این متخصص طب سنتی در این باره گفت: «کبر گیاهی خاردار و پرشاخه است که شاخه‌های آن روی زمین پخش می‌شود و میوه این گیاه «خیار کبر» نامیده می‌شود که از بلوط بزرگتر و به اندازه خیار کوچک است و بعد از رسیدن شکفته می‌شود و مغز آن سرخ‌رنگ و تخم‌های آن زرد بوده که طعمی تلخ و گسی دارد. البته هرچه میوه آن رسیده‌تر شود، تلخی آن نیز کمتر می‌شود و محل رویش این گیاه، خرابه‌ها و سنگلاخ‌ها و زمین‌های نزدیک به آب و نمناک است.»
وی در ادامه افزود: «طبیعت این گیاه در درجه دوم گرم و خشک بوده و با توجه به اینکه کبر، از بین برنده بلغم و سودای اضافی بدن و بازکننده مجاری و گرفتگی‌های کبد و طحال است، می‌توان از آن برای درمان و پیشگیری از بیماری‌هایی که به علت غلبه سردی ایجاد می‌شود، مانند انواع بی‌حسی‌های اعصاب و عضلات و درد مفاصل و سیاتیک و نقرس و ... بهره برد.»
دکتر مجتبایی همچنین استفاده از این گیاه را در فصول سرد سال مفید دانست و خاطرنشان کرد: «از غرغره پخته این گیاه (میوه، ساقه، ریشه و ...) می‌توان برای برطرف کردن سرفه، تنگی نفس و دفع ترشحات از ریه‌ها، سینوس‌ها و تقویت سلول‌های مغزی و همچنین رفع گرفتگی‌های آن استفاده کرد.»
وی در ادامه به دیگر خواص این گیاه اشاره کرد و گفت: «این گیاه تقویت‌کننده ارگان‌های داخلی بدن چون قلب، کبد، مغز، ریه‌ها، معده، طحال و ... و از بین برنده نفخ و برطرف‌کننده یبوست و ملین طبع است و باعث ازدیاد قوه باه و میل جنسی می‌شود. علاوه بر این کبر، با تقویت قوه هاضمه در درمان کبدچرب که امروزه متاسفانه خیلی‌ها دچار آن هستند، نقش مفیدی دارد.»
دکتر مجتبایی درنهایت با تاکید بر اینکه در طب سنتی، این گیاه را پادزهر و خنثی‌کننده جمیع سموم بدن در نظر گرفته‌اند، خاطرنشان کرد: «به افراد گرم‌مزاج، توصیه می‌شود که کبر را همراه با شربت سکنجبین مصرف کنند ولی افراد سردمزاج این گیاه را به صورت پرورده همراه با سرکه بخورند؛ این پرورده، از معدود چاشنی‌هایی است که خوردن آن همراه با غذا، نه‌تنها در هضم اختلال ایجاد نمی‌کند بلکه با تقویت طحال در جمع‌آوری سودای اضافی و سموم از بدن و دفع آن به صورت ادرار و اسهال، باعث گرم شدن بدن و از بین رفتن سردی‌ها و روشن شدن رنگ چهره و برطرف‌شدن تیرگی و کدورت و لکه‌های پوستی می‌شود. همچنین نقش موثری در تقویت کبد، معده، اختلالات سیستم تناسلی، اختلال خواب، استرس، اضطراب، افسردگی و... (به خصوص در فصول سرد سال) دارد.»
