مدیر جمعیت توسعه رشد سلامت زنان گفت: در مناطق روستایی مشکل اصلی زنان مشکل سرطان پستان نیست؛ چراکه آنها فستفود مصرف نمیکنند، هوای خوبی دارند و درگیر مسایل زندگی شهری نیستند اما مشکل اصلی در میان زنان روستایی تیروئید است. در شهرها هم همین مسأله وجود دارد و چیزی که بین جمعیت روستایی و شهری مشترک دیدم، مشکل تیروئید است.
دکتر نسیم سوداگری؛ مدیر جمعیت توسعه رشد سلامت زنان در رابطه با فعالیتهای جهادی پزشکی که این جمعیت در شهرها و روستاهای اطراف تهران برای زنان انجام میدهد گفت: در جمعیت ما تعدادی متخصص گرد هم آمدهاند که میخواهند کارهای نوینی انجام دهند. قبلاً به این صورت بود که همکاران و اساتید ما در مناطق دورافتاده تعدادی بیمار را شناسایی میکردند و برای معاینه آنها به آن مناطق میرفتند و دستورات پزشکی لازم را ارایه میدادند اما دیگر پیگیری چندانی نمیکردند.
ارایه خدمات پزشکی رایگان برای زنان روستایی
او با اشاره به فعالیتهای جمعیت توسعه رشد سلامت زنان اظهار داشت: کار ما این است که یک بسته بهداشتی به بیماران ارایه میدهیم. روند کار هم به این شکل است که قبل از رفتن به محل، اطلاعرسانی میکنیم و زنان؛ از دختربچههای کوچک گرفته تا زنان مسن به آنجا میآیند و تیم متخصص ما هم آنها را معاینه میکنند. حتی دستگاه سونوگرافی داریم و کار سونوگرافی را هم انجام میدهیم. هماهنگیهای لازم را هم با آزمایشگاه انجام میدهیم و فرد دیگر این دغدغه را ندارد که آزمایش خود را کجا انجام دهد و کجا ببرد. همه این فعالیتها را پیگیری میکنیم و به بیمار میگوییم برای گرفتن جواب آزمایشهای خود به ما مراجعه کند و سپس روند درمان را آغاز میکنیم. البته، همه این فعالیتها بهصورت رایگان انجام میشود.
مدیر جمعیت توسعه رشد سلامت زنان در رابطه با سابقه کار جمعیت خاطرنشان کرد: هسته اولیه جمعیت از سه سال گذشته شکل گرفت. ابتدا به مناطق مناطق شهری و روستایی گرمسار میرفتیم و در کانونهای بسیج و جلسات قرآن زنان به آنها آموزشهای لازم را میدادیم و پاسخگوی سؤالات آنها بودیم. سپس این کار را در منطقه طالقان و هشتگرد هم ادامه دادیم. در تهران هم قرار است با همکاری قرارگاه جهادی امام رضا علیهالسلام فعالیتهایی را در میدان شوش انجام دهیم که در حال حاضر مشغول هماهنگ کردن کارهای آن هستیم.
سوداگری عنوان داشت: در کنار فعالیتها و آموزشهای بهداشتی، کار دیگری که در مناطق روستایی انجام میدادیم این بود که به آنها میگفتیم نگویید حتماً باید به ما امکانات بدهید تا صاحب شغل شویم چون از طریق همین دامداری و کشاورزی میتوانید کارهای متنوعی انجام دهید و حتی میتوانید در قالب تشکیل یک تعاونی، کار تهیه کیک و شیرینی خانگی را دنبال کنید. در واقع، آموزشهایی از این دست را هم ارایه میکردیم که مثبت و مفید بود و برای آنها ایجاد انگیزه میکرد.
مشکل مشترک زنان روستایی و شهری، تیروئید است
سوداگری تصریح کرد: دغدغه من در ابتدای کار مشکلات مربوط به سرطان پستان در زنان بود و به همین دلیل رشته جراحی را انتخاب کردم چون احساس میکردم بسیاری از زنان خجالت میکشند پیش پزشک جراح مرد بروند و این حوزه نیاز به جراح زن دارد. اما وقتی وارد کار شدم دیدم که در مناطق روستایی ما مشکل اصلی مشکل سینه نیست چون آنها فستفود نمیخورند، هوای خوبی دارند و درگیر مسایل زندگی شهری نیستند اما مشکل اصلی در میان آنها تیروئید است. در شهرها هم همین مسأله وجود دارد و چیزی که بین جمعیت روستایی و شهری مشترک دیدم مشکل تیروئید است؛ بهطوریکه از دختر جوان 14 ساله تا زنان مسن درگیر این مسأله هستند. من فکر میکنم این مشکل به کمبود ید در آب اکثر مناطق ایران برمیگردد. حداقل در جمعیت آماری کوچکی که من دیدم وضعیت به این صورت بود.
او در ادامه گفت: سال 85 در روستاها خدمت میکردم و در این سه سال هم پیگیر موضوع بودهام. در آن زمان به دلایلی مانند تخصیص بودجه بیشتر و بهتر بودن برنامههای پیشگیری و بهداشتی، خانههای بهداشت سختگیرتر بودند و آموزشها خیلی بیشتر بود، همه هم از نمک یددار استفاده میکردند.
استقبال خوب زنان روستایی از خدمات بهداشتی و پزشکی
مدیر جمعیت توسعه رشد سلامت زنان در رابطه با استقبال زنان روستایی از خدمات بهداشتی و پزشکی بیان داشت: استقبال زنان روستایی خوب است و مثلاً وقتی بهورز به آنها میگوید شما باید معاینه سینه شوید خودشان میآیند و معاینه میشوند. زمانی به سه مرکز روستایی مراجعه کردم و آمار گرفتم تا زنان را معاینه کنم اما در آن جمعیت روستایی خانمی نبود که سینه او معاینه نشده باشد. این در حالی است که جمعیت شهری ما رهاست و در شهر سیستم ارجاع، پزشک خانواده یا خانه بهداشت نداریم و معمولاً وقتی مراجعه میکنند که توده بزرگی در سینه آنها ایجاد شده باشد.
طرحی برای زنان شهری به شهرداریها ارایه دادهایم
سوداگری در رابطه با گسترش فعالیتهای جمعیت توسعه رشد سلامت زنان خاطرنشان کرد: یک طرح توجیهی نوشتم و در قالب یک بسته به شهرداریها ارایه دادم تا از طریق فرهنگسراها، خانههای سلامت، مدارس و... خدماتی را به زنان ارایه کنیم. چون در شهرها وقتی یک نفر از اعضای خانواده میخواهد به پزشک مراجعه کند، چند روز همه اعضای خانواده درگیر نوبت گرفتن، رفتوآمد، ترافیک و... میشوند. طرح ما این است که از قبل اعلام کنیم جمعیت در مکانی مانند فرهنگسرا، خانه سلامت و... حضور دارد و به بیماران یک بسته ارایه میدهد. زنان هم به آنجا مراجعه میکنند و درحالیکه هزینه پایینی میپردازند، همانجا معاینه کامل و غربالگری آنها را انجام میدهیم و کارهای مربوطه را پیگیری میکنیم، بدون اینکه همسر و فرزندان این زن نیز درگیر مشکلات رفتوآمد و... شوند. هدف ما ارتقای سلامت زنان و دختران ایرانی است چون از این طریق میتوانیم نسلی سالمتر، باهوشتر و کاریتر داشته باشیم.