بحث برانگیزترین پایان‌بندی‌های تاریخ هالیوود/عکس

در سراسر فیلم این زن بارها و بارها توسط شخصیت های مردن داستان مانند جان روث دارزن (با بازی کورت راسل)، سرگرد ارتش مارکوس وارن (با بازی ساموئل ال جکسون) و کلانتر کریس مانیکس (با بازی والتون گوگینز) مورد ضرب و شتم قرار می گیرد.

وقتی که میشل در نهایت موفق می شود راه خود را به سطح زمین پیدا نماید در می یابد که حق با هاوارد بوده است. چند ثانیه بعد از این که وی زندانبان خود را از پای در می آورد وی مجبور می شود که با مهاجمانی که از یک کهکشان دیگر آمده اند مبارزه کند و بعد از ساقط کردن یک سفینه ی فضایی با کوکتل مولوتوف، تصمیم می گیرد به نیروهای مقاومت بشری پیوسته و با ارتش فضایی ها مبارزه کند. این پایان ترسناک و خونین باعث تعجب و حیرت بسیاری از سینماروها شد. برخی گفتند که فیلم در چند دقیقه ی انتهایی «خود ویران کننده» عمل کرده است و برخی دیگر استدلال می کردند که میشل به مبارزه با موجودات فرازمینی هیچ نیازی نداشت وقتی که از قبل توانسته بود هاوارد را شکست دهد.

آیا امکان آن وجود نداشت که عاشق و معشوق هر دو روی آن همه تکه ی شناور رفته و هر دو از مرگ نجات پیدا می کردند؟ آیا مرگ جک بی دلیل نبود؟ این بحث چنان بالا گرفت که در سال 2012 برنامه ای با حضور جیمز کامرون برگزار شده و در نهایت وی به همراه مهمانان به این نتیجه رسیدند که اگر این دو یک جلیقه ی نجات را زیر در کنده شده قرار می دادند بدون شک هر دوی آن ها زنده مانده و نیازی به فداکاری غیرضروری جک نمی بود. اما جیمز کامرون در این باره می گوید:" در فیلم نامه آمده بود که جک می میرد، او باید بمیرد. شاید ما دچار ناامیدی بشویم. شاید آن تخته باید کمی کوچکتر ساخته می شد اما رفیق ما در حال مرگ است".

این مه پر از حشرات هیولا و قاتل است اما شرایط در داخل فروشگاه نیز بسیار متشنج و خطرناک است. وقتی که افراد یکی پس از دیگری قربانی می شوند، شخصیت اول فیلم، دیوید دریتون (با بازی توماس جین) در نهایت برای رسیدن به آزادی همراه با تعداد کمی از بازماندگان از فروشگاه خارج می شوند اما متاسفانه پایان خوشی در انتظار آن ها نیست.

بسیاری از تماشاگران فیلم شباهت هایی را با فیلم «تلقین» (Inception) می بینند. به عبارت دیگر بسیاری بر این باورند که انتهای فیلم مانند آن چه که در فیلم «تلقین» دیده می شود یک رویاست هرچند بازیگران فیلم گفته اند پایان فیلم در واقعیت رخ می دهد. برخی دیگر بر این باورند که فیلم نولان باید با یک پایان ناراحت کننده مانند کشته شدن قهرمان اصلی داستان به پایان می رسید. برخی دیگر نیز زنده ماندن بتمن را به فال نیک گرفته و دوست ندارند که او در یک انفجار شدید کشته شود.

وقتی که نقشه ی او با موفقیت انجام شده و سفینه به موقع از مهلکه می گریزد، قهرمان گوش تیز ما مرگی دردناک و تراژیک را تجربه می کند. این صحنه بسیار دردناک است و تماشاگران فیلم نه تنها از مرگ اسپوک ناراحت بودند بلکه خشم نیز سراسر وجود آن ها را فرا گرفته بود. اخبار مربوط به مرگ شخصیت اسپوک از همان ابتدا و در هنگام فیلم برداری صحنه های فیلم به بیرون درز کرد که از همان آغاز با عکس العمل تماشاگران مواجه شده بود به نحوی که صدها هزار نامه به سازندگان فیلم نوشته شد و از آن ها درخواست گردید که از کشتن اسپوک در فیلم صرف نظر کنند. این موضوع تا حدی بالا گرفت که پای تهدید کردن لئونارد نیموی و خانواده اش نیز به میان کشیده شد.

