بهترین سن بارداری برای داشتن اولین فرزند چه سنی است؟
حامله شدن با فاصله کم (کمتر از دو سال و نیم از زایمان قبلی) و حامله شدن به دفعات متعدد (بیش از ۴ فرزند) مخاطراتی برای مادر به وجود می‌آورد و ممکن است باعث بروز عوارضی مانند خونریزی، ازدیاد فشار خون، عفونت‌های خونی و عوارض زایمان دیگر شود. زیرا خانم حامله به خصوص در شش ماه آخر بارداری روزانه به ۳۵۰ کیلوکالری انرژی بیشتر و ۱۰ میلی‌گرم آهن بیشتر احتیاج دارد و در موقع شیر دادن نیز باید روزانه ۵۵۰ کیلوکالری بیشتر دریافت کند. بنابراین حاملگی‌های متعدد و پی در پی موجب سوءتغذیه، کم‌خونی و نرمی استخوان می‌شود. هنگامی که سن افزایش می‌یابد، سلامت عمومی کاهش یافته و می‌تواند بر باروری مؤثر باشد. با افزایش سن، قدرت باروری کاهش می‌یابد، اختلال در تخمک‌گذاری پیش می‌آید، نظم عادت ماهیانه به هم می‌خورد، تغییرات رحمی حادث می‌شود و ترشحات واژن کمتر و غلظت آن بیشتر می‌شود. تمامی این موارد می‌تواند از علل ناباروری در سنین بالا باشد. هر خانمی که در طول بارداری خود حداقل ۳۵ سال سن داشته باشد، تحت عبارت پزشکی سن مادری بالا قرار می‌گیرد. میزان وقوع ناهنجاری‌های کروموزومی معینی با بالا رفتن سن مادر افزایش می‌یابد. در ۳۵ سالگی خطر داشتن ناهنجاری‌های کروموزومی در جنین آنقدر زیاد است که با خطر سقط جنین پس از آمینوسنتز (حدود ۰.۵ درصد) برابر است. آزمایش ژنتیک برای زنان باردار بالای ۳۵ سال در ایالات متحده انجام می‌شود. خود مادران نیز در معرض خطر بیش از حد متوسط برای بروز نقص در نوزاد، مسمومیت بارداری، دیابت دوران بارداری، فشار خون بالا، سقط جنین و افزایش سزارین قرار می گیرند. برای مادر امکان بیشتری است که قبل از ۳۵ سالگی بتواند کودک خود را از شیر خود تغذیه کند زیرا بیشتر مادران بعد از این سن شیر کافی برای تغذیه کودک خود ندارند. اگر چه مادران بسیار جوان (زیر ۱۸ سال) در معرض افزایش ناهنجاری‌های کروموزومی نیستند. این زنان ممکن است با درصد بیشتری از برخی نقص عضوهای مادرزادی، نوزادان کم‌وزن، بروز مسمومیت بارداری، احتمال بیشتر برای سزارین و احتمال کمتر برای شیردهی مواجه شوند.
بهترین سن بارداری برای داشتن دومین فرزند چه زمانی است؟
اگر پدر و مادر تمایل دارند فرزند دیگری نیز داشته باشند، بهتر است فاصله مناسبی را رعایت کنند. فاصله بین دو حاملگی مادر نباید از دو سال و نیم کمتر باشد. در این مدت مادر نیروی خود را که در نتیجه حاملگی قبلی و شیر دادن از دست داده، دوباره به دست می‌آورد و کودک نیز در این سن، ادرار و مدفوع خود را کنترل می‌کند و مسائل و مشکلات چندانی ندارد.
فاصله دو سال و نیم تا سه سال بین دو کودک به شکلی است که دو کودک می‌توانند با هم رابطه صحیحی برقرار کنند.
منبع:بامام
