تحقیق جدید نشان می دهد درمان رادیوتراپی (پرتودرمانی) برای بیماران مبتلا به سرطان ریه تاثیر منفی بر سلامت قلب این افراد دارد.
به گفته محققان بخش علوم سرطان دانشگاه منچستر، رادیوتراپی می تواند نرخ بقاء افراد دریافت کننده این درمان را تا ۲۰ درصد کاهش دهد.
پرتودرمانی در درمان سرطان ریه نقش مهمی ایفا می کند و پیشرفت های تکنولوژی پرتوی، امکان ارائه دوزهای بیشتر به بخش بزرگی از بیماران را فراهم می سازد.
با این حال در طول دو سال گذشته، شواهد آشکار ساخته است که رادیواکتیویته قلب ناشی از رادیوتراپی، میزان مرگ و میر را افزایش می دهد.
دکتر آلن مک ویلیام، سرپرست تیم تحقیق، در این باره می گوید: «تاثیر اشعه بر قلب بیماران تحت درمان با رادیوتراپی هنوز به خوبی مشخص نشده است.»
وی در ادامه می افزاید: «ما دریافتیم که اشعه می تواند فشار اضافی بر قلب داشته باشد و حتی مقادیر کمی از اشعه نیز ممکن است تاثیر داشته باشد. ما دریافتیم قسمت بالای قلب منطقه حساس به دوز اشعه است که اشعه اضافی می تواند امکان بقای بیمار را ضعیف تر کند.»
به گفته ویلیام، «بیماران دریافت کننده دوز بالاتر رادیوتراپی در این منطقه از قلب در مقایسه با بیماران دریافت کننده دوز پایین تر، ۲۰ درصد بیشتر در معرض ریسک مرگ زودهنگام هستند.»
یکی از دلایل اصلی افزایش این ریسک در بیماران مبتلا به سرطان ریه این است که تومورهای این افراد در مقایسه با سایر انواع سرطان های دیگر به قلب نزدیک تر است، از اینرو در حین رادیوتراپی، برخی از اشعه ها به شکل اجتناب ناپذیری به این عضو برخورد کرده و تاثیر منفی خواهند داشت.
محققان این مطالعه ۱۱۰۰ بیمار را از لحاظ محل برخورد اشعه به قلب و مدت زمان زنده ماندن شان مورد بررسی قرار دادند. آنها تشخیص دادند که قسمت فوقانی قلب به طور خاص حساسیت بیشتری به اشعه نسبت به سایر قسمت های بدن دارد.