دختر ماریا به نام ایزابلا تصمیم می گیرد که از روی داستان وحشتناک مادرش یک فیلم مستند تهیه کند و در نهایت فیلم به یک داستان جن گیری منتهی می شود که هیولاها تصمیم می گیرند از بدن میزبان خود خارج شده و وارد بدن قهرمانان داستان شوند. در نتیجه شرایط برای ایزابلا و دوستانش به سرعت بغرنج می شود و آن ها از یک بزرگراه بسیار شلوغ سر درآورده و ناگهان فیلم تمام می شود بدون این که تماشاگران بدانند سرنوشت روسی چه می شود.

البته صحنه ی اصلی مرگ دیکتاتور کره شمالی بسیار دلخراش تر بود و در آن سر کیم منفجر شده و تکه های جمجمه ی او به اطراف پراکنده می شود. این صحنه مورد قبول و پسند مدیر عالم شرکت فیلم سازی سونی قرار نگرفت و از روگن خواسته شد که از شدت و خشونت صحنه ی مرگ کیم جونگ اون کاسته شود. اما این کاهش خشونت نیز مانع درگیری های بین المللی نشد زیرا به محض اکران فیلم، دولت کره شمالی آن را «اعلان جنگ» دانست و گروهی از هکرهای کره ای سایت کمپانی سونی را هک کردند و شروع به انتشار ایمیل های محرمانه این شرکت نموده و در مقابل از کمپانی سونی خواستند که اکران فیلم را متوقف نماید.

اما تماشاگران به سرعت فهمیدند که تریلر فیلم کاملا ً گول زننده بوده و در حالی که آن ها انتظار یک رابطه ی عاشقانه ی دو طرفه را در فیلم داشتند دریافتند که این رابطه نوعی اجبار برای خلاصی از تنهایی است و در مورد آن اشتباه کرده اند. بدین ترتیب داستان فیلم برای تماشاگران دوست داشتنی نبوده و با انتقاد تماشاگران و منتقدین روبرو شد.

گروهی از افراد حاضر در این قطار برای تغییر دادن شرایط به رهبری کورتیس (با بازی کریس ایوانز) شورش کرده و به قسمت جلو قطار حمله می کنند تا پادشاه ظالم قطار یعنی ویلفورد (با بازی اد هریس) را به پایین کشیده و عدالت را در میان آخرین انسان های باقیمانده برقرار نمایند. اما وقتی که کورتیس خود را به قسمت موتور قطار می رساند در می یابد که قطار توسط برده هایی که اکثراً کودک هستند کار می کند.

نقشه های ترسناک او منجر به زایمان زودرس رابین می شود. سایمون به سرعت زنش را به بیمارستان می برد اما هدیه ای از جانب گوردو برای او فرستاده می شود که در واقع ویدیویی است که نشان می دهد شاید بچه ی رابین از آنِ گوردو باشد. البته در ویدیو نشان داده نمی شود که آیا واقعا تجاوزی رخ می دهد یا نه و همین موضوع باعث دیوانگی تماشاگران می شود.

این شرایط در اوج داستان که بانی و کلاید (با بازی وارن بیتی و فایه دانوَی) توسط پلیس های مجهز به مسلسل کشته می شوند بدتر نیز می شود. آرتور پن کارگردان فیلم می خواست این فیلم را تا حد ممکن واقعی بسازد. وی با ارجاع به جنگ ویتنام می گوید که می خواسته نمایی واضح از جنگ و نبرد را به تماشاگران آمریکایی نشان دهد.

علاوه بر این برای صحنه ی پایانی از مقدار زیادی خون و تکه های گوشت و استخوان استفاده شد که به هوا پرتاب می شدند. همچنین در فیلم دیده می شد که زنان کشته شده و بچه ها به سربازان تیراندازی می کردند که هیچکدام از این اتفاقات به مذاق تماشاگران آن زمان فیلم خوش نیامد. خشم تماشاگران از خشونت بالای فیلم باعث شد که برخی از آن ها پیشنهاد دهند اسم فیلم به «حمام خون» تغییر داده شود و برخی دیگر نیز گفتند که تنها یک «انسان دیوانه» این فیلم را دارای «خلاقیت» خواهد دانست.

پل شرایدر، نویسنده ی فیلم نامه ی فیلم در این باره می گوید که او انتهای داستان را از داستان واقعی زنی به نام سارا جین مور الهام گرفته که سعی کرد پرزیدنت جرالد فورد را به قتل برساند اما در نهایت سر از صفحه اول مجلات درآورد. شرایدر از آسان بودن قرار گرفتن شخصیت های خلافکار و قاتل در مرکز توجه رسانه ها، تصمیم گرفت که جامعه ی امروزی را با تبدیل کردن تراویس از یک انسان دیوانه و قاتل به یک ابرقهرمان مورد انتقاد قرار دهد.