عیسی خط بطلان می‌کشد. در این آیه آمده است: «گفتند که ما مسیح، پیامبر خدا، را کشتیم. بلکه آنها او را نکشتند و دار نزدند؛ بلکه امر بر آنها مشتبه شد. آنان که درباره انتقال حضرت مسیح به عالم بالا اختلاف و گفت و گو می‌کنند در شک و تردیدند. یقیناً عیسی کشته نشده است؛ بلکه خداوند او را نزد خود برد که او قادر و داناست».
همچنین در سوره آل‌عمران، اینگونه آمده است:«به یاد آر آن گاه را که خداوند فرمود: ای عیسی، من تو را به قرب خود بالا می برم و از معاشرت کافران پاک می گردانم».
این آیات شریفه، مؤید این هستند که حضرت عیسی(ع) کشته نشد، بلکه به آسمان رفت. یهودیان مدعی قتل عیسی(ع) بودند و مسیحیان نیز گمان میکردند یهود، عیسی(ع) را با دار زدن، کشته‌اند و پس از قتل، خداوند او را از میان قبر به سوی آسمان برده است. ناگفته نماند بر اساس آنچه از ظاهر آیات قرآن برمی‌آید، حضرت عیسی(ع) در نزد خداوندِ متعال زنده است و نخواهد مرد تا همه اهل کتاب به او ایمان آورند.
در روایتی از امام باقر(ع) آمده است: «حضرت عیسی به حواریون گفت: خدای تعالی به من وحی کرده است که مرا در این ساعت نزد خود خواهد برد. کدام یک از شما حاضرید جان خود را فدا کنید و در بهشت با من باشید؟ جوانی از بین آنان برخاست و اعلام آمادگی کرد. پس خدا او را شبیه عیسی کرد و یهود او را دستگیر کرد و به دار آویخت.»
شباهت امام زمان(عج) و عیسی مسیح(ع)
مهدی(عج) و مسیح(ع) نوادگان دختری «یسّی»
حضرت عیسی(ع) نواده دختری «یسّی» است. مهدی(ع) نیز از جانب مادرش، نرجس خاتون، نواده دختری «یسّی» است، زیرا او دختر یشوعا، پسر قیصر، شاه روم و از نسل داود پیامبر(ع) بوده و مادرش از اولاد یکی از حواری‌های عیسی(ع) به نام شمعون صفا، وصی حضرت عیسای مسیح است، که وی نیز نواده عیسی(ع) است.
شباهت در تولد
آن‌گونه که از ظاهر برخی آیه‌ها و روایت‌ها بر می‌آید، هنگامی که حضرت مسیح(ع) به دنیا آمد، خداوند متعال ولادت او را پنهان نگاه داشت و به مریم دستور داد به مکان «قصّی» رفته و در آنجا پناه گیرد. سپس زکریا و همسرش، خاله مریم، در پی او روان شده و او را یافتند. پس از آن، حضرت عیسی(ع) معجزه‌‌آسا به سخن آمده و خود را معرفی نمود.
در مورد امام زمان(ع) نیز خداوند بزرگ، حمل مادر و هنگام ولادتش را مخفی داشت و پس از به دنیا آمدن هم، جز حکمیه و مادرش، و بعدها گروهی اندک از یاران ویژه، کسی آگاه نشد. البته از حدیث‌های رسیده استفاده می‌شود که در شرایط مناسب، امام عسکری(ع) او را به برخی از مردم دیگر نیز معرفی کرده است. امام زمان(ع) پس از وفات امام حسن عسکری(ع) و نماز بر پیکر آن حضرت، طولی نکشید که از طریق سرداب مقدس، در پس پرده غیبت قرار گرفت.
شباهت سیمای مهدی(عج) به مسیح(ع)
نقل شده است که مهدی قائم آل محمد(ع) از نسل علی بن ابی‌طالب(ع) است. وی در اخلاق، اوصاف، شکلف سیما، شکوه و هیبت، چون عیسی بن مریم است؛ خداوند به همه پیامبران هر چه داده، به او نیز داده با اضافاتی.
