در موضوع غیبت، روایتی از پیامبراسلام(ص) نقل شده که در این روایت رسول خدا (ص) وصایایی را به ابوذر می فرمایند که از این وصایا این جمله معروف است:
« یَا أَبَاذَر إِیَّاکَ وَ الْغِیبَةَ فَإِنَّ الْغِیبَةَ أَشَدُّ مِنَ الزِّنَا؛ از غیبت دوری کن. چون غیبت از زنا سخت تر است» .
اما در ادامه حضرت در بیان علت سخت تر بودن غیبت به نسبت زنا برآمده و فرمودند:
«لِأَنَّ الرَّجُلَ یَزْنِی فَیَتُوبُ إِلَى اللَّهِ فَیَتُوبُ اللَّهُ عَلَیْهِ وَ الْغِیبَةُ لَا تُغْفَرُ حَتَّى یَغْفِرَهَا صَاحِبُهَا»
یعنی علت سخت تر بودن این است که شخص زناکار می تواند توبه کند و خداوند متعال توبه او را قبول نماید. اما در غیبت تا زمانی که شخص غیبت شونده ،از غیبت کننده راضی نشود و وی را نبخشد، قابل بخشش نیست».
با توجه به متن روایت، آشکار می گردد که بحث از جهت بیش تر یا کم تر بودن گناه غیبت به نسبت زنا نیست بلکه بحث در باره سخت تر بودن پذیرش توبه غیبت کننده، نسبت به زنا کننده است.
پی نوشت:
1. وسائل الشیعه، ج 12، ص281.
2. الأمالی شیخ الطوسی، ص537
