علت ابتلای افراد به این بیماری به طور کامل شناخته شده نیست، اما عوامل وراثتی، شیوه زندگی، مصرف مواد غذایی پرچرب و شیرین، استرس، چاقی و بالارفتن سن ازدواج و عدم فرزند آوری و گذراندن دورههای بارداری را میتوان از مهم ترین دلایل آن برشمرد.
در پایان هر دوره قاعدگی یک تخمک آزاد میشود که در مبتلایان به این بیماری در دیواره رحم باقی مانده و خارج نمیشود. تجمع این تخمکها به تدریج باعث ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک و نازایی در بانوان میشود.
علائم این بیماری در زنان متفاوت است، اما اکثر آنها دارای نشانه هایی همچون چاقی و اضافه وزن، بروز آکنه صورت در سنین بزرگسالی و دهه بیست یا سی زندگی، وجود موهای زائد ضخیم و مشکی در بدن، برهم ریختن چرخه قاعدگی، تغییرات در خلق و خو، ناباروری و ریزش مو با الگوی طاسی مردانه هستند که درصورت دارا بودن این علائم باید به پزشک متخصص برای تشخیص دقیق بیماری و دریافت درمانهای متناسب با شرایط بیمار مراجعه کنند.
برای تشخیص این بیماری انواع روشها از جمله نمونه برداری از بافت کیستهای داخل تخمدان (که روشی تهاجمی است و معمولاً کاربرد ندارد)، آزمایش خون برای تشخیص برهم خوردن تنظیم هورمونها و سونوگرافی شکمی وجود دارد.
در آزمایش خون بالا بودن میزان تستوسترون و کم بودن استروژن علامت ابتلا به PCOS است. در سونوگرافی نیز وجود رشتههایی شبیه به دانههای مروارید که به یکدیگر پیوسته اند در دیواره کناری تخمدان نشان دهنده وجود کیست است.
درمان این بیماری در گام اول از طریق داروهای کاهنده میزان هورمون تستوسترون است که سبب کاهش ریزش موی سر و نیز درمان آکنهها و موهای زائد در بانوان میشود.
اساس درمان تمرکز بر تنظیم قاعدگی و کمک به بالا رفتن نرخ بارداری در بانوان است. بسیاری از بانوانی که به این بیماری مبتلا هستند در اثر چاقی با مشکلاتی، چون اضافه وزن و دیابت مواجه هستند و درمان بیماری میتواند به کنترل علائم این مشکلات سلامتی در آنها کمک کند.
کارشناسان باتوجه به مزمن بودن این بیماری و احتمال بازگشت آن به بانوان توصیه میکنند به طور مرتب معاینات دورهای را انجام دهند و رژیم غذایی سالم شامل میوه و سبزیجات، پروتئین حیوانی کم چرب و کاهش مصرف شکر، نمک و خوراکیهای حاوی کربوهیدرات داشته باشند.
عدم توجه به درمان این بیماری میتواند منجر به نازایی دائم در بانوان شود به همین دلیل رسیدگی و درمان آن از اهمیت بالایی برخوردار است.