محققان دانشگاه آکسفورد دریافتند عنکبوت به جز آنکه با ایجاد شبکهای از تارها طعمه را شکار میکند، این فرآیند را برای جذب جفت خود نیز مورد استفاده قرار میدهد.
عنکبوتها میتوانند میزان فشار و سختی هر نقطه از این شبکه تاری را کنترل کنند تا از این طریق هر یک از تارها فرکانسهای دقیقی را به او انتقال دهد. این سیستم مانند سیمهای موجود در ساز گیتار طراحی میشود تا فرکانسها به طول دقیق به مرکز اصلی منتقل شوند.
«بِت مورتیمر» مدیر این بررسی تحقیقاتی گفت: «عنکبوتها از توجه ویژه به لرزشهای ایجاد شده روی تارها دارند و به خوبی فرکانسهای ارسال شده از هر نقطه شبکه تاری را دریافت میکنند. این فرکانسها برای عنکبوت اهمیت زیادی دارد و از این طریق متوجه میشوند کدام نقطه از شبکه به لرزش درآمده است و چه نوع حشره با چه وزنی روی آن گیر کرده است».
بررسیها نشان داده است که عنکبوتهای نر میتوانند روی شبکهای از تارها که ایجاد کردهاند فرکانسهای موسیقیایی ایجاد کنند و عنکبوتهای ماده با تشخیص آنها دریابند که این عنکبوت چقدر با معیارهای آنها متناسب است.
دانشمندان همچنین به این نتیجه رسیدند که عنکبوتها با تحلیل دقیق فرکانسهای دقیق از شبکهای که بافتهاند، متوجه میشوند کدام نقطه از این شبکه نیاز به ترمیم دارد.