قربان نجفی بازیگر تلویزیون و سینما درباره فعالیت های خود در عرصه هنر گفت: در حال حاضر در "تنگه ابوغریب" به کارگردانی بهرام توکلی نقش کوتاه اما مهمی را بازی می کنم و تا دو هفته دیگر تولید آن به پایان می رسد.
وی افزود: "تنگه ابوغریب" درباره چند روز قبل از قطعنامه جنگ تحملیی ایران و عراق و اتفاقات روی داده در تپه‌های شرحانی و تنگه ابوغریب است. مهدی پاکدل، حمیدرضا آذرنگ، جواد عزتی و امیر جدیدی از بازیگران اصلی این فیلم هستند.
این بازیگر درباره اثر خود در حوزه تئاتر نیز اظهار کرد: یک نمایش به نام "فلان و چنان" به کارگردانی رضا شاه‌بداغی با اسم قبلی "ماجراهای فلان و چنان خا‌ن جان" را برای 28 آذر در تماشاخانه سنگلج روی صحنه می‌بریم. افسانه میرباقری و مهناز خطیبی از بازیگران این نمایش هستند. این اثر به زبان قجری روایت می شود و فضای عصر قاجار را بیان می‌کند. موضوع این نمایش احوالات روزگار زمان قاجار و جنایات آن است که داخل حرمسرا برای یکی از پادشاهان قاجار می‌اُفتد.
نجفی درباره حضور بازیگران در آثار مختلف و شرایطی که به جهت تداخل بازی در آثار همزمان پیش می آید توضیح داد: به شخصه ترجیح می دهم دو کار همزمان در بازیگری انجام ندهم چون هم به استرس آن نمی ارزد و هم حرفه ای نیست که بازیگر در یک اثر حضور داشته باشد و همزمان در اثر دیگری نقش ایفا کند.
وی ادامه داد: برخی تهیه کنندگان از این تداخل بازی بازیگران استقبال می‌کنند، حتی برای کار در پروژه همزمانِ همکار خود هماهنگی به عمل می آورند و با دادن دستمزد کمتر بازیگر را تشویق به ایفای نقش همزمان در کار دیگر می کنند. من تاکنون به این شیوه کار نکرده‌ام و تمایلی به انجام آن ندارم.
بازیگر "ستایش" با دسته بندی کردن بازیگری در این روزها به بازیگر و سوپراستار بیان کرد: یک شخص با بازی مشابه در چند اثر سلبریتی می شود و مردم دوست دارند این افراد را در آثار بعدی نیز با همان شکل سابق ببینند یعنی کاراکتر نمی‌خواهند. بازیگر وقتی به این مرز می‌رسد دیگر بازیگر نیست چون بازیگر کسی است که خود را به رنگ نقش درمی آورد در حالی که سلبریتی یا سوپراستار خود را به نمایش در می آورد و مردم برای دیدن او نه و نه برای دیدن نقش به سینما می روند. متاسفانه در سینمای ایران به بازیگر اهمیت داده نمی‌شود و به سلبریتی اهمیت می دهند.
نجفی به اهمیت توجه بازیگران به مسئله گریم در ایفای نقش پرداخت و افزود: برخی بازیگران گریم را جدی نمی گیرند و از آن اجتناب می کنند یا انجام گریم را با قبول شکل ساده و سطحی آن روی صورت می پذیرند. این شیوه کار درست نیست، در یک اثر قوی و درست باید گریم درست و حسابی استفاده شود و اگر بازیگر کاربلد باشد باید به گریم احترام بگذارد و بداند که "گریم" جزو جدانشدنی نقش در اثر است. اولین مرحله ورود به نقش گریم و بعد از آن لباس است که بازیگر را وارد نقش می کند مانند زمانی که شما یک ماسک روی صورت می گذارید و ناخودآگاه شکلک در می آورید. این یعنی خودتان نیسید و شکل آن ماسک می شوید. گریم نیز همین وظیفه را دارد و بازیگر را به نقش نزدیک می‌کند.
وی در ادامه تاکید کرد: به عنوان بازیگر حتی در فیلم‌هایی که گفته می‌شود نیاز به گریم ندارد از گریمور می خواهم که مرا گول بزند و به اندازه ناچیز هم که شده است اسفنج بر صورت بمالد تا فکر کنم مرا گریم کرده‌اند چون جدا از اهمیت گریم در نقش و یک اثر هنری شخصیت سازی و احساس آن نقش نیز به بازیگر داده می‌شود.
بازیگر "مزرعه پدری" درباره وجود اساتید گریم و جوانان در این عرصه خاطرنشان کرد: اساتید گریم همچون جلال معیریان شاگردان خود را تربیت می‌کنند و در کارهای مختلف قرار می‌دهند، در حال حاضر هر کسی که یک بار یک گریم ساده انجام می‌دهد خود را گریمور می‌داند و به آن مشغول می شود در حالی که این حرفه سیر و سلوک می‌خواهد و فقط رنگ کردن چهره و سایه زدن نیست بلکه فرد باید به محیط کار وارد باشد، کاراکتر سازی کند و شناخت‌های مختلف از جمله شناخت تاریخی درباره نقش داشته باشد که بتواند با گریم شخصیت سازی کند.
