اولین بار روزنامه «نیویورک‌تایمز» اقدام به انتشار گزارشی مفصل از جزئیات آزار و اذیت‌های جنسی هاروی واینستن تهیه‌کننده سینما کرد. چند روز بعد «نیویورکر» هم دومین گزارش جنجالی را منتشر کرد که حاکی از تجاوز واینستن به سه زن از جمله یک بازیگر ایتالیایی بود. با این اوصاف، پرونده رسوایی‌های مدیر پیشین استودیوی میراماکس بغرنج‌تر از پیش شده، تا جایی‌که این تهیه‌کننده هالیوودی ناچار به اضافه کردن وکیل جنایی به تیم وکلای فعلی خود شده است. هاروی واینستن یکی از سرمایه‌داران شرکت واینستن و تهیه‌کننده بسیاری از مهم‌ترین فیلم‌های تاریخ سینما مثل «پالپ فیکشن»، «شکسپیر عاشق»، «دار و دسته نیویورکی»، «مالنا»، «سگ‌های انباری»، «شکلات»، «ارباب حلقه‌ها»، «بیل را بکش»، «شیکاگو»، «هوانورد»، «فارنهایت 11/9»، «لعنتی‌های بی‌آبرو»، «سخنرانی پادشاه» و «چشمان بزرگ» است که سال 2004 به خاطر خدماتش به صنعت سینمای بریتانیا توانست نشان سلطنتی این سرزمین را از آن خود کند که معادل شوالیه برای غیربریتانیایی‌هاست. واینستن در انتخابات 2016 آمریکا یکی از حامیان سرشناس هیلاری کلینتون بود.این اتفاق باعث شد که کلینتون و اوباما از او ابراز انزجار کنند. از روز پنجم اکتبر (13 مهر) که هاروی واینستن در مقاله‌ای در روزنامه «نیویورک‌تایمز» متهم به اذیت و آزار جنسی شده بود، اتهامات بیشتری در همین راستا علیه وی مطرح شده است. برخی از اتهامات وارده به هاروی واینستن براساس وقایعی مطرح شده که 20 سال پیش رخ داده است.
خانم پالترو، که در کنار چند بازیگر زن دیگر هاروی واینستن را به سوءاستفاده از بازیگران فیلم‌هایش متهم کرده، گفته است: «این طرز رفتار با زنان باید همین‌جا تمام شود.» وقتی گوئینت پالترو 22 ساله بود، نقشی را گرفت که او را از بازیگر به ستاره بدل کرد. تولیدکننده فیلم هاروی واینستن، او را برای نقش اِما نوشته جین آستین انتخاب کرد. قبل از آغاز فیلمبرداری، هاروی از گوئینت دعوت کرد که برای یک جلسه کاری معمولی به سوئیت او در هتل بورلی‌هیلز برود. گوئینت در مصاحبه‌ای، آشکارا اعلام کرد که از سوی مردی که باعث پیشرفت شغلی او شده بود و بعدها هم به او در رسیدن به جایزه آکادمی آواردز کمک کرده بود مورد آزار جنسی قرار گرفته است. وی ادامه داد: «من بچه بودم، ترسیده بودم و گیج بودم.»
روزانا آرکت، ستاره فیلم پالپ‌فیکشن و همچنین جودیت گودرش، بازیگر مطرح فرانسوی گزارش‌های مشابهی را از رفتار واینستن ارائه دادند. آنجلینا جولی هم گفت که در حین پخش فیلم «بازی با قلب» در دهه 1370، واینستن در اتاق هتل رفتارهایی ناپسند داشته که آنجلینا از ادامه آنها ممانعت کرده است.
آنجلینا نیز مانند زنان دیگری که در این مقاله با آنها مصاحبه شده، حس کرده بود که باید تجربه‌اش را سرکوب کند. او در انظار عموم از آقای واینستن تمجید کرده، در عکس‌های مشترک با او ژست می‌گرفت و برای تهیه‌کننده قدرتمندش نقش ستاره‌ای درخشان را ایفا می‌کرد. با این حال روابط کاری آنها طی سال‌ها سست شد و او خودش را از آقای واینستن دور کرد. او می‌گوید: «آقای واینستن واقعا سخاوتمند، حمایتگر و قوی و در عین حال سختگیر و زورگو بود.» حال که روند بررسی اتهامات تعرض آقای واینستن به‌زودی آغاز می‌شود، پالتروف و زنان دیگر اعلام کرده‌اند که فقط قصد حمایت از زنان تازه‌کار را داشته و می‌خواسته‌اند به آنها که در شرایط مشابه هستند کمک کنند که کمتر احساس تنهایی کنند. در حالی که اخبار مربوط به رسوایی‌های جنسی هاروی واینستن تبدیل به تیتر یک رسانه‌های دنیا شده، هیلاری برتن بازیگر و مجری سابق شبکه‌ام‌تی‌وی در مورد بن‌افلک دست به افشاگری زده است. ادعای برتن مبنی‌بر آزار و اذیت جنسی از سوی افلک در یکی از اپیزودهای برنامه تلویزیونی «TRL»، واکنش ستاره 45 ساله هالیوود را به دنبال داشته است.
