مدیری پس از اجرای بخش های نمایشی، از دو زوج در میان تماشاگران به روی صحنه دورهمی دعوت کرد.
مدیری در ادامه برنامه میزبان جلیلوند شد.
جلیلوند در ابتدای صحبت هایش درباره رکورد بیشترین گویندگی در جهان گفت: مجلهای در خارج از کشور بود که هر ساله آماری از فیلم های دوبله شده در کشور ها را ثبت می کرد که در یک سال، دوبله ایران از نظر استعداد و گویش بازیگران امتیاز بالایی را کسب کرد.
وی از ورود عرصه خود به عرصه دوبله و علاقه مندی اش به رشته جغرافیا و تاریخ گفت و بیان کرد: از شروع فعالیت در حرفه تئاتر، کار دوبله را به پیشنهاد آقای مرادی آغاز کردم و بعد از گذشت بیست روز، ۳۰ تومان برای بیان یک جمله گرفتم و کم کم کار دوبله را شروع کردم.
جلیلوند اظهار داشت: از سال ۱۳۴۰ گوینده بودم و قبل از رفتنم به آمریکا من را با دوبله بیش از شش هزار فیلم سینمایی میشناختند.
وی افزود: تا امروز سعی کردم تمام نقش ها را شبیه صدا و بازی همان بازیگر ادا کنم.
بازیگر مجموعه تلویزیونی معمای شاه با بیان اینکه سال ۱۳۵۸ ایران را به مقصد آمریکا ترک کردم، درخصوص فعالیت های خود در آن دوران اینگونه توضیح داد: ۱۸ سال در آمریکا زندگی کردم و همزمان با آن در رشته مدیریت بازرگانی شرکت کردم و تخصص آشپزی و هتلداری را کسب کردم و الان دوست دارم فضایی در اختیار داشته باشم تا یک رستوران مکزیکی بزنم.
جلیلوند با تاکید به این موضوع که تا صحنه تئاتر نباشد، بازیگری هم نیست، پیرامون اوضاع این روزهای دوبله ایران گفت: الان هم هنوز بچه ها با همان حال و هوا کار می کنند، اما تا زمانی که فیلم خوب نباشد یا انگیزه ای برای کار کردن وجود نداشته باشد، چگونه اوج بگیریم؟
وی ادامه داد: دوبله برای فیلم های ایرانی لازم است. آخرین کارم ادای صدای محمدرضا گلزار در فیلم سینمایی سلام بمبئی بود که خدا را شکر با استقبال و فروش خوب مردم روبرو شد.
جلیلوند اکران فیلم های خارجی را در سینماها مستلزم فروش بیشتر سینماها و رونق صنعت دوبله دانست.
وی با ابراز اینکه عاشق صدای حسین عرفانی است، درباره نگاه مثبت به ابعاد مختلف زندگی گفت.
دوبلور نقش ریچارد برتون افزود: خیلی لباس نظامی را دوست دارم و در ۱۷ سالگی به دبیرستان مربوطه رفتم، اما چون نحیف بودم، قبول نشدم و تحصیلاتم را در رشتههای دیگر ادامه دادم.
وی عنوان کرد: ما استعدادهای بسیاری در کشور خودمان داریم که امروزه در گوشه گوشه جهان جزو ارشدترین مردمان هستند، ما با ثروتهایی که داریم، باید آقای دنیا باشیم، اگر تا الان هم نبودیم ملاحظه جهان را کرده ایم.
جلیلوند در پایان با بیان اینکه خوشبختی من در گرو شادی مردم ایران است، یک تابلوی نقاشی از عکس خود را به موزه «دورهمی» تقدیم کرد.