حجت‌الاسلام حسین انصاریان در تفسیر سوره عصر گفت: بر طبق سوره عصر تمام روزگار پر بوده از افرادی که در زیان اند؛ « إِنَّ الْإِنْسَانَ لَفِی خُسْرٍ » ، اما روزگاری هست که چنین نیست و مردمانش در زیان نیستند وآن روزگار امام دوازدهم علیه السلام است که سرشار از عدالت خواهد بود. قسم به روزگار که همه مردم در خسارت اند ،الا آن روزگاری که مردمانش چنین باشند؛و در ادامه خداوند متعال ویژگی مردمان آن روزگار استثنایی را چنین بیان می‌کند:
«إِلَّا الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ » ؛ چنین روزگاری جا دارد که به آن قسم یاد شود که طبق قرآن و روایات مجموعا عرض میکنم ، چه آیاتی در قرآن که ائمه ما به امام زمان تاویل کرده‌اند و چه روایاتی که مربوط به عصر حکومت ایشان که در کتب ما آمده است؛ در آن روزگار، یک مرد و یا زن، یک جوان، یک پیر ، یک کاسب و یا یک کارمند دولتی هوس گناه نمی‌کند؛ یعنی مردم آن زمان به این نتیجه می‌رسند که ما ابدا هیچ نیازی به گناه نداریم و هیچ کمبودی را نمی توانیم با گناه جبران کنیم، ما همه نیازمان به خوبی هاست؛ به بدی ها نیاز نداریم.
به این روزگار خداوند متعال قسم یادکرده‌است، که مردم ایمانشان و باورشان اینست که در هیچ چیزی، حتی برای پیشبرد کارهایشان نیاز به انجام گناه ندارند. در این زمان هم ما به گناه نیاز نداریم، اما خودمان را نیازمند به گناه کرده ایم.
