تحلیلگران معتقدند که تغییر مسیر سیاست‌گذاری اوپک برای کاهش تولید ناشی از موضوعات مربوط به بودجه است به ویژه مربوط به بودجه عربستان که با کسری شدید مواجه است.
مارک اوستوالد، استراتژیست ارشد در خدمات سرمایه‌گذاران آی‌دی‌ام به رادیو اسپوتنیک گفت: تصمیم اوپک برای تغییر مسیر و توافق برای کاهش تولید در واکنش به موضوعات بودجه‌ای به ویژه عربستان صورت گرفته است.
14 عضو اوپک روز چهارشنبه در نشستی در الجزایر نشستی برگزار کردند و برای نخستین بار در 8 سال گذشته تصمیم به کاهش تولید گرفتند.
در نوامبر 2014 این کارتل نفتی تصمیم گرفت که علی‌رغم کاهش قیمت نفت در میان مازاد عرضه نفت شیل، تولید خود را کاهش ندهد.
وی توضیح داد این توافق تلاشی از سوی تولیدکنندگان نفت برای تعیین سقفی به منظور حمایت از قیمت‌ها است؛ با توجه به اینکه قیمت‌ها در فصل پاییز کاهشی می‌شود.
این کارشناس انرژی توضیح داد: «موضوع، مسئله بودجه است به ویژه بودجه عربستان سعودی. آنها قبلا حدود 150 میلیارد دلار از ذخایر ارز خارجی خود را برای کمک به بودجه شان مصرف کرده‌اند و وضعیت درحال بدتر شدن است.»
«کاری که آنها قطعا در حال انجام هستند این است که کَفی برای قیمت‌ها تعیین کنند. آنچه آنها نمی‌خواهند کاهش فصلی است که در این زمان از سال برای قیمت نفت رخ می‌دهد. زمانی که فصل رانندگی و تقاضای تابستانی در حال کاهش است و در آستانه شروع تقاضای زمستانی، شما با اندکی مازاد روبرو می‌شوید.»
«آنها نیاز دارند از این اتفاق جلوگیری کنند، بیشتر از همه عربستان نیازمند (عدم کاهش قیمت نفت) است چراکه بیش از همه این کشورها، عربستان با کسری بودجه 15 درصدی تولیدناخالص ملی روبرو است که رقمی کاملا بزرگ است. اینجاست که آنها نمی‌توانند سریع‌تر از آنچه قبلا انجام می‌دادند، به ذخایر خود دست درازی کنند.»
این توافق مبهم تعهد ایجاد می‌کند که سقف تولید میان 32.5 تا 33 میلیون بشکه در روز باشد. اوپک روزانه در ماه آگوست 33.327 میلیون بشکه نفت تولید کرد در نتیجه این کاهش تولید نسبتا اندک است. با توجه به اینکه برخی از اعضای اوپک امتیاز دریافت کردند و می‌توانند تولیدشان را افزایش دهند، ممکن است که این توافق اجرایی نشود.
اوستوالد تصریح کرد: «این (توافق) نوعی پیشرفت در شرایط ارتباطی است اما آنچه دقیقا در زمینه تولید انجام می‌شود یک بازی دیگر است.»
خالد الفالح، وزیر انرژی عربستان گفت: عربستان، بزرگ‌ترین تولیدکننده اوپک، امتیازاتی به 3 عضو دیگر، ایران، لیبی و نیجریه داده است که اجازه یابند «در بالاترین میزان که منطقی باشد» تولید داشته باشند.
اوستوالد ادامه داد: «آنها مجبور شدند برای کشورهایی که به ویژه در سال گذشته یا یک سال و نیم گذشته، تولیدشان تحت تاثیر توقف‌های فنی یا درگیری شده است، امتیازاتی در نظر بگیرند.»
تهران خواسته است تا تولید خود را افزایش دهد و به میزان پیش از تحریم‌ها برساند. تاثیر تحریم‌ها به این معناست که تهران در برابر کاهش قیمت نفت به نسبت عربستان وضعیت قوی‌تری دارد.
«تنها یک سوم بودجه ایران از نفت تامین می‌شود. همچنین آنها بخش قابل توجهی را نیز از محل گاز طبیعی تامین می‌کنند اما آنها اقتصاد بسیار متنوع‌تری و در وضعیت بسیار بهتری قرار دارند. این فهم و اندکی کمک کشورهای دیگر با میانجی‌گری کردن، این توافق را رقم زد.»
