عبدا... نوری، وزیر کشور دولت اصلاحات به تازگی در بخشی از مصاحبه خود با شماره یکشنبه گذشته روزنامه شرق در اشاره به انتخابات ریاستجمهوری سال 96 گفته است:
«تغییرات جهانی و منطقهای هم میطلبد که انسانی معتدل و به دور از هرگونه افراط در رأس قوه مجریه قرار گیرد که روش تعامل با جهان و منطقه را بهخوبی درک کند و بدون تحریک دیگران، درصدد تأمین منافع ملی باشد. ما باید در بدترین حالت فرض را بر این بگذاریم که افراد غیر متعادلی در دنیا حاکم و با رفتار تحریکآمیز خود بهدنبال ماجراجویی باشند. اگر آدم عاقل در بیابان با یک حیوان درنده مواجه شد، نباید رفتار تحریکآمیزی انجام دهد که آن حیوان او را بدرد. مهم این است که بتواند خود را با عقل و تدبیر از دست این حیوان درنده نجات دهد!»
او همچنین میافزاید: در شرایطی که ایران عزیز با بحرانهای گوناگون داخلی و تهدیدهای متنوع جهانی و منطقهای مواجه است، باید فردی برای ریاستجمهوری انتخاب شود که با عقل و تدبیر اجازه ندهد برای کشور اتفاقی رخ دهد؛ یعنی برای ریاستجمهوری آینده، باید ایران و منافع ایران و حل مشکلات داخلی و برونرفت از تهدیدهای خارجی مسئله اصلی باشد.
*آقای نوری در واقع شاهکار مشترک اتاق فکر دولت و اصلاحطلبان را تکرار کرده که قرار است بر مبنای آن گفته شود با توجه به روی کار آمدن ترامپ جنگ طلب در آمریکا و ضعیف شدن روابط ایران با عربستان و ترکیه در منطقه؛ از آنجا که احتمال برخورد نظامی مستقیم وجود دارد بایستی حتما در انتخابات آینده، باز هم به «رئیسجمهور روحانی» رأی داد چون ایشان معتقد به دیپلماسی است و با چیزی به نام عقل و تدبیر نمیگذارد که ایران وارد برخورد مستقیم نظامی با کشورهای متخاصم شود!
در این رابطه گفتنیهای زیادی وجود دارد:
یکم: صحبتهای نوری به لحاظ تئوریک و از منظر سیاستورزی دارای ضعف هستند.
مثلا اینکه حیوان درنده در مواجهه با یک انسان در بیابان لزوماً به او حمله میکند و فیالواقع اساساً در مقابل یک حیوان درندهخو و جنگنده که در چند متری انسان برای حمله خیز برداشته، نمیشود لبخند زد و یا از چیزی به نام عقل و تدبیر با او سخن گفت!
کما اینکه سردار دهقان، وزیر دفاع دولت آقای روحانی نیز به تازگی در حاشیه کنفرانس امنیتی تهران رسماً اعلام کرد که احتمال رویارویی مستقیم ایران و آمریکا در خلیج فارس وجود دارد.[7]
فیالواقع اینکه نتیجه تمام لبخند زدنها، پیادهرویها و ادعای زباندانی دولت یازدهم در عرصه دیپلماسی که به آن «عقل و تدبیر» اطلاق میشد، تبدیل شده است به قطع رابطه دیپلماتیک با عربستان سعودی، زبانگشایی دولت بحران زده ترکیه علیه ایران اسلامی و البته احتمال رویارویی مستقیم ایران و آمریکا در خلیج فارس!
و دوم: در اشاره به شاهکار مشترک اتاق فکر دولت و اصلاحطلبان بیان این نکته مهم نیز ضروریست که اساساً و فرض بر اینکه یکی از کشورهای متخاصم نیز قصدی برای حماقت نظامی علیه ایران اسلامی داشته باشد؛ یقیناً هنگامی دست به این دیوانگی خواهد زد، که شرایط را فراهم ببیند.
و بدیهیست که برای یک طرح نظامی علیه ایران هیچ شرایطی مطلوبتر از این نیست که دولتی بر سر کار باشد که رئیسش آمریکا را کدخدای جهان میداند، وزیر خارجهاش عنوان کرده است آمریکا با یک بمب میتواند تمام زیرساختهای دفاعی ما را از بین ببرد و سمپات برجامیاش نیز علناً در کاخ سفید رفت و آمد دارد و از اوباما بصورت مستقیم پول گرفته است.
بنابراین فرض بر اینکه اصلاحطلبان از حمله نظامی آمریکا به ایران استقبال نمیکنند و مایلاند به هر طریق ممکن از وقوع آن جلوگیری کنند بهتر است به مردم بگویند که ادامه «وضع موجود» ممکن است به رویارویی مستقیم ایران و آمریکا هم بیانجامد...