و عامه نیز روایت کرده‌اند: آن جناب شبیه‌ترین مردم است به عیسی بن مریم. هر چند ابن عربی گوید: «موعود منتظر(ع) در آفرینش چون رسول اکرم(ع) و در اخلاق یک درجه پایین‌تر از اوست، زیرا بدیهی است که کسی نمی‌تواند در سطح پیامبر اکرم(ع) باشد»، ولی از روایات شیعه استفاده می‌شود که آن بزرگوار، شبیه پیامبر خاتم (ع) هستند.
شباهت‌های اندام مهدی(عج) به مردان قبیله مسیح(ع)
حذیفه فرزند یمان، از پیامبر اکرم(ص) روایت کرده است: «المهدی ولدی وجهه کالقمر، واللون منه لون عربی، والجسم جسم اسرائیلی، میلا الارض عدلا کما ملئت جورا، یرضی بخلافته اهل السماوات و الارض والطیر فی الجو»، پیامبر اکرم(ع) فرمود: «مهدی از نسل من است. سیمایش چون ماه تابان، رنگش عربی(گندم گون) و جسمش اسرائیلی است(یعنی قامت رشید، راست و قوی دارد)، زمین را از عدل و داد پر می‌کند، همان گونه که از جور و ستم پر شده است. به خلافت او، اهل آسمان‌ها و زمین و حتی پرنده هوا رضایت می‌دهند».
ابو امامه باهلی گوید: رسول خدا (ع) فرمودند: «میان شما مسلمانان و روم، چهار بار صلح نامه منعقد می‌شود؛ چهارمین آن به دست مردی از نژاد هرقل است که تا هفت سال دوام خواهد داشت». مستور بن غیلان، از تیره عبدالقیس، پرسید: «یا رسول‌الله، امام و رهبر مردم در آن روز چه کسی است؟»، فرمود: «مهدی که از نسل من است (از نظر قوت و قدرت) چهل ساله است، گویا صورتش چون ستاره درخشان و در گونه راستش خایل سیاه و بر دوش او دو عبای قطوانی و مانند مردان بنی‌‍اسرائیل (قوی، پر قدرت و رشید) است؛ همه گنج‌ها را بیرون می‌آورد و دروازه‌های شرکت به رویش گشاده می‌شود».
توضیح: اسرائیل در لغت به معنای قوت و قدرت آمده است، بعضی گفته‌اند: اسرائیل، نام دوم یعقوب است. مرد شامی از امیرالمومنین(ع) پرسید: «شش نفر از پیامبران دارای دو اسم هستند، آنان کدام‌اند؟»، آن حضرت در جواب فرمود: «یوشع بن نون (وصی حضرت موسی (ع)) که همان ذوالکفل است؛ یعقوب که همان اسرائیل است؛ حضر که نام دیگرش حلقیا (در نسخه بحارالانوار «تالیا») است؛ یونس که اسم دومش ذوالفنون است؛ عیسی که نام دومش مسیح بوده و محمد، که احمد نیز نامیده شده است». و بعضی دیگر آن را لقب می‌دانند.
یاری و تأیید شدن از سوی جبرئیل
«جبرئیل» کلمه‌ای است عبرانی، به معنای «بنده خدا»، و نام فرشته وحی و از بزرگان ملائکه است که بر همه انبیا یا بر اولوالعزم از آنان و یا بر بعضی از پیغمبران الهی نازل شده و وحی خدا را به آنها ابلاغ می‌کرده است. نقل شده که وی حدود بیست و چهار هزار بار بر حضرت محمد (ع) و ده بار بر عیسی مسیح (ع) فرود آمده است. رسول گرامی اسلام(ع) فرموده‌اند: «جبرئیل از همه فرشتگان برتر است.» خداوند متعال در قرآن حکیم می‌فرماید: «وَآتَیْنَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنَاتِ وَأَیَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ»؛ یعنی عیسی بن مریم را با معجزه‌ها و به وسیله جبرئیل تقویت نمودیم.
امام ششم(ع) فرمودند: «نخستین کسی که با قائم(ع) بیعت می‌کند، جبرئیل(ع) است»، همچنین امام صادق(ع) می‌فرماید: «زمانی که خداوند به قائم آل محمد(ع) اجازه خروج دهد، رخداوند جبرئیل را می‌فرستد تا نزد او بیاید. جبرئیل در حجر اسماعیل نزد آن حضرت می‌آید و می‌گوید: «چه چیز مردم را می‌خوانی؟»، حضرت دعوت خود را به او خبر می‌دهد. جبرئیل می‌گوید: «من نخستین کسی هستم که با تو بیعت خواهم نمود.»
