خواص عسل و دارچین برای سلامتی

عسل و دارچین دو ماده طبیعی هستند که فواید سلامت بسیاری را ارائه می کنند. برخی افراد مدعی هستند که ترکیب این دو ماده می تواند در درمان بیماری های مختلف کاربرد داشته باشد. در شرایطی که شواهدی وجود دارند که عسل و دارچین به تنهایی دارای برخی مصارف دارویی هستند، برخی ادعاها درباره ترکیب عسل و دارچین نیز خوب و درست به نظر می رسند.

به گزارش "اتوریتی نیوتریشن"، عسل مایع شیرینی است که توسط زنبورها تولید می شود. قرن هاست که از عسل به عنوان یک ماده غذایی و یک دارو استفاده می شود. امروزه از عسل بیشتر در پخت و پز و شیرینی پزی و یا به عنوان یک شیرین کننده در نوشیدنی ها استفاده می شود.

دارچین ادویه ای است که از پوست درخت دارچین به دست می آید. مردم با برداشت پوست درخت دارچین آن را خشک می کنند و شکل رول شده که به عنوان چوب دارچین شناخته می شود، حاصل می شود. دارچین به صورت چوب، پودر و یا عصاره در دسترس است.

هم عسل و هم دارچین به تنهایی دارای فواید سلامت مختلف هستند. با این وجود، برخی بر این باورند که با ترکیب این دو ماده محصولی مفیدتر شکل می گیرد.

در سال 1995، مقاله ای در یک نشریه کانادایی منتشر شد که در آن فهرستی بلند بالا از بیماری های قابل درمان توسط ترکیبی از عسل و دارچین ارائه شده بود. از آن زمان، ادعاهای جسورانه ای درباره این ترکیب مطرح شده اند.

اگرچه عسل و دارچین دارای کاربردهای سلامت بسیاری هستند، اما تمامی ادعاهای مطرح شده درباره ترکیب آنها از پشتوانه علمی برخوردار نیستند.

فواید دارچین که از پشتیبانی علمی برخوردارند

دارچین ادویه ای محبوب در پخت و پز و شیرینی پزی محسوب می شود و همچنین در قالب مکمل نیز کاربرد دارد. دو نوع اصلی از دارچین وجود دارند:

دارچین کاسیا که به نام دارچین چینی نیز شناخته می شود، محبوب‌ترین نوع دارچین در فروشگاه ها است. این محصول ارزان‌تر بوده اما از کیفیت پایین‌تری نسبت به دارچین سیلان برخوردار است.

دارچین سیلان به نام دارچین واقعی نیز شناخته می شود و یافتن آن دشوارتر از دارچین کاسیا است. این نوع دارچین از مزه و بوی اندکی شیرین‌تر سود می برد.

فواید سلامت دارچین با ترکیبات فعال موجود در روغن عصاره ای این ماده پیوند خورده است. شناخته شده‌ترین ترکیب موجود در دارچین سینامالدهید است. همین ترکیب است که مزه و بوی تند دارچین را موجب می شود.

از جمله فواید قابل توجه دارچین می توان به موارد زیر اشاره کرد:

کاهش التهاب: التهاب بلند مدت خطر ابتلا به بیماری مزمن را افزایش می دهد. مطالعات نشان داده اند که دارچین می تواند به کاهش التهاب کمک کند.

کمک به درمان بیماری های عصبی: چند مطالعه آزمایشگاهی نشان داده اند که دارچین می تواند به کند کردن سرعت پیشرفت بیماری های آلزایمر و پارکینسون کمک کند.  این نتایج نیازمند تایید از طریق انجام آزمایش های انسانی هستند.

کمک به محافظت در برابر سرطان: چند مطالعه آزمایشگاهی و حیوانی نشان داده اند که دارچین به پیشگیری از رشد و تکثیر سلول های سرطانی کمک می کند. این نتایج  نیازمند تایید از طریق انجام آزمایش های انسانی هستند.

همچنین برخی به این مساله اشاره داشته اند که دارچین می تواند درمانی طبیعی برای اختلال بیش فعالی-کمبود توجه (ADHD)، سندرم روده تحریک پذیر (IBS)، سندرم پیش از قاعدگی (PMS)، سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، و مسمویت غذایی باشد.

با این وجود، شواهد علمی کافی برای پشتیبانی از این ادعاها وجود ندارد.

فواید عسل که از پشتیبانی علمی برخوردارند

عسل جایگزینی سالم‌تر برای قند و شکر است و همچنین مصارف دارویی نیز دارد. اما باید به این نکته اشاره داشت که تمامی انواع عسل دارای خواص یکسان نیستند.

بیشتر فواید عسل با ترکیبات فعال که بیشتر در عسل با کیفیت بالا و پالایش نشده یافت می شوند، مرتبط است. در ادامه برخی از فواید عسل که از پشتیبانی علمی بهره می برند را ارائه می کنیم.