افلک بلافاصله در پاسخ به این ادعا در صفحه توییترش پستی منتشر کرده و از برتن به خاطر رفتار نامناسبش در سال 2003 عذرخواهی کرده است. افلک یکی از چهره‌های سرشناسی است که در روزهای اخیر به جنجال اتهامات جنسی واینستن واکنش نشان داده و گفته بود این اخبار حالش را به‌هم می‌زند.
پرونده رسوایی‌های جنسی، در هالیوود سابقه‌دار است. یکی از مشهورترین پرونده‌های تجاوزی جنسی در هالیوود در مورد رومن پولانسکی است. پولانسکی در سال 1977 به اتهام ارتباط جنسی زیر سن بلوغ دستگیر شد. پولانسکی در دادگاه به ارتباط جنسی با دختری 13 ساله به نام سامانتا گایمر در خانه جک نیکلسون هنرپیشه آمریکایی، اعتراف کرد. او پس از 42 روز حبس به‌طور موقت از زندان آزاد شد. او برای فرار از مجازات 50 سال زندان که دادستان تقاضا کرده بود، پیش از اعلام حکم دادگاه به فرانسه گریخت و از آن پس در فرانسه به فعالیت‌های خود ادامه داد. در سال‌های بعد، سه زن دیگر پولانسکی را متهم به تجاوز جنسی کردند.
بعد از سامانتا گایمر، شارلوت لوییس و زنی که هویتش را تنها با نام «رابین ام» معرفی کرده، لانگر بازیگر آلمانی چهارمین زنی است که هفته پیش اتهام تجاوز را علیه پولانسکی مطرح کرده است. یکی دیگر از موارد جنجالی سال‌های اخیر در هالیوود مربوط به اظهارات دخترخوانده وودی آلن است که مدعی شد این فیلمساز آمریکایی از او در کودکی‌اش سوءاستفاده جنسی کرده است. دیلن فارو در نامه‌ای سرگشاده نوشته است که وودی آلن در سال 1992 او را که آن زمان هفت ساله بود، در اتاق زیر شیروانی تاریک که شبیه کمد بوده مورد سوءاستفاده قرار می‌داده است. فارو که فرزندخوانده مشترک میا فارو، بازیگر و وودی آلن است در نامه خود از هالیوود انتقاد کرده و نوشته: «وودی آلن هیچ‌گاه به هیچ جنایتی محکوم نشد، او با همه بلایی که سر من آورد باز هم قسر در رفت و من با همه این عذاب‌های روحی بزرگ شدم، این عذاب‌ها با شهرت او در هالیوود نیز بدتر شد، قهرمانان زندگی‌ام (برخی از شخصیت‌های شاخص هالیوود) چشمان‌شان را روی حقایق بستند و آسان‌تر دیدند که تظاهر کنند که هیچ اتفاقی نیفتاده و پس از آن بود که همواره از او در جشنواره‌ها، مراسم جوایز، تلویزیون و مجلات تعریف و تمجید فراوان شد. «وودی آلن» یک گواه زنده بر قصور جامعه ما در برابر قربانیان تجاوزات جنسی است.»
دو سال قبل هم خبری در رسانه‌های مشهور آمریکا منتشر شد که تجاوزهای سریالی بیل کازبی یکی از محبوب‌ترین بازیگران نسل پیش را در دهه هشتاد میلادی، افشا کرد.
کازبی یک مجری استندآپ کهنه‌کار و مشهور است که از سال 1969 با بازی در مجموعه تلویزیونی «بیل کازبی شو» به شهرت رسید. وی در فیلم‌های سینمایی زیادی بازی کرده است. این کمدین مشهور آمریکایی متهم شده که در سال‌های جوانی قبل یا بعد از شوهای تلویزیونی‌اش به چند زن میهمان برنامه تجاوز کرده که در بین آنها ستاره‌های مشهور آمریکایی دیده می‌شوند.
