شبکه‌های برون‌مرزی اعم از رادیویی و تلویزیونی در راستای دیپلماسی عمومی و در ذیل آن دیپلماسی رسانه‌ای فعالیت می‌کنند. هر کشوری به دنبال این است که روی افکار عمومی و مخاطبان دیگر کشورها تاثیرگذار باشد و استفاده از نخبگان، ورزشکاران، هنرمندان و دانشمندان شاخص، این تاثیرگذاری را دوچندان، عمیق و پایدار می‌کند. شبکه‌های برون‌مرزی در چارچوب دیپلماسی عمومی سعی دارند تا پیام جمهوری اسلامی ایران را به مخاطبان خود در اقصی نقاط جهان منتقل و تبیین کنند.
این شبکه‌ها قرار است انحصار خبری رسانه‌هایی را که یک سویه و در راستای منافع استکباری فعالیت می‌کنند، بشکنند و خبرها را بموقع و درست منتقل کنند. در بخش تولید هم رسانه‌های برون‌مرزی تریبونی برای بیان حرفهای ناگفته ایجاد کرده‌اند.
بر مبنای همین برهان و دلایل، تاسیس شبکه پرس تی‌وی ضروری به نظر می‌رسید. لازم بود که شبکه‌ای وجود داشته باشد تا دیدگاه ایران و کشورهایی را که معترض به جریان یک‌سویه خبر در جهان بودند، پشتیبانی کند. شعار شبکه پرس تی‌وی هم این بود که صدای بی‌صداها باشد. به عبارت بهتر، تریبون کسانی باشد که حرف برای گفتن دارند، اما رسانه‌ای برای بیان آن ندارند. پرس تی‌وی همیشه به این شعار پایبند بوده و تا به حال نیز آن را اجرا کرده است. این شبکه به زبان انگلیسی و 24 ساعته است و در مدت ده سالی که از تاسیس آن می‌گذرد توانسته اطلاع‌رسانی دقیق و شفافی داشته و در عین حال در شکستن انحصار خبری غرب برای مخاطبان انگلیسی‌زبان این شبکه که جمعیتی بالای دو میلیارد نفر هستند، تاثیرگذار باشد.
پرس تی‌وی با تولید مستندهای متعدد و همچنین در برنامه‌های «ایران» و «ایران امروز» خود توانسته ایران و سبک زندگی ایرانی اسلامی را به مخاطبان خود نشان دهد و با انتخاب و استفاده از قالب‌های خوب در برنامه‌سازی تاثیرگذار باشد. این شبکه با وجود سیاست‌های سختگیرانه کشورهای غربی و امکانات و بودجه کم، در حد قابل قبولی توانسته مظلومیت و دادخواهی مظلومان کشورهای یمن، فلسطین، سوریه و عراق را انعکاس دهد و تریبونی برای این بخش مورد تهاجم قدرت‌های بزرگ از جهان باشد. با این حال همچنان جای کار بیشتری وجود دارد. به عنوان مثال، مستندسازان این شبکه می‌توانند با تامین بودجه مناسب، با عزیمت به بنگلادش مستندی تاثیرگذار از مردم میانمار و ظلم رواشده بر آنها بسازند و... .
از سوی دیگر، به نظر من پرس تی‌وی اگر برای داخل کشور هم پخش نشود، در قبال مخاطبان اصلی‌اش موفق‌تر ظاهر می‌شود. شبکه پرس تی‌وی در مدت ده سال گذشته فراز و فرودهای زیادی داشته است اما در مجموع روند حرکت و فعالیت این شبکه امیدوارکننده است.
برآیند کلی و نمود فعلی فعالیت این شبکه این گونه نشان می‌دهد که مشکل عمده پرس تی‌وی کمبود بودجه است. با وجودی که این شبکه برون‌مرزی در خبررسانی خیلی موفق بوده است، اما قدرت تاثیرگذاری آثار مستند چه‌بسا بیشتر و عمیق‌تر از خبر باشد. باید مسائل و مشکلات مالی و بودجه‌ای پرس تی‌وی حل و اصلاح شود و در مسیر آموزش نیروهای انسانی، خبرنگاران و مستندسازان قدم‌های محکم‌تری برداشته شود. از دیگر سو، با توجه به این که اکثر تولیدات پرس تی‌وی در خارج از ایران و با تیم‌های حرفهای صورت می‌گیرد، نتایج این فعالیت‌ها با تامین بودجه می‌تواند خیلی عالی و مقبول‌تر شود.
