علی لاریجانی در خاطرات روزنوشت که در سال ۸۳ در روزنامه جام‌جم منتشر شده است از خاطرات خود در دوران جنگ و دیدار با رهبر اسبق کره شمالی می‌گوید:
یک بار در زمان جنگ بود که برای خرید تجهیزات نظامی عضو هیاتی بودم که به کره شمالی رفتم. آن موقع آقای کیم ایل سونگ در قصر زمستانه خود بود و ما مجبور بودیم با قطار به آنجا برویم.
راه طولانی بود؛ ولی قطار مخصوصی برای سفر در نظر گرفته بودند که مجهز بود. ظاهراً آقای کیم ایل سونگ هیچگاه سوار هواپیما نمی‌شد. حتی سفری هم که به اروپا رفته بود، از طریق شوروی با قطار بود و می گویند چهل روز طول کشید! کار او شبیه [مرحوم] تیمسار ظهیرنژاد ماست؛ او هم سوار هواپیما نمی‌شود. معتقد است آدم عاقل بر چیزی که روی هواست، پا نمی‌گذارد!
حدود ساعت یک نصف شب به قصر کیم ایل سونگ رسیدیم. محل اقامتی تدارک دیده بودند که هیات ما در آنجا شب را به صبح برساند. خیلی شیک و مرتب بود و با ساختار نظامهای کمونیستی جور درنمی آمد. صبح ساعت ۱۰ با آقای کیم ایل سونگ ملاقات داشتیم.
اتاق بزرگی بود. هوا برفی بود و از کنار پنجره‌های بزرگ شیشه‌ای، بارش برف جلوه زیبایی داشت. دو کبوتر در کنار پنجره پناه گرفته بودند. منظره کبوترها نظر آقای کیم ایل سونگ را به خود جلب کرده بود. مقداری بحثهای انقلابی علیه امریکا داشت و در زمینه همکاری‌های نظامی موافقت‌های خوبی کرد.
در آن سفر بعد از ملاقات با آقای کیم ایل سونگ، هیات را به ساختمان چند طبقه‌ای نزدیک کاخ بردند که کل این ساختمان موزه هدایای روسای کشورهای دنیا به آقای کیم ایل سونگ بوده است. بیش از هشتاد اتومبیل، انواع جواهرات و... به نحو منظمی در غرفه‌های کشورها به نمایش گذاشته شده بود. غرفه‌ای هم مربوط به ایران بود و فرشهای مختلف در آن قرار داشت. کل این منطقه در دره‌ای قرار گرفته است که در وسط آن، این کاخ واقع شده است. کره شمالی کشور ویژه‌ای است و با روش منحصر به فردی اداره می‌شود.
همه مردم به دسته‌هایی تقسیم شده‌اند و در حوادث مختلف به خط می‌شوند و هر کس می‌داند در چه دسته‌ای قرار دارد. امکانات غذایی کاملاً کوپنی است و هر کس هفتگی جیره خود را دریافت می‌کند. در رقابت با کره جنوبی که ساختمان صد طبقه ساخته است، این‌ها یک ساختمان صدوچهارطبقه ای ساخته‌اند!
موزه جنگ آنها هم خیلی جالب است. در آن زمان یک مانور نظامی هم ترتیب داده بودند که پسر آقای کیم ایل سونگ که به «رهبر دوست داشتنی» لقب دارد حضور داشت. صنایع نظامی نسبتاً قوی‌ای دارند که در محلهای امنی قرار گرفته است.
سفر دیگر من به عنوان وزیر فرهنگ بود که در اجلاس وزرای فرهنگ کشورهای عضو جنبش عدم تعهد شرکت کردم. در آن سفر هم همراه شش نفر از وزرای فرهنگ کشورها با آقای کیم ایل سونگ ملاقات داشتم. این بار شکسته‌تر به نظر می‌آمد و راه رفتن او خیلی راحت نبود؛ هر چند طوری فیلمبرداری می‌شد که مشخص نمی‌گردید. آقای کیم ایل سونگ به ایران خیلی علاقه مند بود.
در آن جلسه درباره انقلاب اسلامی خیلی با علاقه صحبت می‌کرد و کتابی که براساس افکار خودش تنظیم شده بود، هدیه داد.