سرکوب کننده سرفه: نتایج یک مطالعه نشان داده است که عسل در برطرف کردن سرفه های شبانه موثرتر از دکسترومتورفان، ماده فعال موجود در بیشتر شربت های سرفه، است. همچنان به پژوهش های بیشتری در این زمینه نیاز است.

درمان زخم و سوختگی: چندین مطالعه نشان داده اند که استفاده از عسل می تواند روش درمانی قدرتمند برای بهبود زخم ها باشد.

همچنین، تصور می شود که عسل در کمک به خواب بهتر، تقویت حافظه، درمان عفونت های مخمری و به عنوان روشی طبیعی برای کاهش پلاک روی دندان ها موثر است، اما این ادعاها از پشتیبانی علمی برخوردار نیستند.

عسل و دراچین مفید برای برخی بیماری ها

نظریه این است که اگر عسل و دارچین می توانند به تنهایی مفید باشند، پس ترکیبی از این دو ماده باید اثری حتی قدرتمندتر به همراه داشته باشد. عسل و دارچین از برخی فواید سلامت مشابه بهره می برند که از آن جمله می توان به موارد زیر اشاره کرد:

عسل و دارچین می توانند خطر ابتلا به بیماری قلبی را کاهش دهند

ترکیبی از عسل و دارچین از پتانسیل کاهش خطر ابتلا به بیماری قلبی برخوردار است. این دو ماده می توانند چندین نشانه که به طور قابل توجهی خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش می دهند، کنترل کنند. از جمله این نشانه ها می توان به سطوح افزایش یافته کلسترول بد (LDL) و سطوح بالای تری گلیسرید اشاره کرد.

فشار خون بالا و سطوح پایین کلسترول خوب (HDL) فاکتورهایی اضافی هستند که می توانند خطر ابتلا به بیماری قلبی را افزایش دهند.

عسل و دارچین می توانند اثر مثبتی بر تمامی موارد مذکور داشته باشند.

مطالعات نشان داده اند که مصرف عسل کلسترول بد را به میزان 6 تا 11 درصد و تری گلیسرید را تا 11 درصد کاهش می دهد. همچنین، عسل می تواند کلسترول خوب را حدود 2 درصد افزایش دهد.

از سوی دیگر، مشخص شده است که یک دوز روزانه دارچین کلسترول کلی را با میانگین 16 mg/dl، کلسترول بد را تا 9 mg/dl و تری گلیسرید را تا 30 mg/dl کاهش داده است. همچنین افزایش اندک در سطوح کلسترول خوب مشاهده شد.

در شرایطی که به صورت ترکیب مورد مطالعه قرار نگرفته اند، اما دارچین و عسل به صورت مستقل توانایی کاهش متوسط در فشار خون را نشان داده اند. اما باید توجه داشت که این پژوهش روی حیوانات صورت گرفته است.

افزون بر این، عسل و دارچین سرشار از آنتی اکسیدان ها هستند که فواید متعددی برای قلب دارند. آنتی اکسیدان های پلی فنول جریان خون را بهبود می بخشند و از لخته شدن خون جلوگیری می کنند، و بر همین اساس، خطر حمله قلبی و سکته مغزی کاهش می یابد.

از آنجایی که عسل و دارچین هر دو به کاهش التهاب کمک می کنند می توانند از این طریق نیز به پیشگیری از ابتلا به بیماری قلبی کمک کنند. التهاب مزمن از عوامل اصلی در ابتلا به بیماری قلبی است.

ترکیب عسل و دارچین برای درمان زخم ها مفید است

عسل و دارچین دارای ویژگی های درمانی مستند هستند که می تواند برای درمان عفونت های پوستی مفید باشد. این دو ماده توانایی مبارزه با باکتری ها و کاهش التهاب را دارند. این دو عواملی مهم در بهبود پوست محسوب می شوند.

عسل به طور موفقیت آمیز در درمان سوختگی استفاده شده است. همچنین از این ماده می توان در درمان زخم پای دیابتی بهره برد.

دارچین نیز به واسطه ویژگی های قوی ضد باکتری خود می تواند در بهبودی زخم ها مفید باشد. طی یک مطالعه آزمایشگاهی مشخص شد که روغن عصاره ای دارچین به محافظت در برابر باکتری های مقاوم در برابر آنتی بیوتیک کمک کرده است. اما در این مطالعه از روغن عصاره ای دارچین استفاده شده بود که غلظت بالاتری نسبت به پودر دارچین دارد. هیچ مدرکی دال بر تاثیر مشابه پودر دارچین وجود ندارد.

