محققان دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق شدند تا با استفاده از ترکیب مرجان دریایی در بستر پلیمری نانولیفی، داربست­هایی را عرضه کنند که قادر است در کمتر از سه ماه بافت یکپارچه استخوانی تولید کند.

فاطمه حجازی؛ مجری این طرح، با بیان اینکه در این تحقیقات داربستهای نانولیفی برای ترمیم بافت استخوان تولید کردیم، اظهار کرد: داربستهای نانو لیفی به دلیل شباهت ساختاری به ماتریس برون سلولی طبیعی بدن، بسیار مناسب برای رشد و تکثیر سلولها است.

وی با بیان اینکه در صورت طراحی سه­‌ بعدی این داربستهای نانولیفی سلولها می‌­توانند در یک محیط سه بعدی رشد کرده و عملکردهای طبیعی خود را بیان کنند، خاطرنشان کرد: از این رو در این مطالعات، ما از ساختارهای سه بعدی نانو لیفی بهره بردیم تا با ترغیب سلولها به رشد، تکثیر و تمایزات استئوژنیک، بازسازی بافت استخوان را ارتقاء بخشیده و ترمیم آسیب استخوانی را تسریع کنیم.

حجازی با تأکید بر اینکه در این پروژه از روش الکتروریسی اصلاح‌شده استفاده کردیم، تصریح کرد: با استفاده از این روش توانستیم داربستهای نانو لیفی سه بعدی و ضخیم تولید کنیم تا امکان استفاده از آنها برای هر نوع آسیبی با هر ابعادی فراهم شود.

وی از کاربرد مرجان دریایی در این داربست­ها برای نخستین بار در کشور خبر داد و یادآور شد: در کنار فاز پلیمری داربست از مرجان دریایی استفاده شد چرا که مرجانها به دلیل ساختار ویژه خود خواص استخوان‌سازی شدیدی در داربست ایجاد می‌­کند که این امر به بازسازی استخوان آسیب دیده کمک می­‌کند.

مجری طرح ترمیم استخوان آسیب‌دیده با نانو داربست مرجانی با تأکید بر اینکه در این طرح از مزایای ساختارهای پلیمری نانولیفی همراه با خواص استئوژنیک مرجان دریایی برای ترمیم نقص­های استخوانی بهره بردیم، متذکر شد: استفاده در زمینه‌­های پزشکی و به میزان بسیار کم از مرجانهای دریایی خلیج فارس، دریچه جدیدی در استفاده بهینه از این منبع ملی می‌­گشاید.

وی افزود: داربست­های تهیه‌شده از خواص مکانیکی بالایی برخوردارند و تا زمان ترمیم بافت استخوان قادر به تحمل بارهای وارده هستند.

این محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر خاطرنشان کرد: مطالعات سلولی برون تنی (In Vitro) نشان دادند که این داربستها هیچ سمیتی برای بدن ایجاد نکرده و بستر مناسبی برای رشد و تکثیر و تمایز سلولها بودند به علاوه، مطالعات درون تنی (In Vivo) از حضور این داربست­ها در نقیصه جمجمه­‌ای مدل حیوانی موش صحرایی حاکی از شکل­‌گیری بافت کامل و یکپارچه استخوان در کمتر از سه ماه بود.