نفوذی ساواک در دهه پنجاه و سرسپرده « صدام» در دهه شصت رو به سربازان اش آماده جنگیدن علیه کشور و مردم شان شده اند، با اطمینان و تفرعن می گوید: «از نظر هوایی ناراحت نباشید، چون هواپیماهای حزب بعث عراق پشتیبان ما هستند و تمام ماشین ها به صورت ستون حرکت می کنند.» سرکرده سازمان مجاهدین خلق (منافقین) وعده تسخیر 48 ساعته تهران را داده بود اما عملیات «فروغ جاویدان» با تدبیر و شجاعت «منصور ستاری» و همرزمان اش در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران، سقوطی ابدی شد برای آنانی که تیغ به روی هموطن شان کشیده بودند.
درست، بیست و هشت سال پیش بود که هنوز یک هفته از پذیرش قطعنامه 598 گذشته بود. «ارتش خصوصی صدام» با اتکا به نیروی هوایی ارتش بعثی و خیل سربازانی که مغزشان را با آب ضدخلقیت وطنی، شستشو داده بودند، از مرزهای غربی وارد شدند و جنایت کردند و ترکتازی کردند و جلو آمدند. حواسشان اما به «مرصاد» (کمین) کارکشتگان ارتش جمهوری اسلامی ایران و تن سپردگان به استقلال و آزادی میهن و سپاه و بسیج میهنی نبود. روز دوم، سرتیپ منصور ستاری فرمانده نیروی هوایی ارتش و همرزمان اش با اتکا به تجربه های گرانسنگ هشت سال گذشته شان، به مدد امیر مومنان و با رمز «یاعلی(ع)»، آسمان را بر سر ظلمت طلبان، آوار کردند. از سوی دیگر هم، سرتیپ دوم انصاری فرمانده هوانیروز ارتش هم با جانفشانی خلبانان هلیکوپتر و دیگر رزمندگانش، میدان را برای تجاوزگران تنگ تر کردند. البته با پیوستن دلاوران سپاه، و بسیج مردمی خیال و رویای «مجاهدین» بعثی، تبدیل به کابوسی ابدی شد.
این افتخارآفرینی، غم ایرانیان را از پذیرش قطعنامه 598 تبدیل به شادی کرد و از تلخی «نوشیدن جام زهر» کاست.
رهبر کبیر انقلاب همان روز، با تایید پیروزی رزمندگان در این تجاوز ضدخلق ها، از پدیدآورندگان این حماسه بزرگ، بلادرنگ تقدیر کرد و شادی مردم را افزایش داد.
در متن تقدیرنامه تاریخی امام خمینی(ره) اینچنین آمده است:
«بسم اللَّه الرحمن الرحیم
تیمسار سرتیپ ستارى، فرمانده محترم نیروى هوایى ارتش جمهورى اسلامى ایران
و تیمسار سرتیپ دوم انصارى، فرمانده هوانیروز ارتش جمهورى اسلامى ایران
خلبانان عزیز و قهرمان نیروى هوایى جمهورى اسلامى ایران و خلبانان دلیر و شجاع هوانیروز
این جانب از زحمات طاقت‌فرساى شما و تمامى افراد متعهد و دلسوزى که به نحوى از انحاء در آمادگیهاى پروازها دست دارند تشکر مى نمایم. شما در طول جنگ تحمیلى، بخصوص در شرایط حساس امروز، از رزمندگان صحنه هاى نبرد و میهن اسلامى مان با تمام توان دفاع نموده و مىنمایید.
شجاعت شما دل تمامى میهندوستان و اسلام باوران را شاد کرده است. شما در صحنه هاى سخت کارزار به دشمنان میهن عزیزمان آموختید که دیگر خیال تعرض به کشورمان و مکتب حیاتبخش هم میهنانمان را ننمایند.
این جانب دست یکایک شما را مى فشارم، و از صمیم جان به شما دعا مى کنم. خدا یار و نگهدارتان باد. به امید پیروزى رزمندگان اسلام بر کفر جهانى.
و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.
زمان: 6 مرداد 1367/ 13 ذى الحجه 1408
مکان: تهران، جماران
روح اللَّه الموسوی الخمینى»
