در دیدارهای خانگی این فصل پرسپولیس، ۲۴۸هزارتا بلیت فروخته شد. با توجه به این که تیم برانکو در این نیم فصل هفت میزبانی تجربه کرد، به طور میانگین هر بازی پرسپولیس در آزادی را ۳۵،۴هزار نفر از نزدیک تماشا کردند. در حالی که این میانگین برای استقلال، عدد ۲۷،۸هزارنفر است. با این تفاوت که پرسپولیس میزبان دربی دور رفت بود و هر ۸۵هزار سرخابی که در ورزشگاه حضور داشتند، به نام پرسپولیسِ میزبان ثبت شد. در حالی که معمولا در دربی‌های تهران، تعداد سکوهای آبی با قرمز برابر است و نصف این جمعیت، به خاطر تماشای بازی استقلال آمده بودند. اگر از تعداد تماشاگران دربی صرف نظر کنیم، پرسپولیس به طور متوسط در شش میزبانی دیگرش، تعداد تماشاگر کمتری از استقلال را به ورزشگاه کشاند. مسابقات پرسپولیس در شش میزبانی دیگرش به طور میانگین ۲۷،۱هزار تماشاگر داشت. یعنی عددی نزدیک به هفتصدنفر کمتر از تعداد تماشاگرانی که برای تماشای بازی‌های اسقتلال به آزادی آمده بودند.
البته استقلال مسابقات مهم‌اش مانند دیدار با سپاهان، تراکتورسازی و ذوب‌آهنِ قلعه‌نویی را در آزادی برگزار کرد که طبیعتا تماشاگر زیادی را قلقلک می‌دهد که به ورزشگاه بروند. ولی پرسپولیس بیشتر بازی‌های حساس‌اش را در زمین حریف برگزار کرد و در نیم‌فصل دوم این شانس را دارد که فاصله‌اش در تعداد تماشاگران حاضر در ورزشگاه را نسبت به استقلال بیشتر کند.
اگر دربی را وارد ماجرا کنیم و کل تماشاگرانی که چه در میزبانی و چه مهمانی‌های این فصل استقلال و پرسپولیس برای تماشای مسابقات این دو تیم به ورزشگاه رفتند را مقایسه کنیم هم پرسپولیس بالاتر از استقلال قرار می‌گیرد. ۴۱۹هزارتماشاگر در ۱۵ دیدار این فصل پرسپولیس در ورزشگاه حضور داشتند. یعنی به طور میانگین مسابقات این فصل پرسپولیس ۲۷،۹هزار تماشاگر داشت. استقلال در دیدار با گسترش‌فولاد از حضور تماشاگرانش محروم بود و این عدد را باید برای ۱۴ مسابقه در نظر گرفت. در این صورت استقلال به طور میانگین ۲۷هزار تماشاگر به ورزشگاه کشاند. یعنی نزدیک به هزار نفر در هر مسابقه لیگ کمتر از پرسپولیس، فوتبال‌دوست به ورزشگاه آورد.
