به گفته برنان «توافق هسته‌ای با ایران کار درستی بود چرا که جلوی پیگیری برنامه تسلیحات هسته‌ای آنها را گرفت و این کار رئیس‌جمهور روحانی را نیز که از دید ما بین عناصر فعال در ایران فردی بسیار میانه‌روتر به شمار می‌آید، تقویت کرد. روحانی باید دستاوردهای بیشتری داشته باشد تا حمایت بیشتری جلب کند، به این دلیل که در حکومت ایران بین تندروها و میانه‌روها رقابت وجود دارد. در حالی که ایرانی‌ها سال آینده انتخابات برگزار می‌کنند، ما به دقت اوضاع را تحت نظر خواهیم داشت تا ببینیم موازنه رقابتی که درون حکومت وجود دارد، چطور پیش می‌رود. به نظر من روحانی نشان داده که علاقه‌مند است که ایران را به جامعه ملل بازگرداند. نگرانی من این است که بسیاری از ایرانی‌ها انتظار داشتند تا با آزاد شدن دارایی‌های این کشور، پول به زندگی آنها سرازیر شود، اما خوب این مسئله زمان می‌برد.»
هرچند واکنش سخنگوی وزارت خارجه در تخطئه این سخنان متین و مبرهن و مسموع است اما گریزی از این واقعیت تلخ نیز نمی‌توان داشت که گستاخی امروز آمریکایی‌ها محصول بی‌مبالاتی دیروز مهتران دیپلماسی ایران است که گشاده‌دستانه زمینه برای ژاژخایی و مداخله‌جویی امثال ریاست سازمان CIA را اینک فراهم آورده!
روزی که جناب آقای دکتر ظریف در یک بی‌مبالاتی محرز و برخلاف توقع از فردی استخوان خرد کرده در دنیای دیپلماسی سفره دل خود را نزد اجنبی باز کرد و در شورای روابط خارجی آمریکا نامدبرانه متقاضی خاصه خرجی آمریکا به نفع جناح خود و علیه جناح داخلی‌شان شدند و ضمن تشریح و آموزش قطب‌بندی‌های سیاسی داخل کشور برای طرف آمریکایی ایشان را بدین شکل انذار دادند که: «اگر با وجود تلاش‌های ما برای تعامل، این تلاش‌ها بی‌نتیجه بماند، مردم ایران این فرصت را خواهند داشت تا در انتخابات پیش رو به این عملکرد ما پاسخ دهند. در حالی که قبلا نیز (2004) وقتی در تعامل و مذاکرات درباره توافق هسته‌ای با جامعه بین‌المللی توافق‌هایی کردیم اما تلاش‌های ما برای عملکرد شفاف، از جانب اتحادیه اروپایی رد شد آن موقع مردم جواب ما را با انتخاب رئیس‌جمهوری متفاوت دادند که مرا هم زود بازنشسته کرد... حالا من بار دیگر زنده شده‌ام! به نظر من، در انتقال پیامی که جامعه بین‌المللی و به ویژه غرب می‌خواهد به ایران منتقل کند باید بسیار دقت کند.»
طبیعتا چنین اظهارات و نقشه راه دادن‌های غیرقابل انتظار بود که امروز بسترساز گستاخی و دخالت دولتمردان آمریکا در امور داخلی ایران شده و در واقع اظهارات ژاژخواهانه کنونی ریاست سازمان سیا را باید به حساب درس پس دادن ایشان از آموزش و تدریس و راهنمایی‌های پیشین سکانداران دیپلماسی دولت تدبیر و امید گذاشت! لذا و بدین منوال اگر شماتتی لازم باشد چنین شماتت و نکوهیدنی قبل از «ریاست سازمان سیا» متوجه جبهه خودی و مهتران جبهه خودی است که علی‌رغم پیشینه بلند دیپلماتیک ظاهرا با الفبای محاجه دیپلماتیک غریبه‌اند!
