امروزه خانواده ها به زندگی ماشینی در شهرهای بزرگ روی آورده اند و اغلب آنها در آپارتمان زندگی می کنند. والدین ساعات کمتری کنار فرزندان هستند و آدم ها تنهاتر شده اند. این تنهایی به کودکان هم رسیده و آنها کمتر با دوستان و همسالان همسایه ارتباط برقرار می کنند. از طرف دیگر والدین تمایلی ندارند فرزندان شان را مانند قدیم به کوچه و خیابان بفرستند. بازی هایی مانند تیله بازی، قایم باشک و ... تقریبا دیگر وجود ندارند. به طور کلی، بازی های کودکانه شکل دیگری گرفته اند اما باید این نکته را بازگو کنیم که هیچ چیز مانند بازی کودکان در فضای باز نمی تواند باعث رشد باعث رشد شناختی، جسمی، روانی و ... آنها شود.
شاید والدین فکر کنند که وقتی کودک مشغول بازی رایانه ای یا تبلت و ... است، بازی می کند اما اهداف عمیق تری از بازی کودکان انتظار می رود. بازی باید تعریف شود؛ این که چه ویژگی هایی دارد و چه زمانی می توان گفت که بازی انجام شده است. در بازی باید دنبال تغییر رفتارها و پرورش هوش کودک بود و درهمان حین مفهوم ها نیز به کودک آموزش داده شود. هر چقدر بازی کودکان تنوع بیشتری داشته باشد، تغییرات رفتار، هوش و شناخت مشهودتر و مفیدتر خواهد بود. هدف از بازی فقط وقت گذرانی و پر کردن اوقات فراغت نیست.
کودکان را به پارک ببرید
تقریبا در همه شهرهای بزرگ در هر چند صدقدمی یک پارک وجود دارد. بردن کودک به فضای سبز و پارک ها مهم ترین توصیه به والدین است. این کار حداقل یک بار در هفته باید انجام شود. البته اگر والدین وقت دارند هر روز هم می توانند کودک را به پارک ببرند ولی بهتر است هر بار کودک به یک پارک خاص برده شود. پارک های متنوع اسباب بازی های مختلف و فضاهای خاص خود را دارند و این کار شناخت کودک را از محیط پیرامون خود بیشتر می کند.
سعی کنید هر بار کودک را به سوی بازی جدیدی سوق دهید و اجازه ندهید در یک فضا بماند. فضاهای قبلی باید شکسته شود. تنوع دراسباب بازی و تغییر محل بازی و پارک و ... نگاه کودک را به دنیای پیرامون عوض می کند. یکی از وظایف والدین تربیت کودک خلاق است. تربیت کودک خلاق وقتی رخ می دهد که شیوه فرزندپروری کودک خلاقانه باشد.
به همبازی ها و نوع وسیله انتخابی کودک توجه کنید
والدین نباید کودک را در پارک به حال خود رها کنند. آنها باید مراقب اوضاع باشند و به همبازی های کودک و نوع بازی توجه کنند. حتی وسایلی را که کودک قصد بازی با آنها را دارد از نظر تناسب با سن و امن بودن بررسی کنند.
باید کودکان را به بازی های گروهی تشویق کرد. امروزه اغلب کودکان تک فرزند هستند و همبازی ندارند. مشغله کاری هم باعث می شود والدین نتوانند وقت کافی برای بازی با کودک بگذارند. از طرفی، نوع بازی بزرگسالان، همزبان و همجنس کودک نیست. به همین دلیل والدین همیشه باید تلاش کنند در پارک ها، مهمانی ها، شهر بازی و ... کودکان را به بازی های گروهی هدایت کنند. وقتی کودک در محیط بازی قرار می گیرد، با همسالان اطرافش تعامل پیدا می کند و ارتباطات شکل می گیرد. بهتر است خانواده ها بازی های قدیمی مانند لی لی، زوو، قایم باشک و ... را دوباره زنده کنند زیرا این بازی ها گروهی هستند.
حین بازی، خلاقیت کودک را تقویت کنید
برای این که حین بازی خلاقیت کودک را تقویت کنید، باید هنگام رفتن به پارک یا خریدن اسباب بازی به اولین نکته ای که توجه می کنید، سلیقه و علاقه کودک باشد. گاهی مادر به یک اسباب بازی علاقه مند است و همان را برای کودک تهیه می کند. بهتر است انتخاب را بر عهده کودک بگذارید. همچنین توجه کنید که در یک بازی چگونه می توان برای کودک چالش ایجاد کرد تا خلاقیت که مانند جرقه ذهنی است، فرصت بروز پیدا کند. خلاقیت در انسان ها وجود دارد و جرقه های ذهنی کودک باید کاربردی شود.
اطلاعات کودک را در مورد موجودات زنده در طبیعت بالا ببرید
بازی در پارک و فضای باز حواس پنجگانه کودک را تقویت می کند. او با موجودات زنده جدید آشنا می شود و پرندگان و صداهای مختلف را می شناسد. گردش در پارک می تواند آموزش شاد و جذاب برای کسب اطلاعات بیشتر کودک باشد.
استقلال طلبی و رعایت حقوق دیگران حین بازی آموزش داده می شود
هنگام بازی کودک وارد فضای باز وسیعی می شود و تعاملات اجتماعی باعث می شود نسبت به خود و دوستانش شناخت پیدا کند. او یاد می گیرد نوبت دیگری را رعایت کند، ناشناس ها را تجربه می کند، حس کنحکاوی اش تحریک می شود، استقلال خود را حفظ می کند و رفتارهای فردی و اجتماعی را می آموزد.
نکته: اگر بخواهیم مقایسه ای بین بازی کودکانه در محیط باز و بسته داشته باشیم، باید بگوییم قطعا محیط های باز تاثیر بیشتری در شناخت روانی کودک خواهد داشت. البته این بدان معنا نیست که بازی در محیط بسته تاثیری در کودک ندارد. بازی های فکری و ذهنی مفیدی وجود دارند که می توانند مانند همان محیط منزل، ذهن و خلاقیت کودک را تقویت کنند.