عسل و دارچین می توانند برای مبتلایان به دیابت خوب باشند

شواهد مستند از این که مصرف منظم دارچین می تواند برای بیماران مبتلا به دیابت خوب باشد، در دسترس هستند. همچنین، ممکن است دارچین در پیشگیری از دیابت نیز موثر باشد. مطالعات متعدد نشان داده اند که دارچین سطوح قند خون ناشتا در بیماران مبتلا به دیابت را کاهش می دهد.

یکی از روش هایی که دارچین در کاهش قند خون موثر عمل می کند، از طریق افزایش حساسیت به انسولین است. دارچین سلول ها را نسبت به هورمون انسولین حساس‌تر می سازد و به انتقال قند از خون به سلول ها کمک می کند.

به طور جالب توجه، دارچین ممکن است به افزایش سطوح قند خون نیز منجر شود و از این رو، بدن افراد سالم به گلوکز واکش نشان دهد.

عسل نیز از برخی فواید بالقوه برای بیماران مبتلا به دیابت سود می برد. مطالعات نشان داده اند که عسل نسبت به شکر تاثیر کمتری بر سطوح قند خون دارد.

افزون بر این، عسل می تواند کلسترول بد و تری گلیسرید را در بیماران مبتلا به دیابت کاهش دهد، در شرایطی که سطوح کلسترول خوب را افزایش می دهد.

عسل و دارچین گزینه ای سالم‌تر نسبت به قند و شکر معمولی برای شیرین کردن چای محسوب می شوند. با این وجود، عسل منبع خوبی برای کربوهیدارت ها است و از این رو، بیماران مبتلا به دیابت باید حد اعتدال را در مصرف آن رعایت کنند.

عسل و دارچین سرشار از آنتی اکسیدان ها هستند

عسل و دارچین منابعی عالی برای آنتی اکسیدان ها هستند که فواید متعددی برای سلامت دارند. آنتی اکسیدان ها موادی هستند که از شما در برابر مولکول هایی ناپایدار که به نام رادیکال های آزاد شناخته می شوند و به سلول ها آسیب می زنند، محافظت می کنند.

عسل سرشار از آنتی اکسیدان های فنول است که با خطر کاهش یافته بیماری قلبی مرتبط هستند.

دارچین نیز در مقایسه با ادویه های دیگر در جایگاه بالایی به واسطه محتوای آنتی اکسیدانی خود قرار می گیرد.

مصرف عسل و دارچین به همراه هم می تواند دوزی قدرتمند از آنتی اکسیدان ها را به شما ارائه کند.

ادعاهای اثبات نشده درباره عسل و دارچین

مفهوم ترکیب دو ماده قدرتمند برای ایجاد گزینه ای قدرتمندتر منطقی به نظر می رسد. با این وجود، مطالعات مستقیم که نشان دهند ترکیب عسل و دارچین ماده ای معجزه آسا را برای درمان بیماری های متعدد شکل می دهد، وجود ندارد.

افزون بر این، بسیاری از کاربردهای پیشنهادی برای عسل و دارچین از پشتیبانی علمی برخوردار نیستند. در ادامه به برخی از ادعاهای محبوب اما اثبات نشده درباره این دو ماده اشاره می کنیم.

عسل و دارچین می توانند با نشانه های آلرژی مبارزه کنند: برخی مطالعات درباره توانایی عسل در کاهش نشانه های آلرژی انجام شده اند، اما شواهد در این زمینه محدود  و ضعیف هستند.

عسل و دارچین می توانند سرماخوردگی را درمان کنند: عسل و دارچین دارای ویژگی های ضد باکتری  قوی هستند، اما بیشتر سرماخوردگی ها منشا ویروسی دارند.

عسل و دارچین می توانند آکنه را درمان کنند: در شرایطی که ویژگی های ضد باکتری این دو ماده می توانند برای پوست های مستعد به آکنه مفید باشند، مطالعات موثر بودن ترکیب  عسل و دارچین در درمان آکنه را نشان نداده اند.

عسل و دارچین ابزاری طبیعی برای کاهش وزن هستند: چند مطالعه نشان داده اند که جایگزینی شکر با عسل به کاهش وزن منجر می شود، اما شواهدی دال بر این که عسل و  دارچین به کاهش وزن کمک خواهند کرد، وجود ندارد.

مالش ترکیب عسل و دارچین روی مفاصل می تواند درد آرتروز را کاهش دهد: عسل و دارچین التهاب را کاهش می دهند، اما مدرکی دال بر تاثیر استفاده از این مواد غذایی روی پوست به منظور کاهش التهاب در مفاصل وجود ندارد.

عسل و دارچین می توانند مسائل گوارشی را تسکین دهند: ادعاهایی مبنی بر این که عسل می تواند معده را پوشش دهد و این که هر دو ماده با عفونت های باکتریایی در  روده مبارزه می کنند، مطرح شده اند. با این وجود، این ادعاها از پشتوانه علمی برخوردار نیستند.