نقش حضرت عیسی(ع) در حکومت جهانی امام زمان(عج)
رهبر حکومت جهانی اسلامی، حضرت مهدی (عج) است و عیسِی بن مریم (ع)، این پیامبر اولوالعزم الهی به همراه آن حضرت در راه جهانی شدن ارزشهای قرآنی، ایشان را یاری می‌نماید. یکی از عوامل تاثیرگذار در پیشرفت انقلاب جهانی مهدوی و برقراری حاکمیت جهانی اسلامی در سراسر جهان، حضور این پیامبر الهی در کنار قائم آل محمد(ص) است.
در زمان ظهور آن حضرت، مسیح(ع) نزول خواهند کرد و در رکاب آن بزرگوار و پشت سر آن بزرگوار اقامه نماز خواهند نمود و این به مفهوم خاتمیت و خاتم الاوصیاء بودن آن بزرگوار است؛ و در روایت آمده که آن بزرگوار به حضرت مسیح(ع) احترام نموده و مسیح(ع) گوید: «کسی را نرسد که بر ائمه اهل البیت(ع) تقدم بجوید و حق تقدم با شماست».
در روایتی از پیامبر اکرم (ص) آمده است: «سوگند به آن کسی که مرا مژده آور راستین قرار داد، اگر از عمر جهان، جز یک روز نمانده باشد، خداوند همان یک روز را آن قدر طولانی می‌کند، تا فرزندم مهدی خروج کند. پس از خروج او، عیسای روح الله فرود می‌آید و در پشت سر وی نماز می‌گزارد، آن گاه زمین با فروغ پروردگار خویش روشن می‌شود و حکومت مهدی به شرق و غرب گیتی می‌رسد».
از آن جا که در این دوران عده بسیار زیادی از مردم را پیروان حضرت عیسی(ع) تشکیل می‌دهند و ایشان، آن حضرت را به عنوان منجی و مصلح جهانی می‌دانند، با دیدن این صحنه و به پیروی از پیامبر خود به حضرت مهدی (عج) علاقه مند شده و به حضرتش گرایش و ایمان می‌آورند و این مطلب، خود یکی از اسباب پیروزی آن حضرت، در این حرکت و قیام عظیم جهانی او است.
نخستین نتیجه سیاسی فرود حضرت عیسی(ع)
با توجه به آیه «قرآن» که: «هیچ کس نیست؛ مگر اینکه به او ایمان آورد.»؛می‌توان گفت، که همه ملل مسیحی و یهودی پس از نزول مسیح به او ایمان می‌آورند. شاید فلسفه عروج او به آسمان و طولانی شدن عمرش برای ایفای نقش بزرگی است که در مرحله حساس و تاریخی ظهور امام زمان(عج) بر عهده می‌گیرد تا مسیحیان عالم که احتمالاً بزرگ ترین قدرت جهانی و جدّی‌ترین مانع برپایی حکومت و تمدن الهی حضرت مهدی(عج) هستند، ایمان بیاورند.
از این رو، طبیعی است که با ظهور مسیح (ع)، جهان مسیحیّت خرسندی عمیق خود را ابراز نماید و فرود عیسی(ع) را برای خود در برابر ظهور مهدی(عج) برای مسلمانان، موهبتی الهی پندارند و طبیعی است که حضرت مسیح (ع) از کشورهای مختلف آنان دیدار کند، و خداوند نشانه‌ها و معجزه‌هایی را به دست او آشکار سازد و جهت هدایت تدریجی مسیحیان به اسلام در درازمدت اقدام نماید. در نتیجه، نخستین نتایج سیاسی فرود مسیح (ع) کاهش دشمنی حکومت‌های غربی نسبت به اسلام و مسلمانان و به گفته روایات، انعقاد پیمان صلح و آتش بس بین آنها و حضرت مهدی(عج) خواهد بود.
حضرت عیسی(ع)، وزیر امام زمان(عج)