روایت تعدادی‌از قربانیان جنسی تهیه‌کننده هالیوود از دام شهرت
تومی-آن رابرتز
در سال 1983وقتی تومی-آن رابرتز یک دانشجوی 20 ساله بود، تابستان را در نیویورک به کار پیشخدمتی مشغول شد و امیدوار بود که بتواند کار بازیگری را آغاز کند. آقای واینستن، یکی از مشتریانش بود و تشویقش کرد که برای فیلمی که او و برادرش قصد کارگردانی‌اش را داشتند، آزمون بدهد. بعد از این واینستن او را به خانه‌اش دعوت می‌کند و از او می‌خواهد برهنه شود. واینستن به خانم رابرتز گفته بود که اگر نتواند در خلوت برهنه شود، در صحنه فیلمبرداری هم نخواهد توانست. خانم رابرتز به یاد دارد که ضمن خروج از منزل آقای واینستن از او عذرخواهی کرده و گفته که بیش از حد خجالتی است و مناسب این کار نیست. بعداً، او حس کرد که واینستن سعی کرده با سوءاستفاده از علاقه حرفه‌ای او فریبش دهد و شاید هیچ‌وقت هم توجهی جدی به او نداشته است. امروز او استاد روانشناسی دانشگاه کلرادو است. او می‌گوید سال‌ها با تماشای فیلم‌های واینستن مشکل داشته است. با انتشار هر فیلم جدید می‌پرسید آیا این فیلم واقعا محصول شرکت رسانه‌ای میرامکس است؟
داون دانینگ
در سال 2002داون دانینگ نقش‌های کوچکی را ایفا می‌کرد، به دانشکده طراحی می‌رفت و در کلوپ‌های شبانه کار می‌کرد و در همان کلوپ هم با آقای واینستن ملاقات کرد. داون، 24 ساله، نگران بود اما رفتار واینستن بسیار دوستانه، حرفه‌ای و حمایت‌کننده بود و به او پیشنهاد داد برای کار در میرامکس آزمون بدهد. وی از او دعوت کرد ناهار و شام را با هم بخورند و در مورد فیلم‌ها صحبت کنند و حتی به او و دوستش بلیت تماشای فیلمی را داد. سپس دستیار واینستن با او تماس گرفت و از او دعوت کرد که در هتل منهتن با واینستن غذا بخورد. خانم دانینگ به رستوران رفت و در آنجا به او گفتند که جلسه قبلی واینستن طول کشیده و در نتیجه او باید به سوئیت واینستن برود. جلسه‌ای در کار نبود. واینستن پشت میز قهوه‌خوری که پر از برگه‌های کاغذ بود نشسته بود. واینستن به او می‌گوید که این برگه‌ها قراردادهای سه فیلم بعدی او هستند. اما دانینگ فقط به یک شرط می‌تواند آنها را امضا کند و آن این است که به رابطه جنسی تن دهد. واینستن به او گفته است هیچ‌وقت در این شغل موفق نمی‌شود. چون تن دادن به رابطه جنسی با دیگران در این حرفه یک نیاز است. خانم دانینگ، به گفته خودش، از آنجا می‌گریزد و روز بعد که منشی واینستن با او تماس می‌گیرد جواب نمی‌دهد. پدر او، ریک دانینگ، در مصاحبه‌ای گفت که دخترش چند ماه بعد این داستان را به او گفته است. او می‌گوید: «با خودم فکر می‌کردم شاید این حرفه واقعا به همین شکل پیش می‌رود. او مدتی بعد بازیگری را کنار گذاشت و طراح لباس شد.»
کاترین کندال
در سال 1992 اترین کندال می‌گوید که در سال 1371، آقای واینستن به او برای ورودش به میرامکس خوشامد گفته است. در آن زمان کاترین 23 ساله بود و واینستن سعی داشت شرکت فیلمسازی کوچک خود را به دیزنی بفروشد تا هزینه لازم برای تبدیل شدن او به چهره‌ای فرهنگی تامین شود. بعد از جلسه کاترین با واینستن، وی فیلمنامه‌هایی را به کاترین داده بود که شامل فیلم دختران زیبا هم می‌شد. واینستن از او دعوت کرد برای فیلمبرداری به سینمایی نزدیک مرکز لینکلن در منهتن بروند. بعد از آن، واینستن از کاترین خواسته بود سر راه به آپارتمان او بروند تا چیزی را بردارد.
خانم کندال می‌گوید که از این رفتار واینستن عصبی شده است اما چون در طول روز بوده تحمل کرده و وقتی تصاویر همسر واینستن را بر دیوار خانه می‌بیند آرام می‌شود. او می‌گوید: «واینستن رفتاری حرفه‌ای داشت و برای من نوشیدنی آورد و حدود یک ساعت در مورد فیلم‌ها، هنر و کتاب‌ها با هم حرف زدیم. من فکر می‌کردم که او مرا جدی گرفته است.» سپس به گفته کاترین، واینستن به او پیشنهاد رابطه جنسی می‌دهد. او به کاترین گفته بود که همه این کار را می‌کنند و بعد هم از یک مدل مشهور اسم برده بود.
