تبعات تغییر واحد پول ملی

محقق دانشگاه آراسموس هلند افزود: وقتی دیدگاه منفی به ترتیبات پولی و سیاسی وجود دارد، آن دیدگاه نیز نسبت به واحد سنجش پول که ریال است، منتقل خواهد شد و بنابراین وقتی اصلاحات ساختاری انجام شود، آنگاه می‌توان از اجرای پروژه تعیین پول ملی، سربلند بیرون آییم؛ نه اینکه جایی که ریال بدنام است، تومان را جایگزین آن کنیم.

این اقتصاددان معتقد است که اکنون زمان تغییر واحد پول ملی نیست، چراکه اصلاحات ساختاری انجام نشده و کشور در اوضاع نامساعدی در حوزه دارایی‌های بانکی قرار دارد، این در حالی است که اکنون دارایی‌هایی وجود دارد که به ازای آن نرخ، وثیقه و ماشین‌آلات وجود ندارد؛ اکنون رقم ۵۰۰ هزار میلیارد تومانی دارایی سوخته بانکها وجود دارد و پیش‌بینی می‌شود این رقم به ۷۰۰ هزار میلیارد تومان در سال آینده برسد و اثرات خود را دارد. دارایی سوخته آندسته از دارایی هایی است که قابلیت تبدیل به منابع ریالی را ندارند و از جمله این دارایی ها می توان به برخی املاکی اشاره کرد که خریداری برای آنها وجود ندارد.

به گفته یزدان‌پناه، اصلاحات ساختاری در واقع جریان اعتبار و خلق پول بانکها به سمت سرمایه‌گذاری واقعی و توسعه اقتصادی است.  در اینجا بحث‌های زیادی در مورد درون‌زایی پول وجود دارد که نرخ بهره نیز به نحوی نیست که پس‌انداز را به سرمایه‌گذاری هدایت کند؛ بر این اساس، وقتی که بانکها خالق پول هستند، این دیگر پس‌انداز نیست که سرمایه‌گذاری می‌شود و الان کل ظرفیت خلق پول بانکها، متمرکز بر روی پرداخت بهره برای سرمایه‌گذاری شده است.

وی اظهار داشت: بانکها به طور کلی در یک ورشکستگی عمومی قرار دارند و ۵۰۰ هزار میلیارد تومان دارایی سوخته وجود دارد؛ این در حالی است که کل سرمایه بانکها ۸۰ تا ۱۰۰ هزار میلیارد تومان است که نیاز به یک انقلاب ساختاری در حوزه ترتیبات پولی داریم که مرتبط با الگوی درون‌زای رشد کشور باشد.

یزدان‌پناه معتقد است که فعلا حذف یک صفر از پول ملی آثار تورمی ندارد؛ اگرچه برخی تصمیمات ناشی از آن، ممکن است تورم‌زا باشد.

هیات دولت در جریان بررسی«لایحه بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران» واحد پول ایران را تومان و برابر با ۱۰ ریال ‏تصویب کرد. این لایحه برای اجرا، نیاز به تصویب مجلس دارد.