در گزارش نیویورک تایمز آمده است: قرار بود که توافق تاریخی بین ایران و ایالات متحده و دیگر قدرت‌های جهانی بر سر فعالیت هسته‌ای ایران به تحریم‌ها از جمله محدودیت‌های مالی پایان دهد. با این‌که ایران در فروش نفت‌اش موفق بوده است اما محدودیت‌های بانکی ایالات متحده که قدیمی‌تر از مناقشه هسته‌ای است، مانع افزایش تجارت بین ایران و شرکای تجاری اروپایی اش شده است.
نویسنده این گزارش معتقد است: بانک‌های اروپایی که از اعمال مجازات وزارت خزانه داری ایالات متحده می‌ترسند، اعتبار لازم برای پروژه‌های بزرگ در ایران را فراهم نکرده‌اند. در واقع به دلیل مقررات آمریکا، تقریبا برای شرکت‌های معمولی انتقال پول به داخل و خارج از ایران غیرممکن است، در حالی که آقای روحانی توافق هسته‌ای را وعده یک دوره اقتصادی جدید دانسته است.
نیویورک تایمز می‌نویسد: آقای روحانی در پنج ماه آینده با انتخاباتی رو به رواست و مخالفان تندرواش در حال تیز کردن چاقوهای‌شان هستند. با توجه به این انتظار می‌رود او برای فشار بیشتر بر آمریکایی‌ها با رهبران دیگر کشورها لابی کند. به این دلیل که هنوز هیچ رابطه دیپلماتیکی بین ایالات متحده و ایران وجود ندارد انتظار نمی‌رود که او با اوباما رئیس جمهور به طور مستقیم گفت‌وگو کند.
در پایان این گزارش آمده است: محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه آقای روحانی که با همتای آمریکایی خود جان کری صحبت می‌کند. در حال حاضر در خواست یک نشست ویژه با حضور همه طرف‌های درگیر در توافق هسته‌ای در حاشیه مجمع عمومی سازمان ملل را مطرح کرده است.
