اگر نگویم فنی ترین و مظلوم ترین مربی فوتبال شیراز اما می توانم با قاطعیت اعلام کنم یکی از مظلوم ترین و در عین حال فنی ترین مربیان فوتبال شیراز و فارس است.
اشتباه نکنید این یادداشت یک یادداشت فنی فوتبالی نیست. در اثر جوگیری پبروزی قشقایی برابر پرسپولیس هم نیست که به صورت احساسی از اصغر اکبری تمجید شود.
این یادداشت تنها به این دلیل امروز نوشته و منتشر شده که بهترین زمانش امروز بوده است. چه اگر مثلا پریروز-قبل از برد قشقایی- درباره اصغر اکبری حرف می زدیم کمتر کسی او را به یاد می آورد و می شناخت.
حالا اما به واسطه آن برد نوبرانه شیرین، راحت تر می توان درباره اصغر اکبری حرف زد و از خصوصیات فنی و اخلاقی اش سخن گفت.
او زمانی که "سوکوموروخوف" سرمربی استقلال تهران بود 36 جلسه با آبی ها تمرین کرد و شدیدا مورد توجه سرمربی روس استقلال بود اما قوانین دست و پاگیر آن زمان که قراردادها سه و پنج ساله بود به اکبری اجازه نداد استقلالی شود.
او آن سالها 28 ساله بود و باید قراردادی سه ساله می بست اما چون با شرکت مخابرات شیراز قرارداد داشت و اصلا کارش در ورزش مخابرات شیراز بود به او اجازه ندادند سه سال از مجموعه شان جدا باشد و در نهایت اکبری نتوانست با استقلال قرارداد ببندد و به شیراز بازگشت.
اصغر اکبری البته قبلا شایستگی هایش را در تیم های مختلف نشان داده؛ او زمانی با مرصاد شیراز که تیم دسته یکی شیراز بود در جام حذفی استقلالی های تهران را حذف کرد.
اکبری در تیم ملی فوتبال جوانان هم هرچند نفر اول نبود اما تقریبا همه کاره فنی تیم آن زمان نناد نیکولیچ کروات بود.
با این حال معلوم نیست فوتبال شیراز چرا آنطور که باید از وجودش استفاده نمی کند. مثلا فجر سپاسی تا حالا هیچ پیشنهادی به اصغر اکبری نداده برق هم همینطور و...
احتمالا اگر الان جلیل دوران-سرمربی قشقایی- همراه تیم فوتسال در کلمبیا نبود و بالای سرتیمش حضور داشت شاید نه قشقایی پرسپولیس را می برد و نه حرفی از اصغر اکبری به میان می آمد.
اما خدا اکبری را دوست داشت. باور کنید دوست داشت که این شرایط شکل گرفت؛ اما چه شرایطی؛جلیل دوران سرمربی قشقایی در این بازه زمانی در ایران حضور نداشته باشد، پرسپولیس با وجود نبود 6 ملی پوش داوطلبانه حاضر به بازی شود و اصغر اکبری هم نفر اول تیم باشد و پرسپولیس را ببرد و دوباره نامش سرزبانها ساری و جاری شود.
اکبری البته که نان نیت و صداقتش را می خورد. "اصغر"ی که بزرگ است و کارهای خیریه خوبی هم انجام می دهد. کارهایی که مانند بعضی ها اصلا رسانه اش نمی کند و اگر هم خبری به بیرون درز پیدا می کند توسط همانانی است که به آنها کمک شده.
اصغر اکبری اهل لابی نیست. اهل تبلیغات نیست. اهل باندبازی نیست و جز خدا کسی را همراه و یاور ندارد.
فوتبال شیراز باید قدر امثال اصغر اکبری و مسعود مقیم را بداند که متاسفانه نمی داند...
