رضا یزدانی درباره آخرین وضعیت درمان پای مصدومش، اظهار کرد: فعلا هیچ چیز مشخص نیست و نمی دانم چه زمانی پایم را به تیغ جراحی خواهم سپرد. مدت زیادی از مصدومیتم گذشته و با توجه به این که ماه‌ها با آشیل پاره تمرین کرده‌ام باید هر چه سریعتر عمل جراحی را انجام دهم.
دارنده دو مدال طلای جهان، افزود: منتظر جواب فدراسیون‌های کشتی و پزشکی ورزشی هستم تا هر چه زودتر وضعیتم مشخص شود. دیروز (شنبه) با رضا لایق ، دبیر فدراسیون کشتی صحبت کردم و قرار شد او پیگیر این موضوع باشد،که تاکنون خبری به من نداده است.
وی با بیان این که باید یک فوق تخصص جراحی پایش را به دلیل حساسیت بالا بر عهده بگیرد، گفت: باید یک متخصص آشیل این عمل را انجام دهد چرا که عمل سنگینی است و شرایط خاصی برای من بوجود آمده است. اگر بخواهم این عمل را پیش پزشکانی که تخصص این کار را ندارند انجام دهم، ریسک بزرگی است و فدراسیون کشتی و پزشکی ـ ورزشی قطعا به این موضوع فکر خواهند کرد.
یزدانی در پاسخ به این سوال که قرار است عمل جراحی خود را در ایران و یا آلمان انجام دهد، خاطر نشان کرد: هنوز این موضوع مشخص نشده و اصلا تکلیفم را نمی دانم اما هر چه که زمان بیشتری بگذرد وضعیت پایم بدتر می‌شود و الان شرایط پایم به گونه‌ای است که حتی نمی‌توانم کارهای کوچکی مانند رانندگی نیز انجام دهم.
کاپیتان تیم ملی کشتی ایران درباره مدت زمان استراحت پس از عمل جراحی، گفت: با چند پزشک داخلی صحبت کرده‌ام که آنها نظرشان این بود که بین یک سال تا یک سال و نیم باید استراحت کنم، اما اگر یک متخصص آشیل پا عمل جراحی را روی پایم انجام دهد قطعا این مدت کمتر خواهد بود. در ایران تاکنون هر ورزشکاری که آشیل پایش پاره شده است، سریعا عمل کرده است، اما وضعیت من به گونه‌ای است که منحصر به فرد شده ، چرا که ماه‌ها با همین وضعیت تمرین کرده‌ام و به المپیک رفتم که این موضوع باعث شد به پایم فشار زیادی وارد شود.
یزدانی در پاسخ به این سوال که آیا با این حال کماکان به دنبال این است که به حضور در دنیای قهرمانی ادامه دهد یا خیر؟ عنوان کرد : اول باید پایم را جراحی کنم تا ببینم اصلا وضعیتم به گونه‌ای خواهد بود که در رشته‌ای سنگین همچون کشتی به فعالیت ادامه دهم و از پس تمرینات سنگین آن بر آیم یا نه. دوست دارم کشتی بگیرم، اما باید وضعیتم پس از عمل جراحی مشخص شود. دوست دارم با خاطره ای خوش از کشتی خداحافظی کنم.
وی در پاسخ به این سوال که آیا پس از بازگشت از المپیک تقدیری از سوی مسئولان ورزش از او صورت گرفته است یا خیر؟ توضیح داد: متاسفانه هیچ تقدیری از من نشد و حتی در چند برنامه تقدیر از ورزشکاران که در مازندران برگزار شد از من حتی دعوت هم نکردند. در حالی که در این مراسم‌ها ورزشکارانی که به نوعی حقشان خورده شده بود، حضور داشتند و از آنها تقدیر به عمل آمد، اما نمی دانم که چرا مسئولان اعتقادی به این موضوع ندارند که حقی از من در المپیک ضایع شده است.
دارنده دو مدال طلای جهان در ادامه خاطر نشان کرد: در المپیک قبل هم در حالی که حق مسلم من مدال طلا بود به خاطر آسیب‌دیدگی شدید نتوانستم به مسابقات ادامه دهم، اما مسئولان هیچ تقدیری از من نکردند و حتی نگفتند تو هم بیا در مراسم‌ها شرکت کن، در صورتی که به نفراتی که حقشان خورده شده بود همانند طلایی‌ها پاداش دادند.
