حکم نماز و روزه اساتیدى که یک یا چند روز در هفته، به محل تدریس (که فاصله آ ن با وطن بیش از مسافت شرعى است)،رفت و آمد دارند؛ در دو صورت زیر در محل تدریس و بین راه چگونه است؟
الف. محل تدریس یک شهر است. ب. محل تدریس شهرهاى مختلف است.
امام خمینى: نماز شکسته است و روزه صحیح نیست.
آیت الله وحید: اگر چهار روز در هفته را به محل تدریس رفت و آمد داشته باشند، نماز آنان تمام و روزه آنها صحیح است. اگر سه روز در سفر باشند، بنابر احتیاط بین نماز شکسته و تمام جمع کنند و بنابر احتیاط روزه بگیرند و قضاى آن را نیز به جا آورند واگر کمتر از سه روز باشد، نماز شکسته است و روزه صحیح نیست.
آیت الله سیستانى: اگر در ماه، ده روز یا بیشتر در سفر باشند و این امر در مدت یک سال، شش ماه و در مدت بیش از یک سال، تا سه ماه ادامه داشته باشد، نماز تمام و روزه صحیح است. اگر در ماه نه یا هشت روز در سفر باشند، باید احتیاط کنند؛ یعنى، نماز را تمام و شکسته بخوانند و روزه بگیرند و قضاى آن را نیز به جا آورند.
آیت الله تبریزى: اگر در هفته حد اقل یک بار براى تدریس، بین وطن و دانشگاه رفت و آمد مى کنند، نماز تمام و روزه صحیح است. اگر رفت و آمد شان در مدت هشت یا نه روز، یک بار انجام مى گیرد، باید احتیاط کنند؛ یعنى، نماز را تمام و شکسته بخوانند و اگر روزه بگیرند، صحیح است و قضا ندارد.
آیت الله صافى: اگر رفت و آمد حد اقل براى مدت چهار ماه ادامه داشته باشد، نماز تمام و روزه صحیح است.
آیات عظام بهجت، خامنه اى، فاضل و نورى: اگر رفت و آمد حداقل تا مدتى ادامه داشته باشد - که عرف این کار را شغل او بداند -نماز تمام و روزه صحیح است.
منبع:
آیت الله سیستانى، منهاج الصالحین، ج 1، صلاه المسافر،الخامس و sistani.org، نماز مسافر. آیت الله تبریزى استفتاءات، س 498، 472. آیت الله صافى، جامع الحکام، ج 1، نماز مسافر. آیتالله نورى، استفتاءات، ج1 و ج2، نماز مسافر و آیت الله بهجت، توضیح المسائل، نماز مسافر، شرط پنجم.
