از سال 1936 که «فرانکلین روزولت» توانست 71 درصد از آراء سیاهپوستان را برای ریاست‌جمهوری به دست آورد، دموکرات‌ها همیشه راهی را برای اعمال نفوذ در سیاهپوستان آمریکا پیدا کرده‌اند.
از آن زمان به بعد، در سال 1948، «هری ترومن» رئیس‌جمهور اسبق آمریکا موفق شد حمایت 77 درصد از رأی‌دهندگان سیاهپوست را جلب کند زیرا دستور لغو تبعیض نژادی در نیروهای مسلح را صادر کرد و یک حکم اجرایی علیه تعصب نژادی در استخدام‌های فدرال نیز صادر کرد.
طبق گزارش پایگاه «دای بلک من»، از آن زمان به بعد، «لیندون جانسون» یکی دیگر از رؤسای جمهور آمریکا، قانون حقوق مدنی را مطرح کرد و در همان سال حمایت 94 درصد از سیاهپوستان را به خود جلب کرد.
این گزارش سپس بعد از اشاره به این موارد، نوشت که در تمامی موارد اشاره شده، این سه رئیس‌جمهور در قبال حمایت سیاهپوستان، چیزی را به آنها عرضه کردند اما بعد از سال 1964 چه رخ داد؟
«هاوک نیوسام» رهبر جنبش «زندگی سیاهپوستان اهمیت دارد» و خالق کمپین «تا زمانیکه به زندگی سیاهپوستان اهمیت داده شود، من رأی نمی‌دهم»، در این خصوص می‌گوید: «ما برای حق رأی خود مبارزه می‌کنیم. ما مبارزان آزادی خود را داشتیم. ما تحصن کردیم. ما راهپیمایی‌هایی را برگزار کردیم. ما اعتراضات آرام و صلح‌آمیزی را داشتیم. حال، زمان آن رسیده است که آراء ما مفهوم و معنی خاصی داشته باشد. این مسئله مهمی است که سیاهپوستان آموخته‌اند که از آراء خود به شیوه‌ای استفاده کنند که به بهبود جامعه‌شان کمک کند. ما نتوانستیم به کامل‌ترین شکل از پتانسیل آراء خود استفاده کنیم».
نیوسام که مخالف شرکت در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا است، می‌گوید: «سیاهپوستان آمریکا باید تا زمانیکه به زندگی سیاهپوستان اهمیت داده شود، از رأی دادن خودداری کنند. لیاقت آمریکای سفید (که به زندگی سیاهپوستان اهمیت نمی‌دهد) همان ترامپ است، شاید لازم است که بفهمند که داشتن افرادی (سیاهپوستان) که مسئول مصونیت و رفاه خود هستند و با بی‌تفاوتی جسورانه نسبت به زندگی آنها، به کار خود ادامه می‌دهند، به چه شکل است.»
رهبر جنش «زندگی سیاهپوستان اهمیت دارد»، معتقد است که عدم شرکت در انتخابات، تخلف از اقداماتی به حساب نمی‌آید که اجداد سیاهپوست آنها انجام داده‌اند.»
وی می‌گوید: «ما بیشتر با شرکت در یک فرایند انتخاباتی دو حزبی که هیچ اقدامی برای جامعه ما صورت نمی‌دهد، به آنها بی‌احترامی می کنیم. ما باید قدرت واقعی آراء خود را بازپس گیریم و جنبش‌هایی را خلق کنیم که آنها را در قبال خواسته‌هایمان مسئول بداند».
وی ادامه می‌دهد: «چه کسی در رقابت ریاست‌جمهوری، جلو آمده و گفته که زندگی سیاهپوستان اهمیت دارد؟ هیلاری کلینتون فقط اخیراً در سخنرانی پذیرش نامزدی دموکرات‌ها در گردهمایی ملی دموکرات‌ها از یک روند جدید، شعار «نژادپرستی سیستماتیک» را مورد استفاده قرار داد اما در ماه فوریه، یکی از فعالان جنبش زندگی سیاهپوستان اهمیت دارد به کلینتون گفت که «یاغی طغیانگر» نیست و از کلینتون خواست که به دلیل حبس گسترده از جامعه سیاهپوستان عذرخواهی کند و یکی از حامیان مالی کلینتون این فعال را از جلسه بیرون کرد.
هیلاری کلینتون در زمان پیدایش لایحه «اجرای قوانین و کنترل جرایم خشونت‌بار» در ریاست‌جمهوری «بیل کلینتون» در سال 1994، از آن حمایت کرد که این لایحه بعد از تصویب مسائلی چون، حبس‌های همکانی و حبس‌های اجباری طولانی‌تر را به وجود آورد که به شدت به جامعه سیاهپوستان آسیب وارد کرد.
رهبر جنبش جامعه سیاهپوستان اهمیت دارد، ادامه داد: «ما نه تنها به دنبال آن هستیم که عدالت کیفری در اولویت قرار گیرد بلکه به دنبال آن هستیم که مردم سیاهپوست در انتخابات ایالتی، محلی و ملی، نمایندگی بهتری به دست آورند و تمامی این‌‌ها با به دست‌آوردن مجدد کنترل آراء ما محقق می‌شود. اگر نامزدی داشته باشید که بتوانید محکم بگویید که منفت جامعه شما در رأس سطوح ایالتی و ملی است، آن موقع با تمام وجود رأی بدهید در غیر این صورت سیاهپوستان نباید به کاندیدی رأی دهند که سابقه نیستی را برای جامعه ما به همراه داشته باشد».
